Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΟΣΟΙ «θύμωσαν» (και μάλλον είναι πολλοί) με τη σύλληψη των «χρυσαυγιτών», απ’ ό,τι φαίνεται «δεν θύμωσαν» γιατί είναι σίγουροι ότι ο κ. Μιχαλολιάκος και οι συν αυτώ δεν είχαν έκνομη δραστηριότητα... Αλλά, γιατί, κατά τη γνώμη τους, αυτοί που εμφανίζονται σήμερα ως εκφραστές της νομιμότητας, «έχουν κάνει χειρότερα εγκλήματα»... Το αποδεικνύει η επιχειρηματολογία τους, όπως εμφανίζεται στις αναρτήσεις του διαδικτύου (κυρίως) ή όπως διατυπώνεται στις παρεμβάσεις τους σε διάφορες ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές: «έκλεισαν μέσα τον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη κι ο Σημίτης κυκλοφορεί ελεύθερος...» ο ένας... «Στη φυλακή οι χρυσαυγίτες και ελεύθεροι αυτοί που ξεπουλούν την Ελλάδα...» ο δεύτερος... «Μέσα ο Μιχαλολιάκος και έξω αυτοί που οδήγησαν στην αυτοκτονία χιλιάδες Έλληνες...» ο τρίτος... Ως και τον Τσαχατζόπουλο «ελεύθερο με περιοριστικούς όρους» ανακάλυψαν κάποιοι (πράγμα αναληθές βέβαια) για να υπερθεματίσουν: «έξω οι κλέφτες και μέσα οι χρυσαυγίτες»!...
ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ, οφείλω να σας εκμυστηρευθώ ότι έχω κι εγώ τις επιφυλάξεις μου, ως προς το αν, για όλα όσα κατηγορεί η Πολιτεία τη «Χρυσή Αυγή», υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις... Μακάρι, ο εισαγγελικός λειτουργός Χαρ. Βουρλιώτης (που όσοι τον γνωρίσαμε στη διάρκεια της θητείας του στη Λάρισα, γνωρίζουμε ότι είναι ικανότατος λειτουργός της Δικαιοσύνης) να έχει «δέσει» μέσα σε ελάχιστο χρόνο τόσο καλά την υπόθεση, ώστε να μην εκτεθεί αργότερα το δημοκρατικό καθεστώς...
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, θα δεχθώ ότι όσοι φωνάζουν ότι «οι κλέφτες είναι έξω κι οι χρυσαυγίτες μέσα» έχουν δίκαιο ως προς το πρώτο σκέλος της σκέψης τους: πράγματι, ο Τσοχατζόπουλος, ο Παπαγεωργόπουλος και μερικοί άλλοι μπορεί να είναι μέσα, αλλά υπάρχουν πολλοί κλέφτες πολιτικοί έξω... Όμως...
...ΟΜΩΣ, το γεγονός ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι Έλληνες πολιτικοί που έχουν κλέψει, ή έχουν καταστρέψει τον τόπο, δεν σημαίνει ότι μπορεί όποιος γουστάρει να δέρνει, να τρομοκρατεί ή να σκοτώνει... Δεν σημαίνει ότι, επειδή «ο Σημίτης μας έσπρωξε στο χρηματιστήριο» πρέπει να δεχθούμε ότι ο Μεταξάς κι ο Παπαδόπουλος ήταν μια χαρά άνθρωποι!... Ούτε, ότι, επειδή «οι πολιτικοί οδήγησαν στην αυτοκτονία χιλιάδες Έλληνες» πρέπει να αγαπήσουμε ξαφνικά τις «σβάστικες» (εξελληνισμένες έστω, ως μαίανδροι), τον Χίτλερ και ό,τι έχει προπολλού απορρίψει όλη η ανθρωπότητα!...
ΣΥΝΕΠΩΣ, προτιμώ τον συνειδητά ναζιστή και τον φασίστα από εκείνον που τον χειροκροτεί και τον ψηφίζει, μόνο και μόνο γιατί θύμωσε με τον Τσοχατζόπουλο... Γιατί, ο ναζιστής κι ο φασίστας συνειδητά επιλέγουν Χίτλερ, επιχειρηματολογούν υπέρ του και με «υποψιάζουν» για το ποιόν τους... Ενώ, ο δήθεν φιλήσυχος πολίτης πού, επειδή θύμωσε με τον Τσοχατζόπουλο στηρίζει τους θαυμαστές του Χίτλερ με την ψήφο του, είναι επικίνδυνος... Άγεται και φέρεται από τα συναισθήματά του και ανεξέλεγκτος καθώς είναι, στηρίζει σήμερα αυτούς που δέρνουν όσους στήριζε χθες, και τους οποίους στήριζε χθες, προφανώς για να «δείρουν» (μεταφορικά έστω) εκείνους που τον απογοήτευσαν προχθές...
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ αυτός, κάνει τόσο κακή χρήση της ψήφου του, που είναι καταδικασμένος να παραπονείται μονίμως για την ...ποιότητα της Δημοκρατίας. Ψηφίζει (όχι υπέρ, αλλά) εναντίον κάποιων, επιλέγοντας μάλιστα εκείνους που θα «ενοχλούσαν» περισσότερο αυτούς που επιθυμεί να «τιμωρήσει». Υπάρχει περίπτωση να αισθανθεί ποτέ ικανοποιημένος για την «επιλογή» του (και εν συνεχεία για την «ποιότητα» της Δημοκρατίας) αυτός ο πολίτης; Αφού μόλις «ξεθυμάνει» (δυο – τρεις μήνες μετά τις εκλογές) θα νιώθει και πάλι «ακάλυπτος» και θα βρίσκει ακατάλληλους τους πολιτικούς που ψήφισε... Και δώστου πάλι απ’ την αρχή!...
ΑΛΛΑ, τα δάκρυα υπέρ του κ. Μιχαλολιάκου και το ανάθεμα κατά της δημοκρατίας δεν προέρχονται μόνο απ’ αυτούς που επιλέγουν Χ.Α. για να «τιμωρήσουν» τους άλλους; Προέρχονται κι από ένα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που καταφεύγει στα «παραδείγματα προς αποφυγήν» για να μην ομολογήσει την εκ μέρους του αποδοχή του «τέρατος»... Πρόκειται για όσους τρομάζουν (ακόμη και οι ίδιοι) να παραδεχθούν ότι π.χ. στο σκέλος της δαιμονοποιήσεως των Εβραίων δεν έχουν μεγάλες διαφορές από τον Χίτλερ... Ή, για εκείνους που μεγαλωμένοι με τον φόβο του «έρχονται οι κόκκινοι», ευχαρίστως θα κατέφευγαν στην προστασία ενός νέου Παπαδόπουλου, ενός Μεταξά, ενός Μιχαλολιάκου...
ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΕΣ συμπεριφορές... Όσο κι αν δεν έχουμε σε υπόληψη τη Δημοκρατία μας θα πρέπει να θυμόμαστε κάτι: η δυνατότητα που παρέχει ακόμη και στους φασίστες να εκπροσωπούνται στη Βουλή (έστω και ως υπόδικοι) της δίνει υπόσταση...Όπως και το γεγονός, ότι την ίδια ακριβώς ώρα, δίνει τη δυνατότητα στην Αριστερά να ελπίζει σε μια μελλοντική διακυβέρνηση της χώρας...Σ’ αυτή τη δημοκρατία περιεχόμενο δίνει η δική μας ψήφος...
