Ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αγιάς Ιωάννης Αργυρούλης απαντώντας σε δημότες, επιστολές των οποίων δημοσίευσε η «Ε», αναφέρει τα εξής:
«Αυτός που είπε μια φωτογραφία ίση με χίλιες λέξεις θα με βρει απόλυτα σύμφωνο. Εκτός απ’ αυτό θα ήθελα να δηλώσω ρητά, πως οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι πραγματικές, και όχι προϊόν φωτομοντάζ. Άλλωστε κάθε πρωί που ξυπνάω, είμαι ο πρώτος που αντικρίζει και την παιδική χαρά, αλλά και την πλατεία, μιας και το σπίτι μου βρίσκεται ουσιαστικά μέσα σ’ αυτές. Επίσης, θα ήθελα να ενημερώσω τους αγαπητούς μου συμπολίτες, οι οποίοι κάνανε τις καταγγελίες, αν τους έχει μείνει άλλο φιλμ στη μηχανή τους ή μπαταρία στο κινητό τους, μπορούν να περιοδεύσουν ανά τω δήμω, και θα βρουν πολλές ακόμη πλατείες και παιδικές χαρές σ’ αυτό το «χάλι». Και με την καυτή τους πένα μπορούν να προβούν σ’ ακόμη περισσότερες καταγγελίες.
Κάποτε παλιά, πριν αρκετά χρόνια, υπήρξε ένας υπουργός που είπε το εξής: «Αγαπητοί συμπολίτες πάρτε λεφτά και κάντε πλατείες» και γενηθήτω το θέλημά του. Και ακόμη ένας «καλός» υπουργός είπε: «Θα κάνετε και παιδικές χαρές, πολλές παιδικές χαρές» και γενηθήτω το θέλημά του. Και κάποιος τρίτος είπε: «Εντάξει κύριοι ωραία όλα αυτά, μα τώρα πρέπει να γεμίσουμε τις πλατείες και τις παιδικές χαρές, να κάνουμε πανηγύρια, πολλά πανηγύρια, να κάνουμε γλέντια, πολλά γλέντια» και γενηθήτω το θέλημά του. Ήταν η χρυσή εποχή της «παχιάς αγελάδας» ή αλλιώς η εποχή των «ανεξέλεγκτων έργων βιτρίνας». Αν μέχρι τώρα διακρίνατε μια μορφή ειρωνείας στα γραφόμενά μου, καλώς διακρίνατε.
Μόνο που τα πράγματα είναι ελαφρώς χειρότερα. Δεν είναι απλός ειρωνεία, αλλά «τραγική ειρωνεία». Σε λίγο θα καταλάβετε τι εννοώ, και γιατί όλη αυτή η μακροσκελής εισαγωγή. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα απ’ την αρχή.
Καταρχήν η αγάπη για το χωριό μου θεωρώ πως είναι αδιαπραγμάτευτη και δεδομένη. Ελπίζω να είναι το ίδιο δεδομένη και η αγάπη των καταγγελλόντων για τον τόπο μας, και όχι μια φτηνή λαϊκιστική προεκλογική προπαγάνδα. Γιατί αγαπητοί συμπολίτες για όσους δεν το κατάλαβαν «τα προεκλογικά όργανα» άρχισαν, και καλώς άρχισαν, φυσιολογικά πράγματα θα τα χαρακτήριζα.
Στο δια ταύτα λοιπόν. Σημειολογικά θα πω πως αποφάσισα να μείνω στο χωριό μου από «άποψη» ανακαινίζοντας το πατρικό μου προ κρίσης, το 2003, και όχι λόγο κρίσης, όπως μερικοί μετά Χριστόν προφήτες. Επίσης, θα ήμουν τουλάχιστον ηλίθιος να βλέπω καθημερινά την πλατεία του χωριού μου και να μην κάνω ενέργειες για τον καλλωπισμό της απ’ τη θέση που κατέχω ως θεσμικός παράγοντας. Η πράξη μου όμως περιέχει ένα πολιτικό και πεντακάθαρο μήνυμα. Ένα μήνυμα που διέπει πιστεύω όλη τη δημοτική αρχή και τη φιλοσοφία της. Πράξεις ουσίας και όχι βιτρίνας.
Ποια είναι αυτή η ουσία; Μα φυσικά η καθημερινότητα. Η καθημερινότητα σε άμεση σχέση με τις επαγγελματικές αγωνίες των συμπολιτών μας. Θα ήμουν περίλυπος αν δεν καταφέρναμε να φέρουμε εις πέρας την αγροτική οδοποιία. Αν δεν αντικαθιστούσαμε τα καμένα μοτέρ και τους καμένους πίνακες, στα αρδευτικά μας αντλιοστάσια. Αν δεν κάναμε τοιχίο στην οικία του Α. Μ., όταν ένας κεντρικός δρόμος κινδύνευε μα καθίζηση. Να μην μπορούμε να ανοίξουμε τους δρόμους για τους κτηνοτρόφους, μετά από χιονοπτώσεις αλλά και σε ολόκληρο το χωριό. Να μην κάναμε πλήρη ανακαίνιση και συντήρηση στο κοινοτικό κατάστημα του χωριού μας μετά από πολλά πολλά χρόνια. Να μην μπορούσαμε να διευθετήσουμε τη θέρμανσή του με καινούργια ηλεκτρικά σώματα. Τη σύνδεσή του με internet για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Γιατί όλα αυτά γίνανε! Ίσως θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα. Τίποτα, όμως, δεν είναι δεδομένο στην εποχή μας.
Και μαζί μ’ αυτά έγινε και η ηλεκτρονική σελίδα του χωριού μας Aetolofos.gr, που καταγράφει με σαφήνεια, αλλά και λεπτομέρεια, τα μνημεία, αλλά και την ιστορία του τόπου μας. Επίσης, υπάρχει απόφαση δημοτικού συμβουλίου, ώστε το δημοτικό μας σχολείο από ένα ανενεργό και άψυχο κτίριο, να φιλοξενήσει μέρος των αρχείων του κράτους, ως παράρτημα του ΓΑΚ Μεταξοχωρίου. Έτσι πιστεύω θα αναδειχθεί και το κτίριο του δημοτικού σχολείου αλλά και του χωριού μας.
Και συνεχίζω. Ο δήμαρχός μας δίνει καθημερινή μάχη για την επιβίωση του δήμου. Οι παρεμβάσεις του είναι καθοριστικές και καίριες. Αν λειτουργούμε ακόμη, το οφείλουμε αποκλειστικά σ’ αυτόν. Στην εμπειρία του, στις γνώσεις του, στις γνωριμίες του, αλλά και στην ενασχόλησή του με παράλληλες δραστηριότητες, όπως είναι η προεδρία του στον φορέα διαχείρισης στερεών αποβλήτων. Κάθε μέρα φτάνουν δεκάδες αγωγές κατά του δήμου μας από παρελθούσες δράσεις των πρώην Καποδιστριακών δήμων. Έρχονται και κάθονται πάνω στις κατακρεουργημένες κρατικές επιχορηγήσεις που λαμβάνουμε με το σταγονόμετρο. Αρκεί να σας πω πως η ΣΑΤΑ θα φτάσει πλέον στο 25% απ’ το πρωτοκαθορισθέν ποσό. Αρκεί να σας πω πως η «ενιαία αρχή πληρωμών» που έχει σχέση με την μισθοδοσία των υπαλλήλων, μπλοκάρεται συνεχώς, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να μείνουν απλήρωτοι όλοι οι υπάλληλοι του δήμου μας.
Συμμετέχω στην επιτροπή της «Καλυψούς» που έχει σχέση με τα πολιτιστικά δρώμενα του δήμου κα όχι μόνο. Ρωτήστε μας να σας απαντήσουμε πόσο κόστιζαν οι θεσμοθετημένες γιορτές του δήμου στο παρελθόν, και με πόσα χρήματα γίνονται τώρα. Συμμετέχω και στη σχολική επιτροπή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ρωτήστε μας να σας απαντήσουμε ποια ήταν τα νούμερα στο παρελθόν, και ποια είναι τώρα. Ρωτήστε μας να σας πούμε πόσα χρήματα ξόδευαν οι παρελθόντες υπηρεσιακοί παράγοντες, και πόσα ξοδεύουμε εμείς. Ρωτήστε μας να σας πούμε και να σας δώσουμε στοιχεία επί παντός επιστητού σε σχέση με τον δήμο μας. Δεν έχουμε να φοβηθούμε απολύτως τίποτα γιατί όλες οι διαδικασίες και όλες οι επιτροπές λειτουργούν με πλήρη διαφάνεια και όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος. Κάτι που δεν γινόταν στο παρελθόν, γι’ αυτό και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Όσο για σας κυρία Τολιάτου επειδή αναφέρεσθε στον δήμαρχο αλλά και σε μένα, τι δεν καταλαβαίνετε. Σας εξηγήσαμε πως το δημοτικό σχολείο θα στεγάσει τα αρχεία, και πως αν θέλετε μπορείτε χρησιμοποιήσετε μια αίθουσα του κοινοτικού καταστήματος για το εγχείρημά σας. Γιατί το αποσιωπήσατε στο δημοσίευμά σας; Εμείς κυρία μου έχουμε ιεραρχήσει τα πράγματα. Καλές και οι πλατείες και οι παιδικές χαρές και όλα τα δρώμενα στα οποία αναφέρεστε, αλλά εμείς έχουμε να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Και η σκληρή πραγματικότητα αντιμετωπίζεται με πράξεις λεπτό με λεπτό, μέρα με τη μέρα, και με πρωτοπόρο το δήμαρχό μας, ως τώρα τα έχουμε καταφέρει. Και σας το ξαναλέω. Το έχουμε καταφέρει ιεραρχώντας πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Η οπτική γωνία της ματιάς μας είναι μαξιμαλιστική περιλαμβάνοντας όλες τις δράσεις του δήμου μας απ’ τη μία άκρη ως την άλλη, ενώ η δική σας οπτική γωνία είναι μάλλον μινιμαλιστική, ελπίζω όμως και το εύχομαι πως τα κίνητρά σας είναι ανιδιοτελή και απρόσκοπτα. Εξάλλου είμαι σίγουρος πως γνωρίζετε πως όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τα κοινά, εθελοντισμό κάνουμε, δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα υλικό σε σχέση με το παρελθόν, παρά ίσως μια υστεροφημία. Μια υστεροφημία που λόγω της κάκιστης οικονομικής συγκυρίας, τις περισσότερες φορές είναι μάλλον αρνητική παρά θετική» καταλήγει η επιστολή.
