* Από τον Ηλία Βενιζέλο
Με μεγάλο ενδιαφέρον και κομμένη την ανάσα μας παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό όλα όσα διαδραματίζονται στον ευαίσθητο και ευπαθή χώρο της Αν. Μεσογείου με επίκεντρο τη Συρία. Εδώ και δύο περίπου χρόνια μαίνεται ένας σκληρός και άγριος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των αντιμαχόμενων παρατάξεων της Συρίας, των αντιθεστωτικών και των πιστών στο μπααθικό καθεστώς του προέδρου της Συρίας Ασαντ.
Πρόσφατα από τον ένα αντιμαχόμενο έγινε χρήση χημικών της τοξικής ουσίας «σαρίν» με χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των οποίων αρκετά παιδιά. Οπως αναμεταδίδουν όλα τα ΜΜΕ οι πρόσφυγες Σύριοι που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους προκειμένου να προστατευτούν ανέρχονται σε 2.000.000. Πρόσφυγες υπάρχουν και στο εσωτερικό της Συρίας τους οποίους υπολογίζουν σε 4.000.000.
Μέχρι τώρα αυτό το μεγάλο προσφυγικό κύμα έχει εγκατασταθεί σε γειτονικές χώρες με τη Συρία (Τουρκία, Λίβανο, Ιορδανία, Ιράκ).
Σ΄ αυτό τον ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο (Μ. Ανατολή) εμπλέκονται αντιμαχόμενες δυνάμεις, επίσης υπάρχουν και μεγάλα συμφέροντα των «μεγάλων» οι οποίοι προσπαθούν να ελέγχουν τις μικρές χώρες της περιοχής για την εξασφάλιση των συμφερόντων τους. Η Συρία είναι σύμμαχος του θεοκρατικού και ακραίου καθεστώτος του Ιράν, επίσης έχει στενές σχέσεις και συνεργασία με τη Ρωσία η οποία διατηρεί σοβαρές στρατιωτικές βάσεις στις δυτικές ακτές της Συρίας στη Μεσόγειο. Επίσης η Ρωσία συνεχίζει να είναι υπερδύναμη, με ανυπολόγιστο οπλοστάσιο συμβατικών και πυρηνικών όπλων. Το ακραίο Ιράν είναι μία εκκολαπτόμενη πυρηνική δύναμη στην περιοχή αυτή, με αδιευκρίνιστο ακόμη το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Στην περιοχή αυτή της Αν. Μεσογείου επίσης υπάρχουν χώρες (Ισραήλ, Τουρκία, Λίβανος, Ιορδανία, Παλαιστίνη), οι οποίες εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σ’ αυτή τη διένεξη. Το Ισραήλ είναι σύμμαχος και προστατευόμενη μικρή χώρα από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους των.
Ηδη από αρκετών ημερών τώρα σχεδιάζονται και συντάσσονται σχέδια και σενάρια στρατιωτικής επεμβάσεως των ΗΠΑ, των συμμάχων τους στην Ε.Ε. και του Ισραήλ εναντίον του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία. Εφόσον πραγματοποιηθεί αυτή η στρατιωτική επέμβαση (αεροπορική - πυραυλική - όχι χερσαία) στη Συρία, κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί και να προβλέψει ότι αυτή η επέμβαση θα είναι τοπικού χαρακτήρα και δεν θα έχει ευρύτερες επιπτώσεις και συνέπειες για όλη την Αν. Μεσόγειο.
Σ’ αυτόν τον ευπαθή και ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο συναντώνται ποικιλόμορφες τάσεις, ιδεολογίες, λαοί, θρησκείες. Στο χώρο αυτό υπάρχουν Σύριοι, Ισραηλινοί, Τούρκοι, Κούρδοι, Λιβανέζοι, Ιορδανοί, Παλαιστίνιοι, Αμερικανοί, Ρώσοι, χώρες της Ε.Ε. κ.λπ.
Εύλογα απορεί και διερωτάται ο κάθε λογικός και εχέφρων άνθρωπος. Αυτές οι αντιμαχόμενες παρατάξεις και ιδεολογίες, είναι ποτέ δυνατόν να συνυπάρξουν και να συνεργαστούν για τη διασφάλιση της ειρήνης τόσο στην περιοχή αυτή όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου;
Η πατρίδα μας λόγω της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και άλλους κατασταλτικούς Διεθνείς Οργανισμούς (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε. - ΔΗΣΕ κ.λπ.) έχει συμβατικές υποχρεώσεις έναντι αυτών των κατασταλτικών οργανισμών, τις οποίες είναι υποχρεωμένη να τηρήσει και να μην φανεί ασυνεπής και αφερέγγυος έναντι φίλων, συμμάχων και εταίρων.
Η Ελλάδα διαχρονικά συνδέεται με φιλικές σχέσεις και συνεργασία με όλες τις αραβικές μουσουλμανικές χώρες. Η συνεργασία και οι σχέσεις μας με τον αραβικό κόσμο δεν έχουν διαταραχθεί ποτέ. Επιβάλλεται όσο ποτέ αυτές οι σχέσεις να συνεχιστούν αδιατάρακτες για το αμοιβαίο καλό των χωρών μας.
Εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι η δική μας εμπλοκή σ’ αυτή τη μεγάλη διένεξη που σχεδιάζεται να μην είναι άμεση και εναργής. Η διπλωματία μας, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, καλούνται να ισορροπήσουν σε ένα τεντωμένο σκοινί και να διασφαλίσουν με τον πλέον πρόσφορο τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα και κυρίως την ασφάλεια της πατρίδας μας.
* Ο Ηλίας Βενιζέλος είναι επίτιμος πρόεδρος Λ.Ε.Κ. Λάρισας
