Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΓΡΑΦΗΚΑΝ τόσα για τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά το ενδιαφέρον κακώς εστιάστηκε στα «μεγάλα»... Τα «μικρά» (οι λεπτομέρειες) είναι εκείνες που διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία μιας κυβέρνησης και «αποκαλύπτουν» τη λογική που διέπει τον σχηματισμό της... Έτσι, μπορεί η υπουργοποίηση του κ. Αδώνιδος Γεωργιάδη να προκάλεσε τα περισσότερα (αρνητικά κυρίως) σχόλια, αλλά δεν είναι αυτή που προσφέρεται για εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς το πώς λειτουργεί το πολιτικό μας σύστημα ακόμη και σήμερα που η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει αξιοκρατικές επιλογές για την αντιμετώπιση της δύσκολης κατάστασης...
Ο ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ Τύπος με τα ρεπορτάζ του περί τον ανασχηματισμό παρασκηνίου, αποκαλύπτει ότι οι σκοπιμότητες και η παραπολιτική έπαιξαν γι’ ακόμη μια φορά καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου κυβερνητικού σχήματος. Όχι βεβαίως γιατί έστειλαν τον Άδωνι στο Υγείας, ούτε γιατί βρέθηκε στο Εξωτερικών ο και αντιπρόεδρος Ευ. Βενιζέλος, αλλά για μια σειρά επιλογών που πέρασαν μεν σε δεύτερη μάλλον μοίρα, πλην όμως είναι αποκαλυπτικές του πώς αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας τις ευθύνες τους έναντι των εντολέων και της χώρας γενικότερα αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Έτσι μαθαίνουμε ότι:
* Ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος αρνήθηκε το υπουργείο Εσωτερικών που του προτάθηκε, προκειμένου να μην κληθεί να διαχειριστεί την οικονομική κατάσταση των δήμων στην εκλογική του περιφέρεια, την Β’ Αθήνας. Τουτέστιν, προκειμένου να είναι αρεστός αρνήθηκε να αποβεί χρήσιμος...
* Ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος προηγουμένως, για να μη φθαρεί (ώστε ν’ αποτελεί εσαεί «χρυσή εφεδρεία» σε περίπτωση εμπλοκής) απαίτησε να πάει στο Άμυνας, όπου ο υπουργός συνήθως παραδίδει ξίφη ή παρίσταται στις παρελάσεις!
* Η κ. Σοφία Βούλτεψη αποδέχθηκε αρχικά τη θέση της υφυπουργού Υγείας (καθώς δεν γνώριζε ακόμη ποιος επρόκειτο να είναι υπουργός), αλλά παραιτήθηκε μόλις διαπίστωσε ότι θα είναι υφιστάμενη του κ. Αδ. Γεωργιάδη που βρίσκεται κάτω απ’ αυτή σε σειρά εκλογής στη Β’ Αθήνας!
* Ο κ. Γιάννης Ανδριανός βρέθηκε υφυπουργός (Αθλητισμού) όχι γιατί εκρίθη ικανός, αλλά για να μην έχει η εκλογική του περιφέρεια μόνο «πράσινο» υπουργό (του Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Μανιάτη)!... Το ίδιο ακριβώς συνέβη με τον κ. Αθαν. Δαβάκη: δεν ήταν η επάρκειά του που τον έκανε υφυπουργό, αλλά η ανάγκη να έχει «γαλάζιο» εκπρόσωπο στην κυβέρνηση ο νομός Λακωνίας, που βρέθηκε με έναν «πράσινο» εξαιτίας της υφυπουργοποίησης του κ. Γρηγοράκου στο Εσωτερικών... Η αξιοκρατία στο έπακρο!
* Ο παλαιός αθλητής του στίβου Κώστας Κουκοδήμος, βουλευτής της Ν.Δ., όταν είδε τον κ. Ανδριανό υφυπουργό Αθλητισμού (δια της προαναφερθείσης οδού) απογοητεύτηκε: «θα πάω για δήμαρχος Κατερίνης» εξομολογήθηκε σε συναδέλφους του στο καφενείο της Βουλής... Εννοείται ότι δεν θα το κάνει για την καρέκλα, αλλά για το ... καλό της Κατερίνης...
* Ο ειλικρινέστατος πρώην αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού κ. Κώστας Τζαβάρας με τη δήλωσή του, μετά τον ανασχηματισμό, δεν άφησε κανένα περιθώριο ερμηνειών ως προς το πώς γίνονται στην Ελλάδα οι ανασχηματισμοί: «Εγώ» είπε «από καραμπόλα μπήκα στην κυβέρνηση κι από καραμπόλα βγήκα»!...
ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ τώρα, όλα τα παραπάνω να μην αφορούσαν τον σχηματισμό μιας «κυβέρνησης σωτηρίας» (στις κρισιμότερες στιγμές της ιστορίας) αλλά τη στελέχωση μια επιχείρησης ή μιας ποδοσφαιρικής ομάδας... Υπήρχε περίπτωση να επιλεγεί ως υπεύθυνος παραγωγής (στην πρώτη περίπτωση) κάποιος που δεν ήθελε να πάει στο λογιστήριο; Ή μήπως (στην περίπτωση ποδοσφαιρικής ομάδας) υπήρχε περίπτωση να δοθεί η «φανέλα με το εννιά» σε κάποιον που δεν δέχεται να παίξει τερματοφύλακας για να μη φθαρεί ή σε κάποιον που είναι από την Καρδίτσα, για να μην υπάρχουν επιθετικοί μόνο από τον Βόλο;
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν... Από την εποχή του Λάμπρου Ευταξία που προωθούσε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή γιατί ήταν, όπως έλεγε, εκθαμβωτικά ωραίος, ως την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου, που, όπως εξομολογείται στο βιβλίο ο Γιώργος Λιάνης, ο Θόδωρος Στάθης βρέθηκε εκτός υπουργείου Γεωργίας σ’ έναν ανασχηματισμό, όχι γιατί εκρίθη ανεπαρκής από τον τότε πρωθυπουργό, αλλά γιατί δεν τον ... γούσταρε μια αεροσυνοδός φίλη της Δήμητρας!...
ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ κανείς, σήμερα που τα προβλήματα της χώρας είναι το άθροισμα των «γελοιοτήτων» της προηγούμενης εποχής, να μην έχουν θέση ούτε οι σκοπιμότητες, ούτε οι καραμπόλες στην επιλογή των στελεχών μιας κυβέρνησης... Κομμάτι δύσκολο όταν ζεις στην Ελλάδα... Γιατί, ακόμη κι αν η κοινωνία νιώθεις ότι απορρίπτει μετά βδελυγμίας αυτό το αναξιοκρατικό μοντέλο ανάθεσης πολιτικών ευθυνών, δεν είναι συνεπής με την κριτική της όταν καλείται η ίδια να αναθέσει ευθύνες: εξέλεξε π.χ. δύο πρωθυπουργούς (τον Κώστα Καραμανλή τον Μικρό και τον Γιώργο Παπανδρέου τον Β’) κληρονομικώ δικαιώματι και προήγαγε σε πολιτικό αρχηγό των Πάνο Καμένο οργισμένη που διέψευσαν τις προσδοκίες της οι άλλοτε «χαρισματικοί» γόνοι... Για να μη θυμηθούμε με τι «μπουμπούκια» στελέχωσε τη Βουλή, πέρυσι το καλοκαίρι, όταν θέλησε να «τιμωρήσει» όσους με φανατισμό ψήφισε η ίδια όλα τα προηγούμενα χρόνια για να μας φτάσουν ως εδώ...
