Από τον Γιώργο Δελαστίκ
Εντελώς διαφορετικό είναι το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας μετά τις ευρωεκλογές. Τα αποτελέσματά τους αποσταθεροποίησαν πλήρως τους υφιστάμενους προ των εκλογών συσχετισμούς δυνάμεων. Μπορεί η κυβέρνηση να μην ανατράπηκε, αλλά σε όλα σχεδόν τα κόμματα επικρατεί πολιτικός αναβρασμός, όσο και αν οι ηγεσίες τους υποκρίνονται τους νικητές.
Αρον, άρον η κυβέρνηση έβαλε λουκέτο στη Βουλή για... τέσσερις (!) μήνες προκειμένου να μπορέσει να κάνει ανασχηματισμό και να απορροφήσει τους εσωτερικούς κραδασμούς που θα προκαλέσει αυτός. Στόχος του κλεισίματος της Βουλής είναι να μην μπορούν οι βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που θα εξοργιστούν λόγω της μη υπουργοποίησής τους, να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους καταψηφίζοντας ή υπονομεύοντας κυβερνητικά νομοσχέδια.
Επιπροσθέτως, με το κλείσιμο της Βουλής δεν μπορούν πλέον να διωχθούν ποινικά οι υπουργοί των κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου. Αμνήστευσε δηλαδή η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου όλους αυτούς τους πολιτικούς που μας έβαλαν στο επαίσχυντο καθεστώς των μνημονίων της υποτέλειας! Αμνήστευσε τους πολιτικούς υπεύθυνους για τα σκάνδαλα των υποβρυχίων, αυτούς που ρήμαζαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τους μικροφορολογούμενους με το «κούρεμα» των ομολόγων κ.λπ.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΥΜΜΑΧΩΝ
Μέσω της αμνήστευσης αυτής η κυβέρνηση αναζητεί πολιτικούς συμμάχους, με δεδομένο μάλιστα ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και οι άνθρωποί του, οι επονομαζόμενοι απαξιωτικά «καθαροί» από τους ενδοπασοκικούς πολιτικούς αντιπάλους τους, είχαν αναπτύξει τελευταία έντονη επικριτική δραστηριότητα εναντίον του εν ενεργεία προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου.
Εχει δίκιο επί του προκειμένου η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία δήλωσε ότι οι πρώην πρωθυπουργοί και υπουργοί των κυβερνήσεων Παπανδρέου - Παπαδήμου θα κοιμούνται και θα ψηφίζουν πιο ήσυχοι, αφού θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι παραγράφηκαν οι κατηγορίες που συνδέονται με τις δεκάδες δικογραφίες που εκκρεμούν στη Βουλή προς εξέταση».
Η αναζήτηση πολιτικών συμμάχων είναι η αιτία του κλεισίματος της Βουλής μέσω της ποινικής αμνήστευσης όλων των υπουργών ή και βουλευτών που ενδέχεται να βαρύνονται με οικονομικά εγκλήματα εναντίον του ελληνικού λαού.
Δευτερεύων, αλλά καθόλου αμελητέος και ο στόχος της αποσιώπησης δυσάρεστων για την κυβέρνηση συζητήσεων για τις στενές, όπως αποδεικνύεται, σχέσεις που διατηρούσε η Ν.Δ. για τη Χρυσή Αυγή.
Το κυρίαρχο πάντως είναι ότι με 152 κυβερνητικούς βουλευτές (125 της Ν.Δ. και 27 του ΠΑΣΟΚ), οι ενστάσεις που αναπότρεπα προκαλεί ένας ανασχηματισμός θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνος, αν η Βουλή παρέμενε ανοιχτή και αρκούσαν έτσι τρεις δυσαρεστημένοι κυβερνητικοί βουλευτές που δεν υπουργοποιήθηκαν για να καταρρακώσουν το όποιο κύρος έχει απομείνει στον Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο.
ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Δεν είναι μόνο ο ούτως ή άλλως των 152 βουλευτών. Είναι και τα οικτρά αποτελέσματα που έφεραν στις ευρωεκλογές η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Αλλο η προπαγάνδα, άλλο η πολιτική πραγματικότητα.
Είναι δυνατόν να υποστηρίζει κανείς στα σοβαρά ότι συνιστά «εκλογική επιτυχία» της Ν.Δ. η κατάκτηση της... δεύτερης θέσης, με 4 εκατοστιαίες μονάδες πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας χάσει 7 μονάδες από τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012 και 10 μονάδες από τις ευρωεκλογές του 2009;
Είναι εχέφρων άνθρωπος όποιος θεωρεί ότι «καλά τα πήγε το ΠΑΣΟΚ», τη στιγμή που το κόμμα αυτό κατρακύλησε στην... τέταρτη (!) θέση, πίσω ακόμη και από τη Χρυσή Αυγή, όταν στις βουλευτικέ εκλογές του 2009, προ κρίσης, η Ακροδεξιά είχε πάρει ποσοστό... 0,20% και το ΠΑΣΟΚ είχε 43,92%. Μην τρελαθούμε κιόλας!
Το κατά 10 μονάδες χειρότερο ποσοστό της ιστορίας της Ν.Δ. σε ευρωεκλογές είναι το 23% που σημείωσε ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος κατέχει επίσης τα δύο χειρότερα αρνητικά ρεκόρ των επιδόσεων της Ν.Δ. σε βουλευτικές εκλογές. Σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις ηγήθηκε της Ν.Δ. και σημείωσε τα τρία χειρότερα αποτελέσματα της ιστορίας της!
Πολύ χειρότερες είναι οι επιδόσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου. Μπορεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να υποκρίνεται ότι με το 8% που πήρε στις ευρωεκλογές... «έσωσε την κυβέρνηση» και να απαιτεί περισσότερα υπουργεία για ανταμοιβή (!), η ουσία όμως είναι ότι το 8% είναι ποσοστό πολιτικού ενταφιασμού του ΠΑΣΟΚ, όχι ποσοστό θριάμβου.
Γι΄ αυτό στο ΠΑΣΟΚ έχουν ξεσηκωθεί εναντίον του Ε. Βενιζέλου και ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι όλα τα παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (τα οποία κατά σύμπτωση δεν κατέχουν σήμερα θέσεις υπουργών!), απαιτώντας παράλληλα αναπροσανατολισμό της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ μήπως και ξαναγίνουν υπουργοί!
Πέρα από την κραυγαλέα προσωπική πολιτική ιδιοτέλεια, η αλήθεια είναι πως όταν ένα κόμμα πέφτει από το 44% στο 8% μέσα σε μια πενταετία, τα στελέχη του έχουν κάθε λόγο να θέλουν να φάνε τον αρχηγό τους που οδήγησε το κόμμα τους σε αυτόν τον εκφυλισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΥΣΤΑΤΗ ΕΛΠΙΔΑ
Στη Ν.Δ. δεν μιλάει ακόμη κανένα στέλεχος για το οικτρό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών γιατί όλοι οι βουλευτές της ελπίζουν ότι θα υπουργοποιηθούν κατά τον επικείμενο ανασχηματισμό!
Μόλις ανακοινωθούν τα ονόματα των νέων υπουργών και διαπιστώσουν ότι το δικό τους δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτά, να δούμε πόσοι νεοδημοκράτες βουλευτές θα δεχθούν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και θα διαπιστώσουν με φρίκη τρομερές ελλείψεις, λάθη και αδυναμίες της κυβέρνησης!
Στο ΠΑΣΟΚ όμως δεν τρέφουν τέτοιες ελπίδες υπουργοποίησης τα πλεονάζοντα στελέχη του. Πόσους υπουργούς να πάρει τέλος πάντων ένα κόμμα του 8%;
Γι΄ αυτό και βγήκαν ηδη τα μαχαίρια που απαιτούν καθαίρεση Βενιζέλου και προσανατολισμό προς τον ΣΥΡΙΖΑ, μήπως και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σωθούν προσωπικά μέσω της προσκολλήσεως σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Κώστας Σκανδαλίδης τη Δευτέρα έγραψε άρθρο στα «Νέα», όπου τόνιζε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει «να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δυνάμεις του χώρου, συμπεριλαμβανομένων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ». Την Τρίτη βγήκε στο ραδιόφωνο του «Σκάϊ» και είπε ότι στο έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ «θα συζητηθούν τα πάντα και αν αλλάξει η πολιτική και ο κ. Βενιζέλος δεν μπορεί να την αποδεχθεί, τότε θα αλλάξουμε αρχηγό»!
Την Δευτέρα επίσης ο πρώην και επί πολλά χρόνια υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Ρέππας είχε άρθρο στο «Εθνος», όπου επιχειρούσε να εμφανιστεί ως ο κορυφαίος πρωτεργάτης της υποστήριξης στροφής του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία κυβερνητική με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αρχικά υπενθύμισε ότι ο ίδιος τι είχε πει πέρυσι στις 3 Σεπτέμβρη, σε συνέδριο του ΙΣΤΑΜΕ: «Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ανοιχτό στο ενδεχόμενο της προοπτικής σύμπραξης για τον σχηματισμό κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν οι συνθήκες το επιβάλλουν».
Δεν σταμάτησε εκεί: «Διατηρώ τις απόψεις μου για το προγραμματικό κενό του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίου η κυβερνητική ετοιμότητα δεν πείθει. Αν όμως η λαϊκή εντολή δοθεί προς αυτή την κατεύθυνση, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να κάνει τις επιλογές του», υπογράμμισε στο άρθρο του.
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ... «ΚΗΠΟΥΡΩΝ»!
Οι άνθρωποι του Γιώργου Παπανδρέου, οι οποίοι διετέλεσαν υπουργοί κατά την άθλια και μοιραία διετία της πρωθυπουργίας του, δεν έχασαν την ευκαιρία να επιτεθούν εναντίον του Ε. Βενιζέλου, ο οποίος ανέτρεψε τον αρχηγό της. Αυτοί δεν έκρυψαν τον στόχο τους, μέσων περίπλοκων, ιδεολογικών σχημάτων.
«Απαιτείται νέα ηγεσία στην παράταξη», δήλωσε χωρίς περιστροφές ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θάνος Μωραΐτης, της «γιωργακικής» πτέρυγας του κόμματος, βάζοντας άμεσο θέμα πολιτικής καρατόμησης του Ευάγγελου Βενιζέλου. «Δεν ανασυγκροτείς τη μεγάλη κεντροαριστά στήνοντας μια καρικατούρα» έγραψε στο άρθρο του, απαξιώνοντας πλήρως την «Ελιά» που έφτιαξε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. «Βλέπουμε μια απόπειρα εφησυχασμού και μια εκτός τόπου και χρόνου θριαμβολογία» επισήμανε δικαιολογημένα.
Είχε προηγηθεί μια μέρα νωρίτερα ο στενότατος συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου και πρώην υπουργός Π. Γερουλάνος, με άρθρο του το οποίο προκάλεσε κλαυσίγελο. «Δεν είναι εύκολο να υπεραμυνθεί κανείς μιας σοσιαλιστικής διακυβέρνησης που έσκυψε το κεφάλι στους ηγέτες μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης Ευρώπης για επίλυση λαθών, στα οποία και η ίδια συνέβαλε» είχε γράψει αναφερόμενος στον Ευ. Βενιζέλο, τον οποίο πάντως δεν κατονόμαζε.
Το να κατηγορεί πάντως ένας άνθρωπος σαν τον Π. Γερουλάνο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για υποταγή στον νεοφιλελευθερισμό και εγκατάλειψη της σοσιαλιστικής διακυβέρνησης, μόνο κωμικοτραγικό μπορεί να χαρακτηριστεί, όσο και αν υποδηλώνει το χάος που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ.
