Του Χρήστου Τσαντήλα
ΤΟΝ φίλο μου τον Γιάννη, στο σχολείο τον φωνάζαμε... Βασίλω! Από το «όπου γάμος και χαρά...» - που λέει ο λαός. Πάντα μέσα σε όλα ήταν, πανταχού παρών, εύχαρις, μες στην τρελή χαρά, όπως και χθες βράδυ που τον συνάντησα να πανηγυρίζει στην πλατεία, ακούγοντας τα πρώτα αποτελέσματα των εκλογών. Δεν πανηγύριζε για κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Για κάποιον υποψήφιο, ή κόμμα... Μια τρελή χαρά είχε για ένα αισιόδοξο μήνυμα, μια αδιευκρίνιστη νίκη που του αποφόρτισε λίγο τη μαυρίλα που έχει στην ψυχή του. Έτσι το είδε ο βασανισμένος από την κρίση φίλος και το ένιωθε σαν ιστορικό γεγονός...
ΟΠΩΣ τότε στις εκλογές του ΄81 αισθανόταν. Που τον είχα δει να πανηγυρίζει μπροστά από το πολιτικό γραφείο του τότε υποψήφιου βουλευτή (μακαρίτη σήμερα) Θωμά Μπουρντένα. Σαν κάτι να τον βασάνιζε και τότε, τελείως διαφορετικό όμως. «Πω πω ανατροπές», έλεγε και χθες και ξανάλεγε. Και το εννοούσε... Και επειδή τον γνωρίζω καλά, νόμιζε ο φίλος μου ότι, πλέον, από αύριο κιόλας, θα αλλάξει άρδην η ζωή του. Ότι η τράπεζα θα του στείλει ένα χαρτί και θα του ρυθμίσει ξανά το (παγωμένο) δάνειο. Τα 500 ευρώ το μήνα σε μια οικογένεια με τρεις άνεργους, είναι βαρύ φορτίο. Ότι τα δυο του μεγάλα παιδιά, δεν θα κοπροσκυλιάζουν πλέον στα καφέ, ότι θα επανασυνδέσει το ρεύμα στο πατρικό του σπίτι στο χωριό, ότι θα του επιστρέψουν τα χαράτσια που του έφαγαν τον μισθό και το τηλέφωνο θα ξαναλειτουργήσει, ότι θα γεμίσει βενζίνη το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου που σκούριασε από τη μέση και πάνω, ότι θα αρχίσει να βγαίνει ξανά με την κυρά του και τις παρέες στις ταβέρνες όπως παλιά τα Σαββατόβραδα, τέτοια μικρά αλλά όμως τόσο σημαντικά πράγματα της καθημερινότητας νόμιζε ότι θα ξανακερδίσει ο φίλος μου, γι’ αυτό και ήταν χθες μες στην τρελή χαρά...
ΤΟΥ θύμισα ότι στις βουλευτικές του Μαΐου του 2012 είχαμε την πλέον απροσδόκητη ανατροπή της πολιτικής σκακιέρας, αφού η «βουβή οργή» καταβαράθρωσε το ΠΑΣΟΚ και έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση. Ότι, την οργή του κόσμου φαίνεται να εισέπραξε με το παραπάνω και σ’ αυτές τις εκλογές ο Τσίπρας, όμως το ζητούμενο είναι αν μπορεί κανείς να πιστέψει ότι από τη στιγμή που την έχει εισπράξει, θα ξέρει τι να την κάνει...
ΤΟΝ προσγείωσα όμως λίγο τον φίλο μου. Θυμίζοντάς του τι μας περιμένει μετά τις εκλογές. Αύξηση παρακράτησης φόρου, αλλαγές στο ασφαλιστικό, επανεξέταση των εργασιακών θεμάτων, τετραπλό εκκαθαριστικό, ειδοποίηση για φόρο ακινήτων και τέλη κυκλοφορίας. Αυτό, όπως διάβασα, λέει το επιχειρησιακό σχέδιο της Γενικής Γραμματείας Εσόδων 2014-2015 και ο κύριος Θεοχάρης, τον οποίο μετά από το αποτέλεσμα αυτό, δεν βλέπω και πολύ ακόμα στη θέση του... Από αυτή δε τη νέα αιμοδοσία του λαού θα προκύψει και το νέο πλεόνασμα και κάποιοι θα το ρίξουν σε πανηγυρισμούς! Όχι όμως και ο φίλος μου ο Γιάννης...
