Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
Με ή χωρίς δημοσκοπήσεις;
Το άλλο «υπαρξιακό» ερώτημα των εκλογών. Το οποίο μπορεί να μην τέθηκε ακριβώς σε αυτές τις εκλογές αλλά, μην ξεχνάμε ότι στις προηγούμενες είχαν απαγορευτεί οι δημοσκοπήσεις δυο βδομάδες προ των εκλογών, προκειμένου να μην επηρεάζεται το... φιλοθεάμων κοινό.
Μέγας ντόρος έγινε:«... και γιατί να μην επιτρέπονται οι δημοσκοπήσεις;» και «δεν είναι δημοκρατικό» και «δεν ενημερώνονται σωστά οι πολίτες» και άλλα τοιαύτα.
Στην πράξη βεβαίως δεν πάθαμε και καμία «έλλειψη».
Εκτός από εκείνους που «εκμεταλλεύονται» τις δημοσκοπήσεις, οι υπόλοιποι, γενικά δεν πάθαμε και στερητικό.
Απλώς αφού οι δημοσκοπήσεις δεν γίνονταν εμφανώς, γίνονταν... υπογείως και διέρρεαν αναλόγως δημιουργώντας ένα όργιο φημών, το οποίοι από στόμα σε στόμα, διαστρεβλωνόταν ή άλλαζε κατά το δοκούν. Διότι εν τέλει ο καθείς, κατέληγε να φέρνει τις φημολογούμενες δημοσκοπήσεις στα μέτρα του.
Σε αυτές τις εκλογές άλλαξε το σύστημα.
Επικράτησε το σύνθημα «λευτεριά στις δημοσκοπήσεις» και πλέον έχουμε την άνεση (να το πω;), τη χαρά (να το ξαναπώ;), οι δημοσκοπήσεις να διενεργούνται και να διακινούνται ελεύθερα προς τέρψη των απανταχού σχολιαστών των μίντια και προς ικανοποίηση της περιέργειας των ψηφοφόρων.
Βέβαια και που γίνονται δημοσκοπήσεις, δεν είναι ότι «βλέπουμε φως».
Δηλαδή να έχουμε μία σαφή εικόνα σχετικά με τη διαμόρφωση της κατάστασης για τις ευρωεκλογές, εν προκειμένω. Γιατί για τις δημοτικές εκλογές δεν το συζητάμε καν. Αν γίνονται κάποιες δημοσκοπήσεις, οι οποίες εμφανίζονται υπό τη μορφή διαρροών, αυτές είναι «κατά παραγγελία» των υποψήφιων δημάρχων στις περισσότερες περιπτώσεις, οπότε ανάλογη είναι και η καταγραφή των αποτελεσμάτων τους.
Ας μείνουμε λοιπόν στις ευρωεκλογές, που έχουν λάβει μία καθαρή πολιτική χροιά αναμέτρησης των εσωτερικών πολιτικών δυνάμεων και το αποτέλεσμά τους, παρουσιάζεται- τουλάχιστον από ορισμένους- ως αφορμή πυροδότησης εξελίξεων και σε εθνικό επίπεδο. Τι μας δείχνουν οι δημοσκοπήσεις που διενεργούνται; Ένα «θολό» και «αβέβαιο» τοπίο. Τη μία γίνεται δημοσκόπηση και προηγείται η Νέα Δημοκρατία, την άλλη γίνεται δημοσκόπηση από άλλη εταιρία και για λογαριασμό άλλου μέσου και προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Το «προηγείται» βέβαια, είναι σχετική έννοια, καθώς μιλάμε για «διαφορά» που άλλοτε δεν φθάνει ούτε το 1% άλλοτε το ξεπερνάει λίγο και μετά βίας αγγίζει το 2%. Η έχουμε και το άλλο «κουφό»: στις μετρήσεις για τις ευρωεκλογές να προηγείται το ένα κόμμα και στις μετρήσεις για τις εθνικές να προηγείται το άλλο, πάντα με οριακά ποσοστά. Πράγμα που σημαίνει, πως τελικά και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών που έχουμε μπροστά μας, διαμορφωθούν οριακά, είτε υπέρ του ενός είτε υπέρ του άλλου, προφανώς δεν θα πρόκειται για καμία πολιτική «κοσμογονία» η οποία μπορεί να οδηγήσει σε γενικότερες εσωτερικές πολιτικές αλλαγές-τύπου πρόκλησης πρόωρων εθνικών εκλογών.
Με δυο λόγια δηλαδή οι δημοσκοπήσεις δεν μας... διαφωτίζουν ιδιαίτερα.
Αντιθέτως μας... .συγχύζουν, αποδίδοντας προφανώς τη σύγχυση που υπάρχει και στο εκλογικό σώμα. Πάντως αν θέλουμε να κάνουμε κάποιες γενικές παρατηρήσεις, είναι ότι η «Χρυσή Αυγή» καλά κρατεί, παρά τα όσα έχουν συμβεί και εξακολουθούν να συμβαίνουν πέριξ αυτής. Επίσης το περίφημο «Ποτάμι» ναι μεν εξακολουθεί να έχει ρεύμα, αλλά όχι σε εκείνα τα διψήφια ποσοστά που εκτοξεύτηκε στην αρχή της παρουσίας του στην πολιτική σκηνή. Έχει σταθεροποιηθεί σε μονοψήφιο κοντά στο 7% πάνω κάτω και απομένει να δούμε αν και από την κάλπη, θα προκύψει ανάλογα η δύναμή του. Το άλλο που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι, ότι ο Θεοδωράκης όσο πιο... βαθιά προχωράει στην πολιτική, όχι ως δημοσιογράφος πλέον αλλά ως πολιτικός, τόσο αρχίζει και... νερώνει το κρασί του. Και ενώ στην αρχή το «Ποτάμι» εμφανίστηκε ως πολύφερνος νύμφη αριστεράς κοπής η οποία δεν «συμβιβάζεται» τώρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον «ΣΥΡΙΖΑ», μετά τις ευρωεκλογές, διότι έχουμε και εθνικές μπροστά. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο, τουλάχιστον στη δημοσκόπηση που είδαμε τη Δευτέρα το βράδυ από την εκπομπή «Ανατροπή» του MEGA είναι ότι το «ελεήστε τον αόμματο» του Ευάγγελου Βενιζέλου, σχετικά με την «Ελιά» και το δίλημμα που έθεσε για πτώση της Κυβέρνησης, σαν να πιάνει τόπο. Επίσης κατέγραψε ένα 5,5% στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση, το οποίο είναι εξαιρετικά... συμπαθητικό και αξιοπρεπές υπό τις παρούσες συνθήκες ποσοστό.
Τώρα για τα υπόλοιπα κόμματα δεν γεννάται θέμα.
Η ΔΗΜΑΡ πιάνει δεν πιάνει το πλαφόν του 3%, μιλώντας για το Εθνικό Κοινοβούλιο. Ο Καμμένος ούτε στο όνειρό του δεν μπορεί να ξαναδεί τα ποσοστά των «Ανεξάρτητων» στις προηγούμενες εκλογές και αν δεν πάει καλά προαναγγέλλει εξελίξεις. Το ΚΚΕ στο ύψος του ως συνήθως και οι υπόλοιποι, παλεύουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, επιδιώκοντας να κατοχυρώσουν την όποια πολιτική τους οντότητα μέσω Ευρωβουλής.
Δημοσκοπικά, κάπου εκεί βρισκόμαστε.
Ενημερωμένοι και ... συγχυσμένοι και ως εκλογείς και ως πολίτες.
Α να δούμε, τι θα βγάλει η κάλπη.
