Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ των πολιτών για την έκβαση των αυτοδιοικητικών εκλογών στη Λάρισα, όσο πλησιάζουμε στον Μάιο πυκνώνουν: θα έχουμε αλλαγή στον Δήμο Λαρισαίων; Τι πιθανότητες έχουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι; Θα υπάρξουν συνεργασίες πριν εισέλθουμε στην τελική ευθεία;
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ στα παραπάνω ερωτήματα δεν μπορούν να δοθούν σήμερα...Θα δίνονται με τον καιρό... Ως προς το, αν θα υπάρξουν «συγχωνεύσεις» ψηφοδελτίων θα το ξέρουμε σίγουρα μέχρι τις 10 Απριλίου, καθώς τότε οι συνδυασμοί θα ολοκληρώνουν την κατάρτιση των ψηφοδελτίων τους... Ήδη, έχουν υπάρξει επαφές μεταξύ υποψηφίων κοινής πολιτικής καταγωγής, αλλά δεν απέδωσαν, καθώς δεν υπήρξε διάθεση απαρνήσεως του δημαρχιακού θώκου από κανέναν από τους ενδιαφερομένους... Θ’ αλλάξει κάτι ως τα μέσα Απριλίου; Προφανώς... Αν π.χ. κάποιος δυσκολευτεί να διαμορφώσει ισχυρό ψηφοδέλτιο, μπορεί να προσέλθει περισσότερο «διαλλακτικός» σε μια νέα διαδικασία επαναπροσέγγισης... Κι αν φτιάξουν όλοι ψηφοδέλτιο ικανό να «σταθεί» ανταγωνιστικά έναντι των υπολοίπων;
... ΤΟΤΕ θα ‘χουμε να κάνουμε με μια εκλογική αναμέτρηση ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, εξαιτίας του ότι 1.000 περίπου υποψήφιοι θα διεκδικήσουν τις ψήφους 60 – 65.000 πολιτών! Πώς προκύπτει αυτό; Από το γεγονός ότι, οκτώ συνδυασμοί (με επικεφαλής επτά κυρίους, Τζανακούλη, Καλογιάννη, Νασιώκα, Λαμπρούλη, Διαμάντο, Μπαρτζώκη και Αργαντζόπουλο και μια κυρία, τη Ρένα Καραλαριώτου) θα διεκδικήσουν για πρώτη φορά δημοτικές εκλογές στη Λάρισα. Οκτώ συνδυασμοί με 100 τουλάχιστον υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους ο καθένας, εάν ληφθεί υπ’ όψιν ότι θα μοιρασθούν τις ψήφους 65.000 Λαρισαίων (στις εκλογές του 2010 προσήλθαν 62.000 περίπου στις κάλπες), διαμορφώνουν μια ασυνήθιστη αναλογία: αντιστοιχεί περίπου ένας υποψήφιος σε κάθε 70 κατοίκους!...
ΕΑΝ αυτή η αναλογία δεν αλλάξει από πιθανές συγχωνεύσεις συνδυασμών, οι εκλογές του Μαΐου αποκτούν σε σημαντικό ποσοστό καθαρά «συναισθηματικό» χαρακτήρα, διότι ένας υποψήφιος ανά 70 πολίτες σημαίνει ότι ο καθένας από εμάς θα βρεθεί σε δίλημμα να επιλέξει πρωτίστως, ανάμεσα σε φίλο ή συγγενή υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο και δευτερευόντως, ανάμεσα σε υποψήφιους δημάρχους τον καλύτερο!... Γνωρίζω οικογένειες που προσπαθούν ήδη ν’ αντιμετωπίσουν το αδιέξοδο της τριπλής υποψηφιότητας γαμπρού, κουμπάρου και εξαδέλφου που διεκδικούν την ψήφο των μελών τους με τρεις διαφορετικούς συνδυασμούς!...
ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΟΙ επικαλούμενοι στοιχεία προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, εκτιμούν ότι η σταυροδοσία των συμβούλων επηρεάζει κατά 8% την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος... Υπό φυσιολογικές συνθήκες βεβαίως, όταν δηλαδή οι υποψήφιοι δεν είναι τόσοι ώστε να διαμορφώνουν σκηνικό κατακερματισμού δυνάμεων... Αν αυτό το 8% (που έτσι κι αλλιώς είναι κρίσιμο μέγεθος για την έκβαση του εκλογικού αποτελέσματος) γίνει 12 ή 15% στη Λάρισα, καταλαβαίνει κανείς ότι το πολιτικό προφίλ των υποψήφιων δημάρχων (που έτσι κι αλλιώς είναι λιγότερο ισχυρό στις αυτοδιοικητικές εκλογές), οι περίφημες «διαχωριστικές γραμμές» (ξεθωριασμένες κι αυτές για το ευρύ κοινό), οι υποψήφιοι δήμαρχοι και τα προγράμματα (που συνήθως δεν συγκινούν τους πολίτες) για ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων θα αποκτήσουν δευτερεύουσα σημασία...
ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ αυτό οι υποψήφιοι και γι’ αυτό, εδώ και αρκετό καιρό το πρώτο μέλημά τους είναι να διαμορφώσουν ισχυρά ψηφοδέλτια αναζητώντας πρόσωπα που θα «κινητοποιήσουν» τμήματα της κοινωνίας. Τρανταχτό παράδειγμα: ο πρώτος σε σταυρούς της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης ήταν ένας πρώην ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ, ο Γιάννης Αλεξούλης που, παρ’ ότι πλειοψήφησε ως υποψήφιος του συνδυασμού Σάπκα, δεν απέκτησε διακριτό πολιτικό στίγμα και διεκδικήθηκε φέτος απ’ όλους τους πολιτικούς συνδυασμούς, γιατί «μετρήθηκε» ως προσωπικότητα που μπορεί να «κινητοποιήσει» μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων προς όφελος του συνδυασμού που θα κατάφερνε να τον «στεγάσει». Άνθρωπος σπάνιου ήθους ωστόσο, και με ασυνήθιστο «πολιτικό βάθος» αρνήθηκε να είναι και πάλι υποψήφιος, επικαλούμενος την αρνητική εμπειρία που αποκόμισε από τη θητεία του στο απερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο... Αυτό όμως, είναι μια άλλη ιστορία...
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ και επανερχόμενοι στο σκηνικό που διαμορφώνεται, το μόνο που μπορούμε να πούμε προς το παρόν είναι ότι, αν δεν υπάρξουν αποχωρήσεις υποψήφιων δημάρχων ή συγχωνεύσεις συνδυασμών (κάποιοι προεξοφλούν μείωση των υποψήφιων δημάρχων κατά δύο) οι δημοτικές εκλογές του Μαΐου στην πόλη της Λάρισας θα έχουν τόσο «συναισθηματικό» χαρακτήρα όσο είχαν στα χωριά του νομού πριν από τη συνένωση κοινοτήτων που επήλθε με το σχέδιο «Καλλικράτης»... Τότε που, σε κάθε ψηφοδέλτιο υποψήφιου κοινοτάρχη, υπήρχαν οι υποψήφιοι σύμβουλοι με τα ίδια επίθετο και όνομα και διαφορετικό πατρώνυμο για να δημιουργούν διλήμματα στους ψηφοφόρους: «Τον Μήτσου του Γιάνν΄ ή τον Μήτσου του Γιωργ’ να ψηφίσουμε;»...
