Από τον Μιλτιάδη Γ. Δεληχά
Μετά από τόσα χρόνια επιτήρηση και μνημόνια, την εποχή που η Ιταλία έχει πρωθυπουργό έναν 39χρονο, στην Ελλάδα η κυβέρνηση μοιράζει το πλεόνασμα των θυσιών σε στρατιωτικούς που συνταξιοδοτήθηκαν στα 40+ και ορίζει πρόεδρο στον χρεοκοπημένο ΟΠΑΔ, έναν 77+ πρώην βουλευτή, με σεμνότητα, ταπεινότητα και προπάντων αξιοκρατία! Κατά τη σχετική συζήτηση μάλιστα στη Βουλή, ο εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, νομιμοποίησε τον παραπάνω επιλεγέντα υπερήλικο ρωτώντας τον για το πώς θα λύσει διάφορα (τεχνικά) ζητήματα του πτωχευθέντος Οργανισμού. Τουλάχιστον, εκπρόσωποι της ελάσσονος αντιπολίτευσης, τόλμησαν να εγείρουν ενστάσεις περί αξιοκρατίας, βιογραφικού, αλλά και ηλικίας, ρωτώντας ευγενικά γιατί δεν προτάθηκε ένας τεχνοκράτης ή κάποιος νεότερος, έστω ο γιός του πρώην βουλευτή...
Ο κομματισμός κυριάρχησε στον δημόσιο βίο από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και μετεξελίχθηκε δυστυχώς σε εθνικό σπορ. Διάχυτη ήταν και παραμένει η αίσθηση πως η ισχύς ταυτίζεται με τη γνωριμία. Η κλίκα, η παρέα, ο «σύντροφος», ο κουμπάρος, είχαν πάντοτε καταλυτικό ρόλο στην «πρόοδο» της πολιτικής και της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας. Οι ισορροπίες των συντεχνιών και της ίντριγκας, υπερνικούσαν ακόμα και τις καλές προθέσεις κάποιων πολιτικών που ήθελαν να εξορθολογίσουν τη δημόσια διοίκηση. Όσοι δήλωναν πιστοί κομματικοί «στρατιώτες», αυτόματα καθίστονταν έτοιμοι να αναλάβουν οποιοδήποτε (ηγετικό) ρόλο, φυσικά με το αζημίωτο. Παράλληλα, οι εκάστοτε κομματικοί «ποιμένες» φρόντιζαν να υπενθυμίζουν πως παντού καραδοκούν οι «λύκοι» της αντιπολίτευσης, εξωτερικής ή εσωτερικής. Έτσι, δημιουργήθηκε μια γενιά κακομαθημένων και εγωπαθών πολιτικών που δεν καταλαβαίνουν το πότε πρέπει να αποχωρήσουν.
Δυσμενή κατάληξη είχε ακόμα και η προσπάθεια με τις ηλεκτρονικές αιτήσεις του opengov που αυτοαναιρέθηκε: οι κομματικές επετηρίδες, υπερίσχυσαν κατά κράτος ενώ οι υποψήφιοι πολίτες χρησιμοποιήθηκαν ως κομπάρσοι, καθώς αναδείχθηκε ασφαλέστερη, η ωμή πατροπαράδοτη διαδικασία... Η διοίκηση του «βλέποντας και κάνοντας» καταξιώθηκε και κυριάρχησε η αναβολή, η έλλειψη σχεδιασμού, η προχειρότητα και το περίπου. Κάπου εκεί ενδιάμεσα, χωρούσε πάντοτε και κάποιο... όραμα, αρεστό στη μάζα που διψούσε για εύκολες λύσεις και χάιδεμα αυτιών μέχρι χρεοκοπίας! Έτσι, ο κομματισμός και η αναξιοκρατία υπερενηλικιώθηκαν, και, με δούρειο ίππο την ευημερία των δανεικών, παραχώρησαν την επικαρπία της χώρας μας σε τρόικα και ΔΝΤ.
Πάραυτα, η κυβέρνηση εγγυάται να μην χαλάσει την ησυχία κανενός από τους ήδη βολεμένους, με την αξιωματική αντιπολίτευση να τάζει ακόμα περισσότερες παροχές. Ας τους ψηφίσουν λοιπόν οι υπερήλικες με τα παχυλά εφάπαξ, οι νεαροί συνταξιούχοι στρατιωτικοί, οι φοροαπαλλαγέντες μεγαλοαγρότες, οι μεγαλοκαταθέτες εσωτερικού και εξωτερικού και όσοι νομιμοποίησαν τα αυθαίρετά τους. Άραγε όλους τους υπόλοιπους, θα τους πάρει το ποτάμι που φουσκώνει;
Ο Μιλτιάδης Γ. Δεληχάς είναι διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.
