Του Γιώργου Δελαστίκ
Από την άλλη Κυριακή, ο λαός της Κριμαίας - Ρώσοι σε ποσοστό που υπερβαίνει το 60% - θα έχει αποφασίσει με συντριπτικό ποσοστό την απόσχιση της αυτόνομης δημοκρατίας από την Ουκρανία και την προσχώρησή της στη Ρωσία. Αρχικά, το σχετικό δημοψήφισμα έχει οριστεί για τις 25 Μαΐου, κατόπιν επισπεύστηκε για τις 30 Μαρτίου, τώρα αποφασίστηκε να γίνει σε μια εβδομάδα. Η αναμονή δεν έχει κανένα νόημα, έκριναν σωστά οι Ρώσοι. Η καθολική βούληση του πληθυσμού της Κριμαίας να επιστρέψει στη Ρωσία είναι πανθομολογούμενη. Κάθε καθυστέρηση υλοποίησης της απόφασης αυτής προκαλεί ανώφελη ένταση - διεθνή ένταση.
Η υπόθεση της Κριμαίας έχει ήδη κλείσει οριστικά και αμετάκλητα. Η Κριμαία ήταν τμήμα της Ρωσίας επί διακόσια χρόνια έως το 1954, όταν ο Ουκρανός γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Νικίτα Χρουστσόφ την υπήγαγε διοικητικά στην Ουκρανία, με μια εσωτερική διοικητική πράξη ήσσονος πολιτικής σημασίας, αφού η Σοβιετική Ένωση ήταν ενιαία χώρα.
Τώρα, με πλήρη συναίνεση των δύο εκατομμυρίων κατοίκων της και με την αναίμακτη εισβολή του ρωσικού στρατού, η Κριμαία επιστρέφει στη Ρωσία. Τελεία και παύλα. Αυτή η εξέλιξη αποκλείεται να αναιρεθεί επί της ουσίας, όποια και αν είναι η τοπική μορφή της λύσης που θα δοθεί - δηλαδή προσχώρηση στη Ρωσία, ανεξαρτησία ή πλήρης αυτονομία στο πλαίσιο του κράτους της Ουκρανίας.
Η ουσία είναι πως η Κριμαία είναι πλέον ρωσική και τυπικά, όπως ανέκαθεν ήταν πραγματικά, ακόμη και στα είκοσι και περισσότερα χρόνια της μετά το 1991 ανεξάρτητης Ουκρανίας.
ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΟ ΚΙΕΒΟ
Από πλευράς διεθνούς δικαίου, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η προώθηση ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία, έστω και με πλήρη συναίνεση του τοπικού πληθυσμού, συνιστά ωμή παραβίαση των θεμελιοδέστερων αρχών του ΟΗΕ και των σχέσεων μεταξύ ανεξάρτητων κρατών.
Από πολιτικής σκοπιάς, ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν θα ήταν όντως πολιτικά... ηλίθιος (!) αν δεν δρούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο, από τη στιγμή που στο Κίεβο ακροδεξιές και φιλοναζιστικές συμμορίες έχουν καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Γερμανίας, καταλύοντας κάθε έννοια νομιμότητας.
Αλίμονο στη Ρωσία αν ο Πούτιν παρέδιδε στα χέρια των ακροδεξιών πραξικοπηματιών την έδρα του ρωσικού πολεμικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και της Μεσογείου που βρίσκεται στην Κριμαία και επιπροσθέτως εγκατέλειπε στα νύχια των φιλοναζιστών πραξικοπηματιών τους ρωσικούς πληθυσμούς δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στη μισή Ουκρανία!
Μιλάμε για πραξικόπημα και όχι για επανάσταση επειδή μερικές χιλιάδες όλοι και όλοι ήταν οι ακροδεξιοί που ανέτρεψαν τον εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ανεξαρτήτως της όποιας γνώμης μπορεί να έχει κανείς για το πώς άσκησε την εξουσία.
Πόσο μάλλον που η Ε.Ε. είχε έρθει σε συμφωνία με τον Γιανουκόβιτς να προκηρύξει ο τελευταίος πρόωρες προεδρικές εκλογές στις 25 Μαΐου και οι ακροδεξιοί αντί να τηρήσουν τη συμφωνία, τον... ανέτρεψαν την επόμενη μέρα από την υπογραφή της συμφωνίας!
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
Συγκλονίστηκε ο κόσμος όταν δημοσιοποιήθηκε το περιεχόμενο τηλεφωνικής συνομιλίας του Εσθονού υπουργού Εξωτερικών Ούρμας Πάετ με την επικεφαλής - κατ’ όνομα, φυσικά - της διπλωματίας της Ε.Ε. λαίδη Κάθριν Άστον, αναφορικά με το ποιοι ήταν οι δολοφόνοι ελεύθεροι σκοπευτές που πυροβολούσαν στο ψαχνό εναντίον των ακροδεξιών διαδηλωτών στην κεντρική πλατεία του Κιέβου, μια μέρα πριν ανατραπεί ο πρόεδρος Γιανουκόβιτς.
Τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά Μέσα Ενημέρωσης έλεγαν ότι οι στυγεροί δολοφόνοι που σκότωσαν πολλές χιλιάδες διαδηλωτές και μερικούς αστυνομικούς ήταν άνθρωποι του Γιανουκόβιτς, αλλά η αλήθεια φαίνεται πως ήταν εντελώς αντίθετη.
«Αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι πίσω από τους ελεύθερους σκοπευτές δεν βρισκόταν ο Γιανουκόβιτς, αλλά κάποιος από τον νέο (κυβερνητικό) συνασπισμό!» λέει ο γερμανόφιλος Εσθονός υπουργός στη Βρετανίδα Άστον και συνεχίζει: «Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός πως η νέα κυβέρνηση δεν θέλει να διερευνήσει τι ακριβώς έγινε. Υπάρχει έτσι ακόμη μεγαλύτερη υποψία ότι πίσω από τους ελεύθερους σκοπευτές κρύβεται κάποιος από τη νέα κυβέρνηση», καταγγέλλει ευθέως η λαίδη Άστον.
Η Ε.Ε. προσπάθησε να κουκουλώσει αυτό το τεράστιο θέμα. Η στάση της όμως αποκαλύφθηκε όταν μια εβδομάδα μετά τη συνομιλία, η οποία έλαβε χώρα στις 26 Φεβρουαρίου, η υποκλαπείσα τηλεφωνική επικοινωνία διοχετεύθηκε στο διαδίκτυο και άρχισε να παίζεται από ρωσικούς τηλεοπτικούς σταθμούς.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι ο Εσθονός υπουργός Εξωτερικών επιβεβαίωσε τη γνησιότητα της συνομιλίας, εκφράζοντας τη λύπη του που διέρρευσε.
ΠΑΡΩΔΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η ανατροπή του προέδρου Γιανουκόβιτς κατέστη δυνατόν να λάβει και κοινοβουλευτικό επίχρισμα, όταν δύο από τους μεγαλύτερους ολιγάρχες της Ουκρανίας που υποστήριζαν με τους βουλευτές που ελέγχουν τον Γιανουκόβιτς άλλαξαν στάση και μεταπήδησαν στο στρατόπεδο των ακροδεξιών.
Πρόκειται για τους Ρινάτ Αχμέτοφ και Ντμίτρι Φιρτάς, οι οποίοι ήλεγχαν σχεδόν τους μισούς βουλευτές του κόμματος του Γιανουκόβιτς. Όπως αποκαλύπτει το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ», το οποίο καθόλου αντίθετο δεν είναι προς την ακροδεξιά πραξικοπηματική κυβέρνηση της Ουκρανίας, ο Αχμέτοφ έχει στη λίστα «μισθοδοσίας» του 60 βουλευτές του Γιανουκόβιτς και ο Φιρτάς 30!
Στο ουκρανικό κοινοβούλιο των 450 βουλευτών το κόμμα του Γιανουκόβιτς είχε περίπου 210 δικούς του βουλευτές και 32 κομμουνιστές και πάνω από 40 ανεξάρτητους - σύνολο πάνω από 280, άρα άνετη πλειοψηφία.
Μόλις, όμως, του έφυγαν σχεδόν όλοι οι βουλευτές των δύο ολιγαρχών, η δεξιά και η ακροδεξιά γερμανόφιλη αντιπολίτευση βρέθηκε ξαφνικά με... 250 (!) βουλευτές, ενώ στον Γιανουκόβιτς απέμειναν 127 συν τους 32 κομμουνιστές και 40 ανεξάρτητους, σύνολο 199!
Και αυτά τα νούμερα ισχύουν για πριν από μια εβδομάδα, ούτε ξέρει κανείς τι γίνεται σήμερα ή πού θα βρίσκεται πολιτικά ο κάθε βουλευτής αύριο, μέσα στο απερίγραπτο χάος που επικρατεί.
Χώρια που οι ακροδεξιοί έβγαλαν... εκτός νόμου (!) το Κ.Κ. Ουκρανίας, οπότε είναι άγνωστο αν οι βουλευτές του διατηρούν τις έδρες τους ή αν οι φιλοναζιστές του Κιέβου θα τους φυλακίσουν, παρόλο που η Ε.Ε. προσπαθεί να πιέσει τους ακροδεξιούς που κυβερνούν την Ουκρανία να ανακαλέσουν τις πρώτες κατάπτυστες αποφάσεις του κοινοβουλίου από τη στιγμή που κατέκτησαν την πλειοψηφία.
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ
Η νέα πλειοψηφία του κοινοβουλίου έκανε πρωθυπουργό ένα τυφλό όργανο της αμερικανικής πολιτικής, τον Αρσένι Γιατσενιούκ. Πρόκειται για το άτομο που από τις αρχές Φεβρουαρίου η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ πληροφορούσε τον Αμερικανό πρεσβευτή στο Κίεβο Τζέφρι Πάιατ ότι πρέπει να τοποθετηθεί στη θέση του πρωθυπουργού, όπως και τελικά έγινε.
Ο Λευκός Οίκος, ο οποίος «έριξε» εντελώς τους Γερμανούς στην κατανομή των αξιωμάτων της Ουκρανίας, απέσπασε πολιτικά από τα χέρια του Βερολίνου και τη Γιούλια Τιμοσένκο και ετοιμάζεται να την προωθήσει στην προεδρία της χώρας στις προεδρικές εκλογές που υποτίθεται ότι θα γίνουν στις 25 Μαΐου, αν τελικά γίνουν.
Προσωρινά, ο πρόεδρος της Βουλής ασκεί και καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας και κυριολεκτικά... οργιάζει! Όπως γράφει εξοργισμένο ακόμη και το γερμανικό «Σπίγκελ» αναφερόμενο σε αυτό το απερίγραπτο... «λαμόγιο» που ονομάζεται Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ «πολλές φορές φέρνει ο ίδιος στο κοινοβούλιο μια πρόταση προσωπική και αμέσως την υπογράφει ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας», και έτσι γίνεται νόμος!
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ;
Η Κριμαία επέστρεψε οριστικά στη Ρωσία. Το θέμα αυτό τελείωσε. Το ζήτημα είναι όμως τι θα γίνει με τα εκατομμύρια Ρώσων που ζουν σε περιοχές της Ουκρανίας που καταλαμβάνουν τη μισή έκταση της χώρας.
Το ερώτημα είναι αν η Μόσχα θα τους βοηθήσει και αυτούς να αυτονομηθούν από το Κίεβο, οδηγώντας έτσι την Ουκρανία αντικειμενικά σε διαμελισμό ή αν θα τους αφήσει ουσιαστικά στα νύχια των ακροδεξιών, πιέζοντας φυσικά να γίνονται σεβαστά δικαιώματά τους, όπως έχει κάνει στις βαλτικές χώρες - τη Λετονία, την Εσθονία, τη Λιθουανία.
Αυτές, όμως, οι χώρες έχουν ασήμαντους πληθυσμούς (2,2 και 1,3 και 3,5 εκατομμύρια αντίστοιχα) ενώ η Ουκρανία έχει πάνω από 45 εκατομμύρια πληθυσμό, οπότε πολύ δύσκολα θα ανταποκρίνεται στις ρωσικές πιέσεις που θα αφορούν στη ρωσική μειονότητα. Σύντομα θα δούμε τι θα αποφασίσει ο Πούτιν.
