Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι ο Άγιος Βασίλης, θα καθόριζε τις πολιτικές εξελίξεις εν Ελλάδι!
Να όμως που συνέβη και αυτό. Στην Ελλάδα της κρίσης και της πίεσης, όταν τα πράγματα φθάνουν στο μη περαιτέρω και ο Άγιος Βασίλης και οι τρείς μάγοι και το θαύμα των Χριστουγέννων αυτό καθεαυτό επιστρατεύονται για να δώσουν λύσεις στα προβλήματα και διεξόδους στα αδιέξοδα. Μην πούμε ότι ο Άγιος Βασίλης, θα μπορούσε να προταθεί και για Πρόεδρος της Δημοκρατίας! Και οι «τρεις μάγοι» Σαμαράς, Βενιζέλος, Τσίπρας θα του κάνουν τεμενάδες. Για «θείο βρέφος» πάλι, δεν μου ‘ρχεται κάποιος να καλύψει τον ρόλο.
Προφανώς, η επίσπευση της προεδρικής εκλογής από πλευράς Κυβέρνησης είναι αποτέλεσμα αδιεξόδου.
Ενός αδιεξόδου, που ως ένα βαθμό η ίδια δημιούργησε καθώς από τον Σεπτέμβριο ανέβασε τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά σχετικά με την απεμπλοκή από το Μνημόνιο και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά αυτή την υπεραισιοδοξία, προκειμένου να δημιουργήσει κλίμα υπέρ της, ενόψει της προεδρικής εκλογής και με στόχο να αποφύγει την πρόωρη προσφυγή σε εθνικές κάλπες.
Πλην όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή τους δανειστές. Οι οποίοι δεν κάμφθηκαν ούτε από την πιθανότητα, που ωστόσο δείχνουν να απεύχονται, να έχουν να κάνουν με μία Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κράτησαν και κρατούν μία ιδιαίτερα σκληρή γραμμή, απαιτητικοί και αμετακίνητοι στις θέσεις τους, κολλώντας την κυβέρνηση στο καναβάτσο και γρονθοκοπώντας την αγρίως.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων και αφού ο αρχικός σχεδιασμός δεν έβγαινε, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στο λεγόμενο plan B.
Δηλαδή να ρισκάρει άμεσα την προεδρική εκλογή και στο …βάθος κήπος τις πρόωρες εθνικές εκλογές, αφού στη φαρέτρα της επιχειρηματολογίας της, δεν θα μπορούσε να έχει τα όπλα εκείνα που θα αύξαναν με ασφάλεια τις πιθανότητες υπέρ της. Και εφόσον τα πράγματα εξελιχθούν υπέρ ΣΥΡΙΖΑ να αφήσει αυτόν τον τελευταίο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, και να κάτσει ή να μην κάτσει στο τραπέζι για να έλθει σε συμφωνία με τους τροϊκανούς.
Μιλάμε δηλαδή για… «ηρωική έξοδο»
Εδώ και αρκετό καιρό από τούτη δω τη θέση, έχουμε επισημάνει ότι αν τελικά η Κυβέρνηση έβλεπε, ότι η ασκούμενη πίεση από τους δανειστές ξεπερνούσε τα όρια, τότε… Τότε η μόνη επιλογή που θα είχε θα ήταν να διακινδυνεύσει να κάνει μία «ηρωική» έξοδο, ελπίζοντας ότι θα εισπράξει πολιτικά, αν μη τι άλλο τον… ηρωισμό της τελευταίας στιγμής.
Τα πράγματα είναι απλά. Με την ανυποχώρητη στάση των δανειστών και τις εντεινόμενες απαιτήσεις τους, δυο ήταν οι δρόμοι: αν υποχωρούσε στις απαιτήσεις τους, βασισμένες όλες σε αντιλαϊκά μέτρα, τότε εκ των πραγμάτων ήταν χαμένη από χέρι, σε πιθανές επικείμενες πρόωρες εκλογές. Οι οποίες, ούτως ή άλλως, «παραμόνευαν» στη γωνία, λόγω της προεδρικής εκλογής. Αν πάλι δεν υποχωρούσε (στο σύνολο γιατί έχει ήδη υποχωρήσει σε αρκετά) έπρεπε να βρει άμεσα μία πολιτική διέξοδο, προκειμένου να εκτονώσει το κλίμα και παράλληλα να εναποθέσει τις ελπίδες της, είτε στην πιθανότητα να βρει τους 180 για να αποφευχθεί η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, είτε να ρισκάρει εκλογές βασιζόμενη σε δύο πιθανότητες: η μία να γίνει ένα «θαύμα» -το οποίο από τις δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται και να προκύπτει- και να προκύψει και πάλι μία κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ ως κυρίαρχο κορμό. Ή… ή στην τελική η «καυτή πατάτα» να αλλάξει χέρια και να περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και προφανώς, υπό την πίεση και τα αδιέξοδα, αυτή η λύση επιλέχθηκε. Αφού πρώτα θα γίνει η προεδρική εκλογή και εν συνεχεία θα υπάρξει συμφωνία με την τρόικα με το μνημόνιο να παρατείνεται για δύο μήνες αρχικά αλλά όπως όλα δείχνουν τελικά …κυλιόμενα να το φθάνει το εξάμηνο, που ούτως ή άλλως θέλουν οι δανειστές.
Επίσης προφανώς είναι σαφές ότι στη συλλογιστική του Μαξίμου, εξετάζεται και το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης».
Δηλαδή, τελικά να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να στέκεται απέναντι στη γνωστή ρήση «πρόσεχε τι εύχεσαι» όπως βρέθηκε η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, που επίσης τότε το ΠΑΣΟΚ είχε «λυσσάξει» για εκλογές και ξέρουμε όλοι τι επακολούθησε στη συνέχεια.
Να γίνει δηλαδή, κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και να βρεθεί με όλα τα θέματα ανοιχτά έναντι των δανειστών και όλες τις δηλώσεις που εν τω μεταξύ έχει κάνει περί μη αποδοχής των… πάντων και όλες τις δεσμεύσεις επίσης που έχει αναλάβει έναντι των ψηφοφόρων και να πρέπει να έρθει σε συνεννόηση με την τρόικα και από κει και πέρα να δρομολογηθούν ανάλογα οι εξελίξεις.
Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την αιφνίδια εξέλιξη άμεσης επίσπευσης της προεδρικής εκλογής και των πιθανοτήτων που ανοίγονται εξίσου άμεσα για πρόωρες εθνικές εκλογές όπως και εκείνων που θα τον καταστήσουν πρώτο κόμμα, έχουν αρχίσει και συζητάνε διάφορες εκδοχές για το «πώς» θα χειριστούν το θέμα. Και μεταξύ αυτών πέφτουν προτάσεις ακόμη και για διενέργεια δημοψηφίσματος, για να αποφασίσει ο λαός αν θέλει να μείνει υπό τον τροϊκανό ζυγό ή όχι.
Τώρα το ερώτημα είναι: έχει η κυβέρνηση τους 180;
Προφανώς κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με ασφάλεια στο συγκεκριμένο ερώτημα. Η κυβέρνηση θέλει 180 για να βγάλει πρόεδρο και ο ΣΥΡΙΖΑ 121 για να μπλοκάρει την εκλογή.
Προφανώς και οι «μεν» και οι «δε» κυνηγάνε τους «αδέσποτους» βουλευτές αλλά και εκείνους που δείχνουν να διαφοροποιούνται με τα κόμματά τους, αλλά για λόγους τακτικής δεν το λένε ευθέως. Και είναι πιθανόν και να μην το πουν παρά λίγο πριν την ώρα της ψηφοφορίας.
Οι περίφημες «προϋποθέσεις» που πιθανώς θα επηρέαζαν κάποιους βουλευτές για να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας από πολιτικής πλευράς δεν υπάρχουν γιατί δεν επετεύχθη συμφωνία. Όσο όμως αυτό μπορεί να είναι αρνητικό για την Κυβέρνηση άλλο τόσο μπορεί να είναι και θετικό γιατί της αφήνει ανοιχτό το πεδίο να επιχειρηματολογεί περί της τελικής έκβασης, ενώ από την άλλη μεταφέρει σημαντικό μέρος τους φορτίου στον Αλ. Τσίπρα που αν είναι ο επόμενος θα πρέπει πλέον να μιλήσει συγκεκριμένα και όχι με ασκήσεις επί χάρτου. Και πέραν τούτου, υπάρχουν αρκετοί βουλευτές που γνωρίζουν ότι αν δεν ενταχτούν σε ένα κόμμα άμεσα και δεν συνδιαλεγούν διά της ψήφου τους γι’ αυτό, απλώς δεν θα έχουν πολιτικό μέλλον διότι δεν πρόκειται να επανεκλεγούν είτε γιατί ανήκουν σε μικρά υπό εξαφάνιση κόμματα, είτε γιατί είναι ανεξάρτητοι. Ενώ αν επί παραδείγματι ο βίος της παρούσας κυβέρνησης παραταθεί μέχρι τη λήξη της θητείας (άρα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας) τότε και οι ίδιοι θα έχουν «δουλειά» για έναν και πλέον χρόνο και άρα και εισόδημα και επιπλέον θα έχουν περισσότερο πολιτικό χρόνο για να… τακτοποιηθούν.
Είναι λοιπόν, περίπλοκο το παζλ της εκλογής Πρόεδρου.
Και δεν είναι μόνον και καθαρά πολιτικό.
Το μόνον σίγουρο είναι αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι τα πιο «καυτά» των τελευταίων ετών και τα πιο… θαυματουργά επίσης.
