Από τον Ελευθέριο Βάσσο
Ιούλιος του 1994. Ξενιτεμένος εκούσια στην πόλη μας. Νέος ήρθες στην εμπόλεμη Λάρισα, όπου ιερόσυλοι βρυχούν χώρους ιερούς. Χρόνια αβελτηριακά κι εσύ πάντοτε καρτερικός παρέμενες, αρχοντικός. Πρώτος να χαιρετήσεις πάντοτε, ευγένεια που σπανίζει, απαλότητα ιερατική. Ώσπου έγινες σπλάγχνο μας και κατόπιν πατέρας ορφανών.
Ξενιτεμένος ακούσια από την πόλη μας. Μεσήλικας έφυγες από την ειρηνική Λάρισα, όπου οι ιερόσυλοι ξαναβρυχούν ανύποπτα. Λείπεις π. Αχίλλιε Τσούτσουρα, στη Βαβέλ των τοπικών καιρών μας. Όπου και να ‘σαι, να ‘σαι καλά, να μας θυμάσαι. Με νοσταλγία και ευλογία πολλή!