Η Ευρώπη σε συμπληγάδες

Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου, συνταξιούχο δασοπόνο

Τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών στην Ε.Ε. δημιούργησαν ένα ζοφερό σκηνικό, που δεν επιτρέπει αισιοδοξία για το μέλλον της Ένωσης.

Τα κυβερνώντα κόμματα των δύο πυλώνων της Ε.Ε., της Γαλλίας και της Γερμανίας, καταποντίσθηκαν. Στη Γερμανία σημειώθηκε άνοδος του ακροδεξιού κόμματος, αλλά όχι σε βαθμό που να απειλείται η δημοκρατική τάξη, τουλάχιστον, στο εγγύς μέλλον. Στη Γαλλία, όμως, το κεντρώο κόμμα του Μακρόν, πέτυχε υποδιπλάσιο ποσοστό έναντι της Λεπέν και ανάγκασε τον πρόεδρο να προκηρύξει εκλογές για τις 30 Ιουνίου. Αν τα ποσοστά αυτά επιβεβαιωθούν και στις βουλευτικές εκλογές, τότε η Λεπέν βρίσκεται μία ανάσα από το σχηματισμό κυβέρνησης.
Ποια είναι τα πολιτικά πιστεύω της Λεπέν; Είναι μάλλον υπέρ της αποχώρησης της Γαλλίας από την Ε.Ε., της άμεσης λήξης του πολέμου στην Ουκρανία, συγκλίνοντας με τις θέσεις του Πούτιν και κατά των μεταναστών. Τις ίδιες απόψεις υποστηρίζει και το ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας.
Αν οι δύο αυτές σημαντικότερες χώρες της Ε.Ε. κυβερνηθούν από τα κόμματα που προανέφερα, η Ε.Ε. δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει.
Άνοδος ακροδεξιών κομμάτων, σημειώθηκε και σε άλλες χώρες της Ε.Ε.. Ας μην πάμε, όμως μακριά: Στα δεξιά της κεντροδεξιάς Ν.Δ., υπάρχουν κόμματα που εισέπραξαν το 20% των ψήφων του εκλογικού σώματος στις πρόσφατες ευρωεκλογές.
Επί του προκειμένου, ποιο είναι το μήνυμα των ευρωεκλογών; Υπάρχουν πολλαπλά μηνύματα κατά του πολιτικού συστήματος, αλλά, πιστεύω ότι το κυριότερο είναι το οικονομικό. Η μεσαία και η κατώτερη τάξη νιώθει ανασφάλεια για το οικονομικό της μέλλον, που αποτυπώνεται στη φτωχοποίηση μεγάλου ποσοστού πολιτών της Ε.Ε..
Λόγω του COVID – 19, οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. διέθεσαν πολλά χρήματα για τη στήριξη των πολιτών τους, διότι οι οικονομίες υπολειτουργούσαν και υπήρχε πρόβλημα επιβίωσης. Τα χρήματα αυτά, όμως, προέρχονταν από δανεισμό. Έτσι δημιουργήθηκε ένας φαύλος κύκλος χρέους και πληθωρισμού, που πίεσε τα εισοδήματα των πολιτών προς τα κάτω. Σαν να μην έφτανε αυτό, μέσα στην Ευρώπη ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, που συνεχίζεται για τρίτο χρόνο. Ο υπερφίαλος αυθέντης της Ρωσίας, αφού κατέστειλε διά πυρός και σιδήρου τις αποσχιστικές τάσεις της Τσετσενίας, απέσπασε την Αμπχαζία και Οσετία από τη Γεωργία, κατέλαβε την Κριμαία, σκέφτηκε ότι η Ουκρανία δεν είχε λόγο ύπαρξης και έπρεπε να καταληφθεί και να ενσωματωθεί στη Ρωσία. Οι Ουκρανοί δεν συμφωνούν με τις βλέψεις του Πούτιν και ο πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση για απροσδιόριστο χρόνο. Η Ρωσία, όμως, όπως έγραψα και άλλη φορά, είναι σημαντική χώρα για την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Διαθέτει τεράστια ενεργειακά αποθέματα από το οποία τροφοδοτούνταν η Ευρώπη, άφθονα μεταλλεύματα και σπάνιες γαίες, σιτηρά, λιπάσματα, που χρειάζονται πολλές χώρες του κόσμου, καθώς και η Ευρώπη. Οι κυρώσεις που επέβαλαν οι ευρωπαϊκές χώρες και οι ΗΠΑ κατά της Ρωσίας, δεν επέφεραν κανένα αποτέλεσμα, και μάλλον κατέληξαν σε μπούμερανγκ κατά της Ευρώπης. Ο Πούτιν βρήκε άλλους αγοραστές για τα προϊόντα του, που τα χρειάζονται. Πολλοί από αυτούς, μπορεί να μη συμφωνούν με τις ενέργειές του, αλλά ποιούν την νήσσαν εξ ανάγκης, γνωστού όντος, ότι «ανάγκαν και οι θεοί πείθονται», όπως έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Επιπλέον, ο Πούτιν συνεργάζεται στενά με την Κίνα, το Ιράν και τη Β. Κορέα (μη εξαιρουμένης της Τουρκίας), χώρες που απεργάζονται τη διάλυση των δημοκρατικών καθεστώτων της Δύσεως.
Τα προαναφερόμενα, δημιούργησαν τεράστιο πρόβλημα στις χώρες της Ευρώπης: Τα ενεργειακά καύσιμα και τα μεταλλεύματα ακρίβυναν. Αυτό είχε αντίκτυπο στο κόστος παραγωγής, δημιουργήθηκε πληθωρισμός στα παραγόμενα καταναλωτικά αγαθά, ο οποίος (πληθωρισμός) δεν μπορεί να ελεγχθεί. Τα επιτόκια των τραπεζών αυξήθηκαν πάρα πολύ για να μειωθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών, ώστε να ελεγχθεί ο πληθωρισμός. Το ακριβό χρήμα είχε επιπτώσεις στην οικονομία. Γενικά, η όλη κατάσταση είχε μεγάλο αντίκτυπο στα εισοδήματα της μεσαίας και κατώτερης τάξεως των ευρωπαίων πολιτών. Έτσι, υπάρχει συσσωρευμένη δυσαρέσκεια από μέρους τους, η οποία εκφράσθηκε μέσω των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών. Μένει να φανεί αν αυτό θα εκφρασθεί και στις κρισιμότατες Γαλλικές εκλογές, που θα αποτελέσουν πρόκριμα για το μέλλον της Ευρώπης.
Να αναφερθεί ακόμα ότι: Η Γερμανική οικονομία που αποτελεί την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας, το 2023, αναπτύχθηκε μόνο κατά 0,2%. Το ίδιο και η οικονομία της Γαλλίας, που ταυτόχρονα έχει χρέος 112% του Α.Ε.Π. και προβλέπεται να αυξηθεί κι άλλο. Η Ευρώπη χάνει μερίδιο από τη βιομηχανική της παραγωγή, που το εισπράττουν η Κίνα και οι ΗΠΑ. Δεν έχει υψηλή τεχνολογία (ΑΙ) που αποτελεί το μέλλον για να βρίσκεσαι στην πρωτοπορία, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ και στην Κίνα. Πιέζεται σκληρά από τους δύο αυτούς μεγάλους παίκτες και βρίσκεται ανάμεσα σε Συμπληγάδες Πέτρες και κινδυνεύει να συνθλίβει.
Η πολυδιάσπαση, επίσης, αποτελεί ένα ακόμα σοβαρότατο λόγο για τα προβλήματα της Ευρώπης. Οι αποφάσεις που παίρνονται, πρέπει να περάσουν από την σύμφωνη γνώμη 27 κρατών και αυτό συνεπάγεται μεγάλη βραδύτητα. Για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα, πρέπει να υπάρξει ενοποίηση στις οικονομίες, στην άμυνα και γενικά σε όλα τα επίπεδα. Είναι διατεθειμένα τα κράτη – μέλη να εκχωρήσουν τα εθνικά τους δικαιώματα σε ένα κεντρικό ευρωπαϊκό όργανο;
Επί του παρόντος, δε φαίνεται ορατό κάτι τέτοιο.
Ζούμε στην εποχή των μεγάλων Συνασπισμών και η ενδεχόμενη διάλυση της Ε.Ε., είμαι σίγουρος ότι θα έχει τεράστιο κόστος στο βιοτικό επίπεδο των λαών της Ευρώπης, ιδιαίτερα δε, των χωρών με τις πιο αδύναμες οικονομίες, όπως η δική μας.
Η φτώχεια, ως γνωστόν, φέρνει γκρίνια. Αλλά οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να σκεφτούν και να καταλάβουν, ότι το μέλλον τους βρίσκεται στην ενωμένη Ευρώπη. Ταυτόχρονα, τα κόμματα που κυβερνούν, θα πρέπει να προσέξουν περισσότερο τη μεσαία και κατώτερη τάξη των πολιτών, ώστε να εκτονωθεί η δυσαρέσκειά τους προς την Ε.Ε..
Αλλιώς, επωάζουν το αυγό του φιδιού: Την άνοδο της ακροδεξιάς.
Ας θυμηθούν τι έγινε στη Γερμανία την 10/ετία του 1930.