Το προξενιό της Αννας

Από τον Απόστολο Βλιτσάκη

Αυτό το άρθρο γράφεται με αφορμή τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Ολοι τους σχεδόν εκεί μετά την τρίτη θέση που κατέλαβε το -κατά την ονοματολογία του-κίνημα στις ευρωεκλογές, εξέφρασαν και ενδυναμώνουν στα μέσα ενημέρωσης, ότι ο Ανδρουλάκης δεν «τραβάει» για αρχηγός και χρειάζεται επειγόντως αλλαγή ηγεσίας. Το ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει στόφα -που λένε- ηγέτη ιστορικής πολιτικής συνιστώσας της κοινοβουλευτικής ζωής της χώρας, προέκυψε σχετικά γρήγορα μετά την εκλογή του από τη βάση. Μιας εκλογής που κατέληξε νομοτελειακά υπέρ του σημερινού αρχηγού, καθώς αυτός βρέθηκε απέναντι στον Γεώργιο Παπανδρέου, που ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ θεώρησε και εξακολουθεί να θεωρεί απλό χρήστη [και ουδέν πέραν αυτού] ενός ονόματος, που διετέλεσε τρεις φορές πρωθυπουργός μεγάλης διάρκειας και κορυφαία προσωπικότητα της Ελλάδας από το 1964 μέχρι το 1996. Εκτός από την αδυναμία του ΓΑΠ να χειριστεί με επιτυχία την οικονομική κρίση και την ουσιαστική χρεοκοπία του άλλου πολιτικού γόνου, ο Γιώργος διέπραξε σειρά πολιτικών ατοπημάτων. Συγκρατώ την κάκιστη προεκλογική του καμπάνια του 2004, όταν έλεγε, πως θα τ’ αλλάξει όλα, ενώ ήταν διάδοχος του μακράν καλύτερου όλων αρχηγού του ΠΑΣΟΚ με ορατά επιτεύγματα, όπως οι απόλυτα επιτυχημένοι (αν και φθηνότεροι των άλλων) Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ και της Κύπρου στην Ε.Ε., η οργάνωση της προεδρίας στην Ενωση, μεγάλα έργα υποδομών, όπως η Αττική Οδός, η γέφυρα Ρίου, το μετρό κ.ά., η οικονομική σταθερότητα και στρατηγική ενδυνάμωση της Ελλάδας κ.λπ. Αν ο Σημίτης δεν υπονομευόταν διαρκώς από τα ...στελέχια του κόμματός του, θα είχε και τρίτη τετραετία στην κυβέρνηση. Ο ΓΑΠ όμως τον αποκήρυξε διακηρύσσοντας πως θα τα αλλάξει (!) όλα. Πρώτο δείγμα γραφής η ανάδειξη σε πρώτο θέμα εντός προεκλογικής περιόδου το περιβόητο και ανύπαρκτο με δικαστική σφραγίδα «σκάνδαλο Πάχτα». Διέγραψε μάλιστα τότε δέκα υποψήφιους βουλευτές του, που είχαν υπερψηφίσει σχετική τροπολογία για επένδυση στη Χαλκιδική. Όλη η προεκλογική καμπάνια ήταν απαξιωτική για τον άνθρωπο, που του έδωσε το δαχτυλίδι της διαδοχής ελέω ονόματος. Ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ το χρέωσε με απίστευτα κονδύλια (ο απολογισμός παραμένει μυστικός), ο δε προεκλογικός αγώνας του το 2009 κόστισε κάτι περισσότερο από τα έξοδα όλων των άλλων κομμάτων. Χρέωνε και στο κόμμα του τα έξοδα των ολιγοήμερων θερινών διακοπών σε ελληνικά νησιά των ανά τη γη ηγετών των σοσιαλιστικών κομμάτων [το γνωστό «συμπόσιο της Σύμης»]. Με τριπλάσιο ενοίκιο από αυτό της Χ. Τρικούπη, μετέφερε τα γραφεία του κινήματος σε μέγαρο της Ιπποκράτους αφιερώνοντας τον τελευταίο όροφο για γραφείο του εφοδιασμένο με κάθε είδους όργανα γυμναστικής, που άφησε και απλήρωτα. Παρέλαβε την κατεστραμμένη Ελλάδα του Κώστα Καραμανλή και με άδειο το κρατικό ταμείο το 2009 μοίρασε 750 εκατ. ευρώ ως πρώτη δόση ειδικού επιδόματος. Λίγο μετά και παρότι με σύσταση των εταίρων η κυβέρνησή του ψήφισε σειρά μεταρρυθμίσεων και εισήγαγε το πρώτο μνημόνιο, εξήγγειλε δημοψήφισμα ισοδύναμο εξόδου από την Ε.Ε. δίχως να ρωτήσει κανέναν. Ίδιο φιάσκο έγινε και με τον Τσίπρα το 2015 και είδαμε το αποτέλεσμα. Διέγραψε και τον Σημίτη, επειδή διαφώνησε με την πολιτική του. Αργότερα τορπίλισε και το κόμμα, του οποίου ήταν αρχηγός, ιδρύοντας το ΚΙΔΗΣΟ στις 3.1.2015 για να συμμετάσχει στις πρόωρες εκλογές του ίδιου μήνα, με αποτέλεσμα το μεν ΠΑΣΟΚ υπό τον Βενιζέλο να έλθει έβδομο και τελευταίο κόμμα με 4,75 % και 13 μόνον βουλευτές, το δε νεοσύστατο ΚΙΔΗΣΟ να εξαφανιστεί από τον χάρτη. Πλέον επονείδιστη πράξη πολιτικής εκδίκησης, όπως τη βλέπω, ενός πρώην αρχηγού εναντίον του κόμματος, του οποίου υπήρξε αρχηγός για οκτώ χρόνια (2004-2012) και επικεφαλής αυτού πρωθυπουργός για τρία (2009-2012) δύσκολα έως ποτέ συναντά κάποιος στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Θα κλείσω με του ΓΑΠ με την απορία μου, γιατί ο Βενιζέλος δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα τα χρέη του ΠΑΣΟΚ που βρήκε η αλλοδαπή ελεγκτική εταιρεία μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον ίδιο και που σήμερα ανέρχονται στα 405 εκατ. ευρώ.* Οι φράσεις που αφιέρωσα στον ΓΑΠ αγγίζουν την προφανή φιλοδοξία του να θέσει και πάλι υποψηφιότητα για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, καθώς το θεωρεί μάλλον οικογενειακή περιουσία.*
Στην τωρινή συγκυρία δεν νομίζω, πως κάποιος δελφίνος θ’ αντιπαρατεθεί με επιτυχία εναντίον του απολύτως εξειδικευμένου με το κομματικό status Νίκου Ανδρουλάκη. Ο άνθρωπος αφιέρωσε 9 χρόνια από την ενήλικη ζωή του στο στήσιμο καλπών, συγκρότηση ομάδων ανά την επικράτεια και ομαδοποιήσεις σε συνεδριακές διαδικασίες. Σήμερα καλύπτεται από τους πιστούς και βιωματικά συνδεδεμένους με το πάλαι ποτέ μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Ό,τι εισπράττει σε ψήφους το οφείλει σ’ αυτόν τον κόσμο. Ο ίδιος αφαιρεί, δεν προσθέτει. Ό,τι συνέβαινε και με την εκλιπούσα πρώην Πρόεδρο. Η βύθιση του ΠΑΣΟΚ δεν οφείλεται στα μνημόνια. Αν ήταν έτσι, θα είχαν χειρότερη τύχη τόσο η Ν.Δ. που ψήφισε το 2ο, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ψήφισε το 3ο και χειρότερο όλων. Η καταβύθιση του άλλοτε κραταιού μηνύματος οφείλεται στην έλλειψη ηγεσιών μετά τον Σημίτη. Κανείς τους δεν ενέπνευσε και όλοι τους καταχρώμενοι του ρόλου τους διέπραξαν σωρεία λαθών και αποκεφάλισαν τις προσωπικότητες του χώρου λόγω προσωπικών ανασφαλειών. O Γιώργος Π. διέγραψε τον Σημίτη και εκδικήθηκε τον Βενιζέλο κατασκευάζοντας το ΚΙΔΗΣΟ το 2015. Η Φώφη Γ. αποκεφάλισε τον τελευταίο αρνούμενη να τον θέσει υποψήφιο στο Επικρατείας. Ο Νίκος Α. τοποθέτησε την αποστασιοποιημένη Μιλένα Αποστολάκη συνυποψήφια του Λοβέρδου στον βόρειο τομέα Αττικής, όπου και εξελέγη, καθώς το ΠΑΣΟΚ εκεί κέρδισε μία μόνον έδρα. Ο Λοβέρδος έμεινε εκτός Κοινοβουλίου, παρότι αδίκως διώχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και ζήτησε μόνος του να αρθεί η ασυλία του. Τα παραπάνω ενδεικτικά, καθώς και οι πρόσφατες καταψηφίσεις νομοσχεδίων από τον κ. Ανδρουλάκη υπήρξαν άστοχες. Δεν θα παραλείψω όμως και το φοβικό 1/3 των εξ επαρχίας βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που απείχαν κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομοφύλων. Τους καταλαβαίνω, αλλά δεν τους δικαιολογώ.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Όταν τα πόδια χτυπούν το κεφάλι, το ακέφαλο σώμα μένει πριν σωριαστεί παραπαίει. Πόσο ν’ αντέξουν οι φίλοι, οπαδοί και πάση δυνάμει ψηφοφόροι αυτού του χώρου, όταν οι ηγεσίες του αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων. Ο Ανδρουλάκης δεν εμπνέει, ούτε μπορεί να επιβληθεί με το προσωπικό του κύρος. Ακόμη και τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να εκμεταλλευτεί, αλλά τα «πήρε όλα» ο Κασσελάκης. Δε θα γράψω -ελλείψει χώρου- για άλλα πολιτικά του λάθη. Οι πάντες έχουν βέβαια δικαίωμα στα λάθη, όταν όμως οι ίδιοι δεν είναι το λάθος.
Θα ρωτήσω εξ επαρχίας [με το δικαίωμα του συνιδρυτού του ΠΑΣΟΚ και της εθελοντικής και μόνο στα δύσκολα συνεισφοράς μου στα δύσκολα στο κίνημα τα 10 πρώτα χρόνια, που μπόρεσα και άντεξα], θα ρωτήσω λοιπόν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, το πολιτικό συμβούλιο και την κοινοβουλευτική του ομάδα: Δεν καλείτε την Άννα Διαμαντοπούλου, να την εκλέξετε διά βοής πρόεδρο, μήπως σώσει την παρτίδα, έτσι και δεχτεί; Τέλος πάντων, βρείτε πρόσωπο που να οδηγεί και να εμπνέει. Αν καταφέρετε την παραίτηση του σημερινού αρχηγού. Σας χαιρετώ._* Το αξιοπερίεργο με τα χρέη από τραπεζικά δάνεια και προμήθειες της Ν.Δ. ανερχόταν το 2021 σε 391.000.000 € και το 2022 σε 435.000.000 €, αυξημένο κατά 44.000.000 €. Η Ν.Δ. όμως με πολλαπλάσια κοινοβ. δύναμη έχει τετραπλάσια χρηματοδότηση από το ΠΑΣΟΚ. Θα έπρεπε να έχει μειώσει συνεπώς ή έστω να μην αυξήσει τα χρέη της, καθώς έχει εκχωρήσει στις τράπεζες το λαβείν της από την κρατική χρηματοδότηση. Όλοι τους όμως κάνουν «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα», κατά τον θυμόσοφο λαό. Τα κόλλυβα είστε σεις κι εγώ. Το μνημόσυνο η καθημερινότητά μας._