Στη γη των Θεσσαλών, τους δόθηκε μια θέση, μια θάλασσα αγκαλιές!
Κάν’ τε τον τόπο θρήνου... πεδίο αποκάλυψης νέων προμάχων αστεριών!
Ιφιγένεια, Κλαούντια, Χρύσα, Θώμη, Αναστασία, Βασιλική, Αθηνά, Ελπίδα,
Κέλλυ, Νικήτας, Νικόλας, Μιχάλης, Δημητράκης, Έντι, Γιώργης, Θανασάκης,
Έλληνες και Φιλέλληνες, Πλειάδες, Αυγερινοί, Ωρίωνες των ουρανών
Άγγελοι πάντα θα πετούν στα τείχη του Παρθενώνα των Τεμπών!
Τις πεδιάδες πολύχρωμα αληθινά λουλούδια, να κεντούν
Ζουμπούλια, νάρκισσοι, τραλλάτσια, πασχαλινές μαγιές
Το Πένθος πατέρων και μανάδων, και αγαπημένων να μεθούν.
-Στήστε εσείς οι λίγοι ένα μνημείο Αθανάτων σε πείσμα του θανάτου!
Ένα σημείο όλο φως, εκ φωτός θεού αληθινού.
Έναν ναό Εφήβων, έναν ναό Παρθένων (παρ’ Αθηνάς, εφήβου)
κίονες, κίοντες φωνές στον ουρανό μακριά… σαν βέλη
γλυκαίνοντας ένα ψίχουλο την πίκρα τη βαριά...
-Σηκώστε αυτόν τον τόπο πιο ψηλά, ψηλότερα,
να ίπταται... ωσάν σύννεφα λευκά, σμήνη αγίων, μια νεφέλη...
Ως γιορτινή αυλαία, τα δάκρυα για λίγο να στερέψουν,
ώσπου τα φτερουγίσματα αγγελικών πλασμάτων,
τους ώμους των γονιών τους να χαϊδέψουν!
Τα άγια των αγίων να φιλήσουν!
Το Όραμα στον θόλο να αντικρύσουν:
Πόσες Νεράιδες πρόστρεξαν να γίνουν ένα,
μέσα στη φλόγα, ΚΛΑΔΙΑ ΔΡΟΣΙΣΜΕΝΑ
φόβος, φωτιά μην τους αγγίξη.
Πόσες Πηνειάδες Νύμφες, Ιτιές, αγκαλιασμένους να τους τραγουδούν.
Πόσοι Ημίθεοι πετώντας στις πλάτες τους να πάρουν... τον πόνο!
-Κ’ εσύ! Λύσιππε, Φειδία, Πραξιτέλη,
απόψε είστε καλεσμένοι, στολίστε τα ιερά τους σώματα,
σμιλέψτε με μέτρο αρχαίο τα όμορφα μάγουλά τους,
υψώστε φωνή και πνεύματι μέχρι τον δακρυσμένο ουρανό
τις νύμφες των ψυχών τους, ένα ευχετήριο
σε ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ, δώστε την πιο ψηλή σας τέχνη, σ’ αυτόν τον τόπο τον μυστήριο
οπού μνήμες κηδεύονται, χωρίς τάφους, ιδία βουλή, εν δόξα παντί και ανιδιοτέλεια.
Ο τόπος οπού κερδίσανε με αίμα
Σταθμός προσκυνητών ας γίνη...
και αν θέλη ο Δαίδαλος ας έρθη, να μετανοήση...
2-3-2023
ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΗ
