Έτσι με τη γέννηση του Χριστού, που «οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρε η κτίσις όλη», όπου αυτή «πληρώνει τα πάντα με φως, που θα λάμψει στο σκοτάδι! Γιατί όλα αυτά τα σκοτάδια που συνοδεύουν την ανθρώπινη αμαρτία και τον άνθρωπο από το προπατορικό αμάρτημα και μέχρι τη γέννηση του Χριστού, μόνο έτσι λυτρώνεται, για να ζήσει στο εξής ενάρετα και αναμάρτητα, περνώντας έτσι από τον θάνατο στην αιωνιότητα.
Η θεία γέννηση, επίσης, δεν είναι απλά θεία πρόνοια που καταξιώνεται με την πραγματοποίησή της, αλλά είναι και θεία βούληση που περνά στον ενανθρωπίσαντα Χριστό, που έτσι εξομοιώνεται με τον Θεό.
Εξάλλου, η γέννηση του Χριστιανισμού σαν Θρησκεία, αυτή στηρίχτηκε και στη γέννηση και τη διδασκαλία του Χριστού, που όρισε τον καινούργιο κόσμο, σε μια αμετάκλητη και αιώνια πορεία, προς τις αιώνιες αλήθειες του. Καθώς είναι βέβαιο ότι άλλαξε η όλη κοσμοθεωρία περί της λατρείας του Θεού, όπως έγινε με τη γέννηση του Σωτήρα Χριστού. Έτσι, εξάλλου, εξηγείται πως η γέννηση του Χριστού σαν μοναδικό ιστορικό γεγονός, με κοσμοϊστορικές διαστάσεις, δεν είναι τυχαίο ένα γεγονός και συνηθισμένο φαινόμενο, που παρά την παρέλευση δύο και πλέον χιλιάδων ετών, κυριαρχεί και μεταλαμπαδεύεται πανανθρώπινα και εορτάζεται κάθε χρόνο η γέννηση, με κάθε λαμπρότητα και διαχρονικά.
Γιατί -ποιος αμφιβάλλει- πως η ανθρωπότητα με τη χριστιανική ακτινοβολία από το φως της Βηθλεέμ, εδραιώνοντας έτσι τη χριστιανική πίστη και τη Χριστιανική Εκκλησία, με τη μετέπειτα διδασκαλία του Θεανθρώπου, που από τότε πέρασαν δύο χιλιετηρίδες, σε μια πορεία διάδοσης χωρίς κλυδωνισμούς, με τον λυτρωτή και προστάτη τον χριστό. Γιατί η γέννηση του Χριστού και του Χριστιανισμού κατ’ ακολουθία είναι η αρχή για τη λύτρωση του ανθρώπου από το κακό και την αμαρτία, για την αναγέννηση του καλού στις ψυχές των ανθρώπων, είναι η όλη καθαρτήριος πηγή ζωής και το καταφύγιο της σωτηρίας του.
Ο ερχομός του Χριστού στον κόσμο έφερε την αγάπη και τη δύναμη του Θεού στη γη, όπου ο Θεός δεν λυπήθηκε να προσφέρει τον «Υιόν Αυτού» ως σωτηρία και λύτρωση της ανθρώπινης αμαρτίας».
Πιστεύουμε -έτσι πρέπει- όπως η γέννηση του Χριστού είναι ένδειξη της Αγάπης του Θεού, που ήρθε σ’ όλη την ανθρωπότητα. Γιατί -εξάλλου- ο γεννημένος από την Αγία Παναγία Ιησούς, είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, να λύσει τα προβλήματά του, να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, να θεραπεύσει τις αρρώστιες του.
Γιατί στη σημερινή μας εποχή, που είναι «παγκοσμιοποιημένη» και πολυσύνθετη, ζούμε συνεχώς σε αβεβαιότητα, σε ανασφάλεια και σε συνεχή διάβρωση του εσωτερικού μας κόσμου και της ψυχής. Ποτέ άλλοτε ο σημερινός άνθρωπος δεν ήταν τόσο ανήμπορος να κατευθύνει σωστά τον εαυτό του. Αυτή η όλη αφθονία των υλικών αγαθών, οι ανέσεις, ο υπερκαταναλωνισμός και οι παράλογες επιθυμίες για πράγματα υπερβολικά, που, όμως, δεν μπορούν όλες να ικανοποιηθούν, στην ουσία ζει ο σύγχρονος άνθρωπος δυστυχισμένος και με κατάθλιψη, γεμάτος από άγχος και απληστία, άρα επιρρεπής στην αμαρτία.
Σήμερα στην εποχή του 21ου αιώνα, που δυστυχώς η ανθρωπότητα μπορεί και να απειλείται από πολέμους και αφανισμούς, όπου οι δυνάμεις του κακού γίνονται όπλα θανάτου στα χέρια της σημερινής και αλλοτριωμένης ανθρωπότητας, που σύρεται ασταμάτητα στο όλο ξεστράτημα από τον δρόμο του γεννηθέντα Χριστού και Σωτήρα.
Στην απελπιστική αυτή κατάσταση του σύγχρονου ανθρώπου, τα κάθε Χριστούγεννα και η γέννηση του Σωτήρα – Χριστού επιβάλλεται να είναι αυτή η μοναδική λύση της λύτρωσης της ψυχής μας. Γιατί ο Χριστός δεν ήρθε για να ιδρύσει απλά μια θρησκεία, αλλά ήρθε με μοναδικό σκοπό ν’ αλλάξει τη ζωή να γεμίσει με αρετές την ψυχή του ανθρώπου.
Τέλος, η γέννηση του Χριστού να είναι για όλους μας μια ευκαιρία για την καινούργια χρονιά που περιμένουμε ν’ αρχίσουμε μια καινούργια ζωή και ζητώντας να έρθει στη ζωή μας ο γεννηθείς Χριστός και να μας χαρίσει την εσωτερική και ψυχική γαλήνη, την υγεία, το φως της ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης, την πανανθρώπινη αγάπη και ειρήνη, όπως ψάλλεται: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί της γης Ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».