Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΤΥΧΕΡΟΙ οι 1500 Αθηναίοι που βρέθηκαν στο ACRO, το πρωί της Κυριακής και άκουσαν τον Έλληνα φιλόσοφο Στέλιο Ράμφο να μιλάει για την κρίση και τον τρόπο με τον οποίο την προσλαμβάνουμε οι Έλληνες… Τυχεροί κι όσοι είδαμε την εκδήλωση από απόσταση, χάρις στη σύγχρονη τεχνολογία και το ίντερνετ… Μπορεί να μην ήταν αυτό που περιμέναμε (δεν ήταν δηλαδή, «η ψυχανάλυση» του Σταύρου Θεοδωράκη από τον Ράμφο, όπως είχε διαφημιστεί), αλλά άξιζε τον κόπο το δίωρο (και βάλε!) μπροστά στον υπολογιστή… Άξιζε γιατί, ο Ράμφος έδινε λογικές απαντήσεις στα «αδιέξοδα» του αρχηγού του «Ποταμιού»…
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ όλη τη συζήτηση: τον μονόλογο του Ράμφου αρχικά και τη συζήτηση με τον Σταύρο Θεοδωράκη στη συνέχεια… Άκουσα τον Ράμφο να μιλάει για τον θρίαμβο του «μερικού» επί του «γενικού»: «Οι δεσμοί αίματος, τα σόγια, από τα οποία περνάει κάθε εκλογική επιτυχία, οδηγούν το μερικό να κυριαρχεί του γενικού συμφέροντος», είπε χαρακτηριστικά…« Όπου κυριαρχεί η μερικότης σε μια κοινωνία, η παρακμή είναι βέβαια» συμπλήρωσε, για να υπογραμμίσει, επικαιροποιώντας την αδιαφορία μας για το γενικό καλό με τη φράση: «Το κοινό αγαθό είναι το μεγάλο ζητούμενο»…«Τα σπίτια μας είναι ήδη καθαρά» υπογράμμισε «αλλά το πανεπιστήμιο κι οι δρόμοι όχι, γιατί προστατεύει ο καθένας αυτό που θεωρεί δικό του, αλλά το γενικότερο καλό δεν γίνεται αντιληπτό»…
ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ και κοινότοπα ολ’ αυτά…Αλλά, όπως έγραψε χθες στα «Νέα» ο Μιχάλης Μητσός, στην Ελλάδα τα αυτονόητα είναι επαναστατικά…Όπως επαναστατική είναι και η αλήθεια, ιδίως όταν είναι αυτοκριτική: «Υπάρχει ένας εαυτός που συνεχώς φορτώνει τα λάθη και τις ευθύνες του σε κάποιον άλλο…». Ή, «για λόγους ματαιοδοξίας πετύχαμε στους Ολυμπιακούς του 2004. Είχαμε 80.000 εθελοντές, γιατί θέλαμε να μας πουν μπράβο οι ξένοι!...». Όσοι έχουν διαβάσει τα βιβλία του Στέλιου Ράμφου δεν έπεσαν από τα σύννεφα… Όσοι τον είδαν στο πλευρό του Σταύρου Θεοδωράκη δεν θεώρησαν ότι ο λόγος του είναι ο λόγος του «Ποταμιού»… Απλώς, χάρηκαν που ένα κόμμα ακούει και εμπνέεται από τον λόγο ενός σύγχρονου φιλοσόφου…
ΥΠΑΡΧΕΙ όμως κι η κατηγορία των πολιτών που είδε την εκδήλωση ως άλλη μια απόπειρα να εμποδιστεί η άνοδος της Αριστεράς στην εξουσία, μέσω της αυτοκριτικής και της αυτομαστίγωσης που δεν αφήνει τη «δίκαιη αγανάκτηση του λαού» να κεφαλαιοποιηθεί σε ψήφους και να φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία… Τα σχόλια στο ίντερνετ ήταν τόσο μα τόσο εκκωφαντικά υστερόβουλα: «Ξέρεις» έγραφε κάποιος, απευθυνόμενος σε διαδικτυακό του φίλο «ο Ράμφος τσάμπα δεν πάει πουθενά… Γύρευε πόσα του έδωσε ο Σταύρος κι αυτοί που τον στηρίζουν οικονομικά…»!
ΝΑΙ, η Ελλάδα είναι αυτό ακριβώς… Μια χώρα έτοιμη να λοιδορήσει οποίον δεν ακολουθεί το ρεύμα… Τον αγνό φίλαθλο, που, ευθαρσώς παραδέχεται στους «ομοϊδεάτες» του, ότι, η ομάδα τους ευνοείται από τον διαιτητή…Τον φιλόμουσο που «πάει Μέγαρο και δεν μένει με τον παίδαρο» (η εξίσωση είναι «φίλος της κλασικής μουσικής ίσον αγ…..τος»!)…Τον καλλιεργημένο που λέει κάτι περισσότερο απ’ αυτό που ξέρουμε όλοι οι υπόλοιποι, ως «κουλτουριάρη»…Κι αυτόν που δεν συμφωνεί με όσα πιστεύουν οι πολλοί, πληρωμένο…
Ο ΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ είναι εδώ!...Σε μεγέθη που δεν χωρούν πλέον, στο πρωτοσέλιδο της αλήστου μνήμης εφημερίδας…Κυρίαρχη ιδεολογία πλέον, έτοιμη να κατασπαράξει όποιον δεν ακολουθεί την αγελαία πορεία…Ο λαός έτσι κι αλλιώς έχει τον λόγο…Ο ίδιος ακριβώς, λαός, που τον είχε κι όταν θριαμβολογούσε για το 48% του ΠΑΣΟΚ το 1981, για το 47% της Ν.Δ. του Μητσοτάκη το 1990…Ο ίδιος λαός που ψήφιζε 35 χρόνια Πάγκαλο και ψηφίζει άλλα τόσα Γιακουμάτο…Κατά την αφήγηση όσων επωφελούνται της αγανακτήσεως του σήμερα, «τώρα πια έμαθε από τα λάθη του»…Και έμαθε τόσο, που ένα τμήμα του ψηφίζει «Χρυσή Αυγή», ένα άλλο, όποιον πασόκο ή νεοδημοκράτη δηλώνει «αντιμνημονιακός» (απαλλάσσοντάς τον από τις ευθύνες του μέλους των κυβερνήσεων που κατέστρεψαν τον τόπο) κι ένα τρίτο, όσους τού παρέχει ανέξοδα ελπίδα….Την ίδια ελπίδα, που πριν διαψευστεί, συγκέντρωνε 48άρια το 1981, το 1990, το 2004 και το 2009…Όσο για τον σοφό; Αυτός με κάθε ευκαιρία δείχνει το φεγγάρι…Και δεν ευθύνεται, αν του χρεώνουν ιδιοτέλεια, αυτοί που βλέπουν το δάχτυλο…
