Προκαλεί εντύπωση ακόμα πως μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 2000 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ασχολείται ευθέως και ουσιαστικά με την ενδοοικογενειακή βία και τη βία σε βάρος των γυναικών, ως πράξη παραβίασης ανθρώπινων δικαιωμάτων, τα οποία κατοχυρώνονται ρητά εδώ και εβδομήντα χρόνια στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Προκαλεί, τέλος, εντύπωση το γεγονός πως μόλις το 2011 θεσπίζεται στην Ευρώπη η Σύμβαση για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κων/πολης), όταν η αντίστοιχη Σύμβαση (Belem do Para) σε παναμερικανικό επίπεδο υιοθετήθηκε ήδη το 1994 και σε παναφρικανικό επίπεδο (Πρωτόκολλο Maputo) το 2003.
Πλέον η βία κατά των γυναικών αντιμετωπίζεται από τη σύγχρονη διεθνή έννομη τάξη ως μία από τις πιο εκτεταμένες, επίμονες και καταστροφικές παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων στον κόσμο, ενώ ο Ο.Η.Ε. αποδέχεται ρητά τα γυναικεία δικαιώματα ως ανθρώπινα δικαιώματα. Η παραβίαση του δικαιώματος των γυναικών στη μη βία προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφορικά με την παραβίαση του δικαιώματος της ζωής, της απαγόρευσης βάναυσης, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, τα οποία περιλαμβάνουν πλείστα όσα αδικήματα, όπως ο βιασμός, η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση ή παρενόχληση, η απειλή, η εκδικητική πορνογραφία και άλλα εγκλήματα, τα οποία τιμωρούνται και στη χώρα μας βάσει του νόμου 3500/2006 περί ενδοοικογενειακής βίας ή των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα.
Το ελληνικό κράτος, όπως και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, ελέγχεται ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την αποτελεσματική πρόληψη και προστασία των παραπάνω ανθρώπινων δικαιωμάτων των γυναικών.
Εφαρμόζοντας πλέον και το ίδιο το Δικαστήριο τη Σύμβαση της Κων/πολης νοηματοδοτεί και κατευθύνει στην πληρέστερη και ουσιαστικότερη προστασία του δικαιώματος των γυναικών σε μια ζωή χωρίς βία. Το γεγονός αυτό, όπως και η επικύρωση της Σύμβασης της Κων/πολης από την Ε.Ε. ως ξεχωριστή νομική οντότητα, καθοδηγούν, όχι μόνο τον Έλληνα νομοθέτη, αλλά και τις δικαστικές και αστυνομικές αρχές στην προσέγγιση του φαινομένου της έμφυλης βίας βασιζόμενες στις αρχές της Σύμβασης αυτής, οι οποίες συνοψίζονται στο γεγονός πως η δομική φύση της βίας κατά των γυναικών βασίζεται στο φύλο -δηλαδή υφίστανται βία μόνο για τον λόγο ότι είναι γυναίκες-, όπως και ότι η βία αυτή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μηχανισμούς εξαναγκασμού των γυναικών σε υποδεέστερη θέση έναντι των ανδρών.
Στο πλαίσιο της πρόληψης και της αντιμετώπισης του φαινομένου της έμφυλης βίας κατά των γυναικών, αλλά και της γενικότερης προστασίας των δικαιωμάτων τους, η Γενική Γραμματεία Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΓΓΙΑΔ) λειτουργεί πανελλαδικό Δίκτυο 65 υποστηρικτικών δομών, αποτελούμενο από 44 Συμβουλευτικά Κέντρα και 20 Ξενώνες Φιλοξενίας σε όλη την επικράτεια, σε συνδυασμό με την πανελλαδικής εμβέλειας 24ωρη Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900.
Στο Δίκτυο αυτό εντάσσεται και το Συμβουλευτικό Κέντρο Λάρισας, το οποίο εποπτεύεται επιστημονικά και διοικείται από το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ), χρηματοδοτείται δε από το ΠΕΠ Θεσσαλίας 2021-2027. Το Συμβουλευτικό Κέντρο Λάρισας παρέχει σε ενήλικες γυναίκες που έχουν υποστεί έμφυλη βία ή/και πολλαπλές διακρίσεις ΔΩΡΕΑΝ συμβουλευτικές υπηρεσίες κοινωνικής, ψυχολογικής, εργασιακής και νομικής στήριξης, οι οποίες καλύπτονται από το απόρρητο της συμβουλευτικής. Συμβουλευτικό Κέντρο Λάρισας
Δ/νση: Γαληνού 4
Τηλ. 2410 - 535840
Email: larisa@isotita.gr
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Παρασκευή 08:00 – 16:00.
* Ο Σταύρος Παυλακούδης είναι νομικός στο
Συμβουλευτικό Κέντρο Λάρισας
