Γιατί η εξουσία θέλει να σβήσει τις εφημερίδες της περιφέρειας!

Από τον Γιάννη Κουτσολιόντου, γεν. γραμματέα ΣΗΠΕ

Έχουν δίκιο οι περιφερειακές εφημερίδες που διαμαρτύρονται. Η Κυβέρνηση θέλει να απαγορεύσει τη δημοσίευση σε αυτές των προκηρύξεων διαγωνισμών και προμηθειών του Δημοσίου και όποιων Οργανισμών σχετίζονται με αυτό και οιονδήποτε τρόπο.

Είναι ευτελές το επιχείρημα ότι αντιδρούν μόνο διότι θα στερηθούν κάποιους βασικούς πόρους, απαραίτητους για την επιβίωσή τους, και έχει κάποια βάση, αλλά διαβλέπουν κάτι πιο σοβαρό: Ότι βασική επιδίωξη είναι να κλείσουν όσες περισσότερες γίνεται! Έτσι και η Κυβέρνηση, η όποια εξουσία δεν θα ενοχλείται, αλλά και ο «χειμαζόμενος», από πλευράς κυκλοφορίας και αξιοπιστίας, αθηναϊκός Τύπος θα ενισχυθεί!
ΔΕΝ απέχει από την πραγματικότητα αυτό που σας περιγράφουμε. Στον αδηφάγο Τύπο των Αθηνών και τα ραδιοφωνικοτηλεοπτικά δίκτυά τους, δεν αρκούν τα εκατομμύρια που εισπράττουν από τούτη και κάθε Κυβέρνηση. Θέλουν την απόλυτη κυριαρχία και η εξουσία το ίδιο κι ακόμα περισσότερο! Εξοργίζεται από την αμφισβήτηση των αποφάσεών της, που δεν λαμβάνονται πάντοτε υπέρ του λαού και των συμφερόντων του. Της… «ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι» από την κριτική που δέχεται για λάθη και παραλείψεις, την υπενθύμιση των δεσμεύσεων και του καθήκοντός της. Δεν θέλει επ’ ουδενί να μεταφέρονται οι απόψεις των τοπικών κοινωνιών, αρνούμενη την οριοθέτηση των εξουσιών (και τον περιορισμό των αυθαιρεσιών τους) και το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση - αν αυτή δεν της πλέκει το εγκώμιο!
ΜΟΝΟ ο Τύπος με τους δημοσιογράφους της περιφέρειας απέδειξαν ότι μπορούν να επιτελέσουν το χρέος τους. Όπως π.χ. τώρα με την ισοπεδωτική φορολογική καταιγίδα, έμπνευση του μηδέποτε εργασθέντος υπουργού Εθνικής Οικονομίας, κ. Χατζηδάκη, που βάλθηκε λέει να επιβάλλει… φορολογική δικαιοσύνη και αντ’ αυτής εξισώνει τους με το ζόρι διαβιούντες με τους βιομήχανους - και τα Αθηναϊκά ΜΜΕ πλέκουν εγκώμια και αναδεικνύουν τα «επιδόματα φτώχειας»! Στον Τύπο της Περιφέρειας ουδέποτε δόθηκαν όσα οι νόμοι προέβλεπαν σχετικώς με το ποσοστό της κρατικής διαφήμισης, ποτέ δεν νοιάστηκαν οι παντός είδους εξουσιαστές (σε τέτοιους μεταβάλλονται κάνοντας κατάχρηση της ψήφου των πολιτών) για το πώς αντέχουν τα Μέσα Ενημέρωσης της εκτός Αθηνών Ελλάδας. Ούτε για τις διώξεις που υφίστανται από τους «τοπάρχες» τους που αφέθηκαν ασύδοτοι να ασχημονούν, να υποτιμούν, να διασύρουν.
ΕΚΑΝΕ μια καταπληκτική περιγραφή ο Αλέξανδρος Σούτσος το 1831, που ταιριάζει απολύτως στην περίπτωση: «Είναι ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μη βλάψεις της Αρχής τους υπαλλήλους, τους Κριτάς, τους υπουργούς μας και των υπουργών τους φίλους• είν’ ελεύθερος ο Τύπος, φθάνει μόνον να μη γράψεις»! Αφορμή στάθηκε ένα Τυποκτόνο ψήφισμα του Ιωάννη Καποδίστρια, τον οποίο με τον ερχομό του ύμνησε, αλλά πολύ σωστά μετά από κάποιο καιρό άρχισε να του ασκεί σκληρή κριτική, όπως και στον Όθωνα, μέχρι που τον εξόρισαν! Εξόριστοι, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, σήμερα δεν υπάρχουν. «Εξορίζεται», εξοβελίζεται, όμως, η ελεύθερη σκέψη όταν ενοχλεί την εξουσία! Συκοφαντείται, καθυβρίζεται, απαξιώνεται, με θύμα την ανεξαρτησία και ελευθερία του Περιφερειακού Τύπου, που είναι και ο πιο αδύναμος κρίκος!
ΑΥΤΟΝ τον «κρίκο», απολύτως απαραίτητο, όμως, για τη σωστή λειτουργία της «αλυσίδας» της Δημοκρατίας, βρήκε να πλήξει η Κυβέρνηση, η οποία εν πολλοίς από αυτόν στηρίχτηκε η εκλογή και η πανηγυρική επανεκλογή της! Διότι λέει υπάρχει με τις δημοσιεύσεις «δημοσιονομική επιβάρυνση»! Για τη ρεμούλα με τις απευθείας αναθέσεις και την αυταπόδεικτη βλάβη του δημόσιου συμφέροντος, δεν υπάρχει; Αλλά αυτές ευνοούν «φίλους»! Ούτε θα υπάρξει πρόβλημα με την αδιαφάνεια στους «διαγωνισμούς» των έργων; Σκασίλα τους, «δικοί» τους άνθρωποι θα θησαυρίσουν! Πάνε καλά οι άνθρωποι, που δεν είδαμε να νοιάζονται καν, για τις μίζες και τον «αγλέορα» που τρώνε διάφοροι μεγαλοσχήμονες αετονύχηδες; Επειδή, όμως, δεν καταλαβαίνουν αλλιώς, μία είναι η λύση: Εμπάργκο σε οτιδήποτε καλό (αν υπάρχει) αφορά την Κυβέρνηση, σφυροκόπημα… «Μέχρι που να πει τον Δεσπότη Παναγιώτη», όπως λένε, μαζί και τις κατά τόπους… «παραφυάδες» της.