10 Οκτωβρίου 1955: Η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Από τον Στέφανο Παπαγεωργίου

Η Αγγλική πολιτική για την Κύπρο ήταν εχθρική και ενάντια στην προσπάθεια του Κυπριακού λαού και του Εθνάρχη Μακάριου για την εγγραφή της Κύπρου ως μέλος του Ο.Η.Ε.

Τα συμφέροντα της Αγγλίας στην κατεχόμενη Κύπρο ήταν μεγάλα και έτσι με δική της πρωτοβουλία έβαλε τους Τουρκοκύπριους, με την ενεργό ανάμειξη της Τουρκίας, να δημιουργήσουν μία Τουρκοκυπριακή στρατιωτική οργάνωση, την VOLKAN στα πρότυπα της Ελληνοκυπριακής ΕΟΚΑ. Και έτσι οι Τούρκοι: «Διαλαλούσαν την απόφασή τους να αντιταχθούν στην Ένωση με κάθε μέσο και η Άγκυρα τώρα, τους υποστήριζε φανερά και αποφασιστικά. Η τουρκική πολιτική είχε αποκαλυφθεί. Τώρα που η Κύπρος, με πρωτοβουλίες του Ελληνικού παράγοντα, έτεινε να αποκολληθεί από την Αγγλική κυριαρχία, έπρεπε να δοθεί «Τουρκική λύση» στο Κυπριακό. Η Κύπρος θα έπεφτε στον έλεγχο της Τουρκίας και όχι της Ελλάδας». (βιβλ.1, σελ.191).
Η Τουρκία και η Αγγλία βλέποντας την μειονεκτική θέση στην οποία βρίσκονταν η Ελλάδα λόγω της ασθένειας του πρωθυπουργού της Παπάγου προσπάθησαν να δημιουργήσουν κατάσταση αποπροσανατολισμού από το κυπριακό πρόβλημα, με την δημιουργία εξωτερικών προβλημάτων. Ένα από αυτά ήταν η διάσκεψη του Λονδίνου, όπου ο πρωθυπουργός της Αγγλίας, Άντονυ Ήντεν κάλεσε την Τουρκία και την Ελλάδα να στείλουν αντιπροσώπους για συζήτηση επί του Κυπριακού για να βρεθεί μία κάποια ειρηνική λύση. Η τριμερής διάσκεψη έγινε στις 29-8-1955 και την Ελλάδα αντιπροσώπευσε ο υπουργός Εξωτερικών Στεφανόπουλος, ενώ την Τουρκία ο συνάδελφος του Ζορλού. Κι ενώ οι συζητήσεις συνεχίζονταν ο Ζορλού ξαφνικά κάλεσε στις 5-9-1955 τους δημοσιογράφους και τους ανήγγειλε ότι: «Η κυβέρνηση έπαψε να ενδιαφέρεται για την διάσκεψη. Παύουμε την συμμετοχή μας. Ο λόγος είναι ότι θεωρούμε απαράδεκτο το ελληνικό αίτημα για αυτοδιάθεση της Κύπρου. Αν η Ελλάδα επιμένει, ας διαλέξει ανάμεσα στην Κύπρο και την φιλία μας». (βιβλ.1,σελ.192)
Λίγες ώρες μετά το ναυάγιο των συνομιλιών στο Λονδίνο, στη Θεσσαλονίκη την ημέρα εκείνη 5-9-1955 τα μεσάνυχτα, όπου είχε αρχίσει και η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έγινε μία έκρηξη στο Τουρκικό προξενείο μίας ωρολογιακής βόμβας, που την είχε βάλει κάποιος Τούρκος φοιτητής, κοντά στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ. Μετά από λίγο στην Κωνσταντινούπολη η απογευματινή τους εφημερίδα, Ισταμπούλ Εξπρές, με έκτακτη έκδοση της έγραφε με πηχυαίους τίτλους και με μία ψεύτικη μονταρισμένη φωτογραφία να καίγεται το σπίτι του Ατατούρκ και ότι την φωτιά την έβαλαν Έλληνες της Θεσσαλονίκης.
«Το παράρτημα εκείνο πάντως υπήρξε το σύνθημα και το έναυσμα του «Πογκρόμ». Μεγάλα πλήθη Τούρκων κατέκλυσαν κατά οργανωμένες ομάδες το Πέραν και άρχισαν συστηματική επίθεση κατά των ελληνικών καταστημάτων που τα κατέστρεψαν. Η επίθεση επεκτάθηκε σε όλη την Πόλη και μετά τα καταστήματα ήρθε η σειρά των σπιτιών, των εκκλησιών ακόμα και των νεκροταφείων… Το κακό συνεχίστηκε όλη τη νύχτα… οι ξυλοδαρμοί και οι βιασμοί ήταν αναρίθμητοι. Το «Πογκρόμ» σταμάτησε μόνο όταν κηρύχθηκε ο στρατιωτικός νόμος το πρωί της 7ης Σεπτεμβρίου 1955». (βιβλ.1,σελ.193).
Όταν η Ελλάδα είχε καταθέσει στον Ο.Η.Ε. στις 25 Ιουλίου 1955 την προσφυγή για συζήτηση και εγγραφή της Κύπρου στα κράτη μέλη του οργανισμού οι Άγγλοι, οι Αμερικανοί και οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν απαράδεκτα μέσα και πέτυχαν ώστε στη 10η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στις 23-9-1955 να απορριφθεί η αίτηση για συζήτηση του Κυπριακού. H μεγάλη αυτή ήττα του Ελληνισμού ήταν ίσως και το αίτιο του θανάτου του βαριά ασθενούντος πρωθυπουργού Στρατάρχου Αλέξανδρου Παπάγου το βράδυ στις 11.35΄ της 4ης Οκτωβρίου 1955 στην Εκάλη. Δύο ώρες όμως νωρίτερα στις 9.30΄μ.μ. ο Παπάγος διόρισε αναπληρωτή πρωθυπουργό τον υπουργό Εξωτερικών και αντιπρόεδρο Στέφανο Στεφανόπουλο. Η εξέλιξη αυτή όμως στεναχώρησε τον έτερο αντιπρόεδρο Π. Κανελλόπουλο, ενώ χαροποίησε τον βασιλιά Παύλο, διότι την 1η Οκτωβρίου είχε στείλει επιστολή στον Παπάγο και τον παρακαλούσε να αναθέσει έναν αναπληρωτή πρωθυπουργό. Και έτσι: «Το απόγευμα της 5ης Οκτωβρίου οι δύο αντιπρόεδροι υπέβαλαν την παραίτηση της κυβέρνησης και ο Στ. Στεφανόπουλος έσπευσε να συγκαλέσει συνέλευση των βουλευτών του Συναγερμού για τις 6 Οκτωβρίου. Υπολόγιζε ότι η συνέλευση θα τον αναγνώριζε αρχηγό της παράταξης, οπότε ο βασιλιάς θα όφειλε να τον καλέσει πρώτον για να του αναθέσει την εντολή του σχηματισμού κυβέρνησης… Όλοι ήταν βέβαιοι ότι ο Στ. Στεφανόπουλος θα ήταν ο αυριανός πρωθυπουργός». (βιβλ.1,σελ.202).
Ο βασιλιάς Παύλος όμως και η βασίλισσα Φρειδερίκη μετά από συνεννόηση με την Αγγλία και την Αμερική είχαν διαφορετική γνώμη και πρότειναν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για πρωθυπουργό, ο οποίος στην κυβέρνηση Παπάγου ήταν υπουργός Δημοσίων Έργων, με πράγματι σημαντικό έργο. «Οι φήμες που διέσπειροντο επέμεναν ότι οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί επέβαλαν τον Καραμανλή. Για ποιον λόγο; Αναλάμβανε, ισχυρίζοντο οι αντίπαλοί του, την υποχρέωση να κλείσει το Κυπριακό, βάσει ορισμένου συμφωνημένου σχεδίου». (βιβλ.2,σελ.252).
Στις 10 Οκτωβρίου 1955 η Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης από 200 βουλευτές, ενώ 77 ήταν κατά. Ο νέος πρωθυπουργός αναλαμβάνει και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ο Ευάγγελος Αβέρωφ το υπουργείο Εξωτερικών, ο Ι. Τριανταφύλλης το Υπουργείο Εσωτερικών, ο Κ. Αδαμόπουλος το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Για να παραμείνει η δεξιά κυβέρνηση στην εξουσία ο Καραμανλής έκανε άνοιγμα στον φιλελεύθερο χώρο και πήρε με το μέρος του τον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον Γρηγόριο Κασιμάτη και τον Κωνσταντίνο Τσάτσο.ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
1) «ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ», Σόλων Γρηγοριάδης, Εκδ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ,Αθήνα,1979
2) «Ξενοκρατία στην Ελλάδα», Περιοδικό Επίκαιρα, Αθήνα,1975.