Αθέατες Όψεις της Πολιτικής και της Οικονομίας
* Από τον Γιώργο Μακρή
Στην Ελλάδα και σε άλλες 22 χώρες
παραμένει (ακόμη) υποχρεωτική η ψηφοφορία
Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις 23 χώρες του πλανήτη στις οποίες είναι (ακόμη) υποχρεωτική η ψηφοφορία στις εκλογές.
Ποιες είναι οι υπόλοιπες; Οι περισσότερες προέρχονται από το νότιο ημισφαίριο και ιδίως τη Λατινική Αμερική.
* * *
Στην Ευρώπη είναι υποχρεωτική η ψηφοφορία στο Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Ελλάδα και την Κύπρο.
Υποχρεωτική είναι στον Λίβανο (πάνω από τα 21 και μόνο για άνδρες), την Αίγυπτο, τη Δημοκρατία του Κονγκό, την Ταϊλάνδη, τη Σιγκαπούρη, την Αυστραλία, το Ναουρού.
Στη Λατινική Αμερική είναι υποχρεωτική σε Μεξικό, Δομινικανή Δημοκρατία, Παναμά, Ονδούρα, Κόστα Ρίκα, Εκουαδόρ, Περού, Βολιβία, Βραζιλία, Παραγουάη, Ουρουγουάη, Αργεντινή.
* * *
Στη Δομινικανή Δημοκρατία και τη Βραζιλία δεν επιτρέπεται να ψηφίσουν οι ένστολοι.
Στη Βραζιλία και την Αργεντινή η ψηφοφορία είναι υποχρεωτική μετά τα 18 και προαιρετική ανάμεσα στα 16-18.
(Τα στοιχεία προέρχονται από τον πολιτικό αναλυτή, συγγραφέα και πανεπιστημιακό, πρόεδρο του Eurasia Group κ. Ίαν Μπρέμερ).
Η κυβέρνηση
δεν παίρνει μέτρα
κι η τρόικα (της)
κόβει τις παροχές!
ΣΕ σαφέστατα χειρότερη διαπραγματευτική θέση απ’ ότι ήταν 20 ημέρες πριν είναι πλέον η κυβέρνηση έναντι της τρόικας. Ο τελευταίος έλεγχος της τρόικας με την καθιερωμένη ως τώρα μορφή του αναμένεται να είναι και… φαρμακερός.
Αυτές είναι οι δύο βασικές εκτιμήσεις αναλυτών που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις συζητήσεις της κυβέρνησης με την τρόικα.
Σύμφωνα με το επικρατέστερο σήμερα σενάριο, η αξιολόγηση μάλλον θα καθυστερήσει να ολοκληρωθεί αλλά τελικά θα είναι θετική κάτι που άλλωστε αποτελεί μονόδρομο για την κυβέρνηση διότι χωρίς θετική αξιολόγηση δεν μπορεί να εξέλθει η χώρα από το καθεστώς του μνημονίου.
* * *
Το ζητούμενο, όμως, για τους εταίρους είναι πόσες από τις (αναγκαίες κατ’ αυτούς αλλά πολιτικά επώδυνες στην Ελλάδα) μεταρρυθμίσεις θα μπορέσει να υιοθετήσει η σημερινή κυβέρνηση και πόσες θα ζητήσει να μετατεθούν για μετά την προεδρική εκλογή ή και πιθανότατα μετά τις εκλογές.
Η κατεύθυνση που έχουν τα στελέχη της τρόικας είναι ότι όσες μεταρρυθμίσεις δεν περάσουν τώρα, τόσοι θα είναι οι αστερίσκοι στην έκθεση αξιολόγησης, δηλαδή τόσα τα εκκρεμή ζητήματα για το 2015 (πιθανόν και για τη νέα κυβέρνηση…)
* * *
Χαρακτηριστική είναι η άποψη ενός από τους πλέον πεπειραμένους αναλυτές: «Οι εταίροι αντιλαμβάνονται ότι όσο και να πιέσουν, τα περιθώρια που έχει η κυβέρνηση δεν είναι απεριόριστα. Αντιλαμβάνονται κι αυτοί πως η κυβέρνηση βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να «περάσει» μεταρρυθμίσεις πέραν από αυτές που είναι σχετικά ανώδυνες ή που είναι επώδυνες αλλά τα αποτελέσματά τους θα γίνουν αισθητά από την κοινή γνώμη με χρονική καθυστέρηση.
Το θέμα, όμως, είναι ότι αν η κυβέρνηση δεν πάρει επώδυνα μέτρα, η τρόικα δεν μπορεί να της δώσει τη δυνατότητα νέων παροχών, πέραν αυτών που έχουν ήδη δρομολογηθεί ή αναγγελθεί, για τον απλούστατο λόγο ότι πρέπει να κρατήσει ένα στοκ τέτοιων (θετικών) μέτρων για την επόμενη, τη νέα, κυβέρνηση ως αντιστάθμισμα για τα επώδυνα μέτρα που εκείνη θα κληθεί να λάβει.
Άρα κάποιες νέες φοροελαφρύνσεις ή άλλα μέτρα που ηχούν θετικά στην κοινωνία, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μόνο να τα εξαγγείλουν για τη νέα 4ετία θα μπορούν, όχι να τα εφαρμόσουν τώρα».
Μόνο με νέο
ασφαλιστικό
η ρύθμιση
στο χρέος
ΤΟ ασφαλιστικό, δηλαδή η (νέα) μείωση συντάξεων είναι η βασική ή – κατ’ άλλους – η μοναδική «κόκκινη γραμμή» που θέτει η κυβέρνηση στις εν εξελίξει συζητήσεις με την τρόικα. Ο λόγος προφανής: οι συνταξιούχοι είναι οι εκλογικοί στυλοβάτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, οι εταίροι μέσω της τρόικας αλλά και στις απευθείας επαφές τους με την κυβέρνηση θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ τη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα καθώς εκτιμούν ότι χωρίς αυτήν η Ελλάδα δεν μπορεί να επανέλθει σε ομαλή δημοσιονομική τροχιά.
Αντιλαμβάνονται βεβαίως ότι μείωση συντάξεων πριν τις εκλογές δεν είναι νοητή. Ως εκ τούτου φέρονται να έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους στην προθεσμία που ζήτησε η κυβέρνηση οι όποιες αλλαγές να εφαρμοστούν μετά τον Μάρτιο, πιθανόν δηλαδή από τη νέα κυβέρνηση αν έχουν μεσολαβήσει εκλογές.
* * *
Όμως, ούτε για τη νέα κυβέρνηση, παρ’ όλο που θα έχει νωπή λαϊκή εντολή, είναι εύκολο να «περάσει» τέτοια μέτρα. Γι’ αυτό και όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως το «δώρο» για τη μείωση των συντάξεων θα είναι η ρύθμιση του χρέους. Με άλλα λόγια, οι εταίροι δεν πρόκειται να συναινέσουν σε ρύθμιση του ελληνικού χρέους χωρίς ταυτόχρονη ρύθμιση στο ασφαλιστικό.
* * *
Χθεσινές πληροφορίες αναφέρουν ότι «το ασφαλιστικό αντέχει ως τον Ιούνιο του 2015». Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι αν γίνουν εκλογές τον Μάρτιο, η νέα κυβέρνηση θα έχει τρεις μήνες καιρό να διαπραγματευθεί με τους εταίρους για τη ρύθμιση του χρέους με τις μεταρρυθμίσεις που θα τη συνοδεύουν καλλιεργώντας ταυτόχρονα το κλίμα στην κοινή γνώμη.
ΕΥΡ. ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Και νέες μεταρρυθμίσεις
σε συνταξιοδοτικό,
αυτοδιοίκηση
και αγορά εργασίας
ΣΤΗΝ Ελλάδα δεν δόθηκε ιδιαίτερη δημοσιότητα, ωστόσο την περασμένη εβδομάδα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έγινε συζήτηση για το λεγόμενο «ευρωπαϊκό εξάμηνο», δηλαδή τις νέες διαδικασίες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ευθυγράμμιση των δημοσιονομικών και οικονομικών πολιτικών των κρατών – μελών.
Στη συνεδρίαση μίλησε ο σημερινός Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων (ο διάδοχος του κ. Όλι Ρεν) και αντιπρόεδρος για θέματα Εργασίας, Ανάπτυξης, Επενδύσεων και Ανταγωνιστικότητας στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή κ. Γίρκι Καϊτάνεν.
* * *
Όπως μετέδωσε η dw από το Στρασβούργο, ο κ. Καϊτάνεν υπερασπίστηκε το «ευρωπαϊκό εξάμηνο» και επισήμανε ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν αποτελούν συνέχεια, αλλά εναλλακτική λύση στην πολιτική των περικοπών. Ανέφερε μάλιστα, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, και συγκεκριμένα παραδείγματα: «Θα ήθελα να αναφέρω μερικά παραδείγματα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που δεν συνιστούν πολιτική λιτότητας. Το πρώτο είναι η φορολογική μεταρρύθμιση, για παράδειγμα η μείωση της φορολογίας στην απασχόληση με παράλληλη θέσπιση ή αύξηση περιβαλλοντικού φόρου. Ή ακόμη η μείωση εταιρικών φόρων με παράλληλη αύξηση της φορολογίας στα μερίσματα μετοχών. Άλλα ζητήματα είναι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος -απαραίτητη λόγω δημογραφικών αλλαγών-, η μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση και οι αλλαγές στην αγορά εργασίας».
«ΚΟΚΚΙΝΑ» ΔΑΝΕΙΑ
«Μπορεί το Δημόσιο
να κρίνει
ποια επιχείρηση
είναι βιώσιμη;»
ΓΙΑ τα «κόκκινα» δάνεια αλλά και την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία έχει γίνει και εξακολουθεί να γίνεται μεγάλη συζήτηση.
Οικονομικός αναλυτής δίνει την εξής διάσταση στην επιμονή της τρόικας να «κουμπώσουν» ή να ευθυγραμμιστούν οι δύο ρυθμίσεις: «Μέχρι τώρα το Δημόσιο ήταν ο προνομιακός πιστωτής, δηλαδή στις ρυθμίσεις που γίνονταν πρώτα κατοχυρώνονταν τα συμφέροντα του Δημοσίου.
* * *
Η τρόικα θέλει αυτό να αλλάξει. Για δύο λόγους:
-Επειδή θεωρεί ότι η δημοσιονομική κρίση μεταφέρθηκε στις τράπεζες και μετεξελίχθηκε σε τραπεζική, δηλαδή λόγω της ύφεσης και της λιτότητας πολλαπλασιάστηκαν τα δάνεια που «κοκκίνισαν» κι έτσι επιδεινώθηκε η κατάσταση των τραπεζών.
-Αλλά κι επειδή πιστεύει πως μόνο έτσι μπορούν να σωθούν όσες επιχειρήσεις κριθούν βιώσιμες. Οι τράπεζες τις γνωρίζουν (τις βιώσιμες επιχειρήσεις). Το Δημόσιο, όμως, μπορεί να κρίνει ποια επιχείρηση είναι βιώσιμη; Ως εκ τούτου μόνο με «κούμπωμα» των ρυθμίσεων αυτό μπορεί να επιτευχθεί».
