Παίρνοντας μια πρώτη μικρή γεύση από τον «Κλέωνα» καύσωνα, που ήδη βιώνουμε, μπορούμε περίπου να φανταστούμε τι θα έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε, μόνο που τις συνέπειες του, δεν είμαστε σε θέση να λογαριάσουμε, γιατί είναι ασύλληπτες για τον καθένα μας, κυρίως όμως για τον απληροφόρητο και ανυποψίαστο άνθρωπο. Σχετικά δηλαδή με την κλιματική αλλαγή, που βρισκόμαστε στην τροχιά της. Μονάχα αν συμβουλευτούμε τις διαλέξεις, από το διαδίκτυο και τα επιστημονικά βιβλία του αείμνηστου και περισπούδαστου Κυριάκου Σιμόπουλου, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, άλλα και των άλλων εξίσου κορυφαίων, όπως, του Αλεξανδρινού Χρήστου Ζερεφού που εξακολουθεί να διδάσκει μαχητικά για την κλιματικά φαινόμενα, άλλα και του Σταμάτη Κριμεζή. Αναφερόμαστε σ’ αυτούς που είναι γνωστοί στο πανελλήνιο, όπως γράψαμε και σε προηγούμενο σχετικό σημείωμα. Όλοι αυτοί οι επιστήμονες που αναφέρουμε ονομαστικά έχουν γράψει δεκάδες βιβλία για την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειες του πλανήτη μας, έχουν δώσει στο ενεργητικό τους αμέτρητες διαλέξεις ο καθένας, με αποδείξεις και τεκμήρια για τις καταστροφές που θα γνωρίσει η ανθρωπότητα προσεχώς, αν συνεχίσει να πορεύεται με τους ίδιους τρόπους διαβίωσης και τους ίδιους ρυθμούς ζωής που ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Έτσι, μέτρο σύγκρισης σταθερό από το παρελθόν δεν έχουμε να παραδειγματιστούμε, για να πάρουμε υπόψη μας από τα ιστορικά γεγονότα – ας πούμε – τις συνέπειες από τους καύσωνες του 1987 παραδείγματος χάρη, με τους 300 τόσους νεκρούς στη χώρα μας και μεταγενέστερα. Οι καταστάσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος δεν θα είναι καθόλου όμοιες, γιατί η επιδείνωση των φαινομένων θα είναι τρομαχτική στην υδρόγειο σφαίρα. Η ερημοποίηση από την ξηρασία θα κλιμακωθεί με απρόβλεπτες συνέπειες και καταστάσεις για τους πληθυσμούς όλων των Ηπείρων της γης. Το μεταναστευτικό και το προσφυγικό ζήτημα, θα είναι ανεξέλικτα. Οι πλημμύρες από τις καταρρακτώδεις βροχές θα σκεπάσουν πολλά από τα νησιά και η θάλασσα θ’ αλλάξει τα όριά της. Η ζωή θα γεμίσει από ανασφάλειες και αλλεπάλληλες συγκρούσεις και ο κόσμος από φοβερές αλλαγές, που θα παραμονεύουν τους λαούς στο κάθε βήμα τους, όπως μας πληροφορούν οι προαναφερόμενοι περισπούδαστοι αστροφυσικοί, κι όχι μόνο.
Να γιατί λέμε (όχι εμείς) αλλά οι ειδήμονες, πως δεν συνειδητοποιήσαμε ακόμη τι μας περιμένει, για ότι δεν κάναμε μέχρι τώρα και που δεν εννοούμε και δεν θέλουμε να εννοήσουμε να κάνουμε ακόμη, για τον πλανήτη, για τη ζωή μας, για το μέλλον της ανθρωπότητας ολόκληρης. Φτάσαμε να πατήσουμε το πόδι μας στο φεγγάρι και να εξερευνήσουμε τους ωκεανούς, τον πλανήτη μας όμως τον αγνοούμε και τον καταστρέφουμε και μαζί μ’ αυτόν και την ίδια τη ζωή μας – γιατί συνάνθρωποι;...
Ο «Κλέων» των ημερών, ανέβασε τα θερμόμετρα εδώ στη χώρα μας στους 43 – 45 βαθμούς, φαινόμενο που το βλέπουμε και σε πάρα πολλές άλλες χώρες του πλανήτη, με τόσα και τόσα φοβερά και τραγικά γεγονότα που διαβάζουμε στον τοπικό και παγκόσμιο τύπο, όπως και βλέπουμε στους δέκτες μας τον τελευταίο καιρό, χωρίς να συνειδητοποιούμε τα προαναφερόμενα.
Ένα τεράστιο παγκόσμιο ερώτημα πλανάται και ταλανίζει ένα μικρό ποσοστό δυστυχώς σκεφτόμενων συνειδητοποιημένων ανθρώπων. Γιατί πορευόμαστε βλαπτικά και αυτοκαταστροφικά στη μάνα γη;... Τα φοβερά φαινόμενα είναι ραγδαία και αμείλικτα, στην κλιματική καταστροφική αλλαγή. Είναι αδικαιολόγητη η στάση όλων των ταγών, πρώτα και κύρια αυτών που κρατούν τις τύχες στα χέρια των λαών του πλανήτη. Αυτών δηλαδή, που εξωθούν την κατάσταση, στο χείλος της πυρηνικής καταστροφής, για έναν τρίτο παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
Αυτά τα φοβερά και τρομακτικά πράγματα βλέπουμε, με τα όσα διαδραματίζονται επιπροσθέτως και στη γειτονική μας Ουκρανία. Σε έναν πόλεμο που πολεμάει η Δύση, το ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, ενάμιση χρόνο περίπου τώρα, με χιλιάδες νεκρούς, εκατέρωθεν, χώρια τις υλικές καταστροφές.
Ένας ηλιακός φούρνος λοιπόν ο πλανήτης μας, που ξεροψήνονται από καύσωνες τα Βαλκάνια, η Ευρώπη, η Αμερική, η Ασία κλπ., αναθηματικά.
Καιρός είναι να αλλάξουν ρότα, πρώτα οι πλουτοκράτες και οι ταγοί της γης, για να οδηγήσουν στη συνέχεια τους λαούς στο σωστό και βιώσιμο δρόμο, σε όλες τις κοινωνίες του πλανήτη. Διαφορετικά το τίμημα θα το πληρώσουμε όλοι ανάλογα κατά περίπτωση. Και ο σημερινός πολιτισμός μας θα σωθεί – αν τελικά σωθεί. Υπάρχει ακόμη ελπίδα, γρηγορείτε όμως, πριν φτάσουμε στα τάρταρα.