είναι αυτός που ξεχειλίζει στα δραματικά επεισόδια που συντελούνται στη Γαλλία τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο. Αν ανατρέξουμε έναν αιώνα πίσω, στις αρχές του φουτουρισμού, θα αναδειχθούν οι μεγάλες και συγκλονιστικές απεργίες και διαδηλώσεις των εργατών στο βιομηχανικό Μιλάνο στα 1906. Γύρω από τον πίνακα ζωγραφικής του αναρχο-φουτουριστή Μιλανέζου ζωγράφου Κάρλο Κάρρα « Η κηδεία του αναρχικού Γκάλλι», στήθηκε το μεγάλο κίνημα του φουτουρισμού που αναμόρφωσε τη σκέψη των αρχών του 20ού αιώνα και επέβαλε τον δυναμισμό και τη διαρκή αλλαγή στη θέση της στασιμότητας και του ρεμβασμού του παλαιού κόσμου. Η δολοφονία του νεαρού αναρχικού Γκάλλι στις 10 Μαΐου 1906 στη διάρκεια μιας εργατικής απεργίας δρομολόγησε μια μεγάλη γενική απεργία σε όλο το βιομηχανικό Μιλάνο, πρόδρομο μεγάλων εξελίξεων. Και ο μεν φουτουρισμός στηρίχτηκε στη δυναμική της βιομηχανικής έκρηξης και των εργατικών δικαιωμάτων για να πυροδοτήσει τη σκέψη του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Σήμερα όμως υπάρχει μια νέα δυναμική, εκείνη των εγκατεστημένων μεταναστών, που πολλαπλασιάζονται πληθυσμιακά, απαιτούν ισότητα και ισονομία και αναδεικνύουν μια νέα δυναμική στο νωχελικό ευρωπαϊκό σύστημα. Η βίαιη αστυνομική αντιμετώπιση αυτού του κομματιού της κοινωνίας που ανέρχεται κοινωνικά, αποδεικνύει τα πολιτικά αδιέξοδα και τη σήψη του ευρωπαϊκού ιδεολογήματος. Το κίνημα του φουτουρισμού, η βιομηχανική έκρηξη, ο Μουσολίνι και ο εθνικισμός στις αρχές του προηγούμενου αιώνα οδήγησαν στον Πρώτο Μεγάλο Πόλεμο. Γεγονότα σαν του Παρισιού απλώνουν το φυτίλι. Η άνοδος της Ακροδεξιάς και της Άκρας Αριστεράς ανάβουν τον σπινθήρα. Νικητές μέσα από κάθε κύμα βίας βγαίνουν οι μετανάστες. Το απέδειξε η ιστορία.
Σήμερα σε μια πολυδιχασμένη Ευρώπη, που επιμένει να ονομάζεται Ενωμένη, όπου μια χώρα σπρώχνει τους μετανάστες στην άλλη και η βία στιγματίζει και δίνει κίνητρα εξεγέρσεων, με τη μισή Ευρώπη να βρίσκεται κάτω από ένα μαφιόζικο σύστημα εξουσίας (Ρωσία) και την άλλη μισή να επαναπαύεται στο κλείσιμο των συνόρων, ποια δύναμη μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα και την ειρηνική επίλυση των διαφορών; Το πρώτο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα «μπόλιασε» ήδη τον κορμό της Ευρώπης, βοηθούντος και του «κορονοϊού», και αφομοιώθηκε στις τοπικές κοινωνίες. Συνυπάρχει σε μόνιμους οικισμούς και σε δομημένους θύλακες των μεγαλουπόλεων, προσφέροντας μάλλον στην ισορροπία των τοπικών κοινωνιών.
Το μεταναστευτικό δεν είναι ένα αδρανές υλικό ανθρώπων. Είναι μια σωρευμένη δύναμη που επιδιώκει να δημιουργήσει δυναμικούς πυρήνες μέσα σε ταριχευμένες κοινωνίες, που δεν γεννάνε, δεν δουλεύουν, δεν πολεμάνε. Οι μετανάστες δημιούργησαν τη μεγάλη αυτοκρατορία του Νέου Κόσμου. Δημιούργησαν τις πιο αναπτυγμένες και δημοκρατικές χώρες που υπήρξαν φάροι στον περασμένο αιώνα. Γιατί να μη δημιουργήσουν μελλοντικά και μια καινούργια ισχυρή Ευρώπη; Ίσως αυτό να είναι και το μελλοντικό αντίβαρο απέναντι στον ανερχόμενο δεσποτισμό της Ρωσίας και των Ανατολικών εισβολέων. Αυτό ακριβώς αξιοποίησε με μεγάλη επιτυχία η Αμερική. Γιατί όχι και μια μελλοντική, πιο δημοκρατική, Ευρώπη;
