25η Ιούνη: Ο θρίαμβος των «μικρών» και του ανορθολογικού τόξου

Από τον Αργύρη Αργυριάδη, δικηγόρο

Η νίκη της ΝΔ ήταν αναμενόμενη. Εξίσου προβλέψιμη ήταν και η αυτοδυναμία της. Άλλωστε, γι’ αυτό έγιναν τούτες οι εκλογές.

Για να τιμωρήσουν οι πολίτες τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ που ούτε μπορούσαν να προτάξουν μια στιβαρή κυβερνητική πρόταση ούτε επιθυμούσαν οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία. Προφανώς τα κόμματα της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης θα μεταφράσουν κατά το δοκούν το αποτέλεσμα. Θα βρουν θετικά μηνύματα και θα εμφανιστούν αισιόδοξα για το μέλλον. Ωστόσο, διαφορά περίπου 23% μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος είχαμε να δούμε από το 1974. Ωστόσο, εκείνες οι εκλογές ήταν ιδιαίτερες. Δεν είχε προηγηθεί κομματικός ανταγωνισμός, παρά μόνον οι καταστροφικές συνέπειες ενός δικτατορικού καθεστώτος. Η διαφορά αυτή γίνεται ακόμα σημαντικότερη αν σκεφτούμε ότι είναι αποτέλεσμα τετραετούς διακυβέρνησης της ΝΔ. Την ίδια ώρα, σε πολλές περιφερειακές ενότητες της χώρας δεν υπάρχει καν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε από το ΠΑΣΟΚ (Έβρος, Καβάλα, Σέρρες, Ημαθία, Καρδίτσα, Κυκλάδες και όλες οι μονοεδρικές)! Η εικόνα αυτή καταδεικνύει την πολιτική κυριαρχία της ΝΔ. Εάν συνεχίσει να κυβερνά εκσυγχρονιστικά, μεταρρυθμιστικά και με το βλέμμα στο μεταρρυθμιστικό, φιλελεύθερο πολιτικό κέντρο, ίσως επιτύχει το ακατόρθωτο: Μια τρίτη κυβερνητική θητεία. Όσο τούτο αυτήν τη στιγμή φαντάζει δύσκολο, τόσο ευκολότερο θα γίνει εάν πολιτευτεί δίχως αλαζονεία, σκάνδαλα, εσωκομματικές αντιπαραθέσεις και πολιτικές ωφελιμιστικού ημετερισμού. Εάν μπορέσει να προτεραιοποιήσει πολιτικές και δώσει λύση στα ακανθώδη ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.
Το ΠΑΣΟΚ διατήρησε τη θέση του, όπως ακριβώς και τα ποσοστά του. Συνεχίζει, όμως, να κινείται κάτω από τον στόχο του «ισχυρού διψήφιου», αλλά ουδείς ασχολείται με αυτό, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ καταβυθίζεται στην κινούμενη άμμο του λαϊκισμού και της τοξικότητας. Η διαφορά μεταξύ δεύτερου και τρίτου μίκρυνε ακόμα περισσότερο, μολονότι ο τρίτος δεν κέρδισε ούτε μια ποσοστιαία μονάδα!
Ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται σε μια φάση εσωστρέφειας. Στο μήνυμά του, ο αρχηγός του, επανέλαβε περίπου όσα είχε πει το 2019. Θα «αναβαπτιστεί» από τα μέλη του κόμματος, θα ζητήσει πίστωση χρόνου μέχρι τις ευρωεκλογές ελπίζοντας ότι κάτι θα αλλάξει. Το πιθανότερο είναι ότι το 2024 θα είναι το κύκνειο άσμα μιας ανερμάτιστης ομφαλοσκοπούσας Αριστεράς.
Οι κερδισμένοι τούτων των εκλογών; Οι «μικροί» που κέρδισαν όσα δεν πέτυχαν υπό συνθήκες απλής αναλογικής! Νίκη, Πλεύση Ελευθερίας και «Σπαρτιάτες» απέκτησαν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Αυτά τα τρία κόμματα μαζί με την Ελληνική Λύση και συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ συγκροτούν το ανορθολογικό τόξο του ελληνικού κοινοβουλευτισμού. Ετερόκλητοι σχηματισμοί (από φασιστικά μορφώματα μέχρι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις) δίχως συνεκτική πολιτική πρόταση, χωρίς συγκροτημένο πολιτικό προσωπικό και καμία πολιτική ιστορικότητα, αλλά με έναν ελάχιστο κοινό παρανομαστή. Τον βερμπαλιστικό ανορθολογισμό και την ιδεοληψία.
Τέλος, οι εκλογές μας προσέφεραν και ένα μάθημα. Πλειστάκις είχαμε αρθρογραφήσει για την εσφαλμένη πολιτική επιλογή της νομικής απαγόρευσης των επιγόνων της «Χρυσής Αυγής». Πέραν της αλυσιτελούς προσέγγισης του ζητήματος σε νομικό επίπεδο, όπως εξ υπαρχής υποστηρίζαμε (κάτι που σήμερα αποδείχθηκε στην πράξη), το εκλογικό αποτέλεσμα καταδεικνύει ότι ο φασισμός δεν μπορεί να νικηθεί όταν πέσεις στο επίπεδό του. Με νομικές απαγορεύσεις και λεκτικά πυροτεχνήματα. Απαιτείται νίκη σε επίπεδο ιδεών, θέσεων και αντιλήψεων. Κάτι που απαιτεί ενημερωμένους και καλλιεργημένους πολίτες…