Μια μέρα πώς να φτάσει για να τιμήσουμε τον άνθρωπο που μας έδωσε ζωή και να ευχαριστήσουμε τη γυναίκα που πάντα ήταν δίπλα μας όταν την είχαμε ανάγκη, έτοιμη να μας ακούσει και να μας συμβουλεύσει, να ανησυχήσει για εμάς, να μας φροντίσει, να μας αγκαλιάσει για να διώξει τη στεναχώρια και τους φόβους μας.
Όλοι μας ξεκινήσαμε από μια μητέρα και γίναμε αυτό που είμαστε τώρα χάρη σε μια μητέρα. Η προσωποποίηση της αγάπης, της προστασίας, της φροντίδας, της ασφάλειας, της εμπιστοσύνης.
Δεν είναι απλώς και μόνο η «μαμά», είναι ο βράχος, η ηρωίδα και το πιο σημαντικό κομμάτι στο πάζλ της ύπαρξής μας.
Σήμερα λέει είναι η γιορτή της μητέρας. Ποιος χρειάζεται ειδική μέρα για να γιορτάσει τον άνθρωπο που με πόνο τον έφερε στον κόσμο για να ζήσει, με κόπο του γνώρισε τον κόσμο και με αγωνία τον παρακολουθεί όλη της τη ζωή με μια ευχή να είναι αυτός πάντα καλά.
Όλοι έχουμε μια τέτοια μητέρα που μας λατρεύει, που θα έδινε και τη ζωή της για εμάς. Κι εσύ που την έχεις χάσει, πάλι την έχεις. Κι εσύ που την πλήγωσες σε έχει συγχωρέσει και βρίσκεται εκεί για εσένα. Και εσύ που κουράστηκες να ακούς αυτό το «στείλε μου όταν φτάσεις» και το «ζακέτα να πάρεις» ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί για σένα.
Σίγουρα μια μέρα δεν αρκεί για να της δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας. Δεν ξέρω καν αν μια ολόκληρη ζωή είναι αρκετή, γι’ αυτό ας ξεκινήσουμε να τις ευχαριστούμε από σήμερα και κάθε μέρα.
Μαμάδες, μητέρες, μάνες εμείς τα παιδιά σας, σας ευχαριστούμε για αυτά που μας δώσατε με τόσες θυσίες, χωρίς να υπολογίσετε κούραση, χωρίς ύπνο, χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς αμοιβή.
Σας ευχαριστούμε, όμως, και για όσα ακόμα θα συνεχίσετε να μας προσφέρετε, αφού μόνο εσείς έχετε τη διαίσθηση να καταλαβαίνετε τι μας απασχολεί πριν καν σας το πούμε και πάντα θα είστε εκεί να μας νοιάζεστε.
Μητέρα, ο κόσμος γίνεται καλύτερος χάρη σε σένα! Σε ευχαριστώ!
Θαρρείς και μια μέρα αρκεί για να πεις ευχαριστώ στην αίτια που τώρα ζεις. Δεν αρκεί, δε θα είναι ποτέ αρκετή. Δεν ξέρω καν αν μια ολόκληρη ζωή είναι αρκετή...
Ξέρω όμως ένα πράγμα. Ότι έχω μια μάνα που με λατρεύει. Που θα έδινε και τη ζωή της για μένα. Κι έχεις κι εσύ μια τέτοια μάνα. Κι εσύ που είσαι μίλια μακριά τηςΚι εσύ που ένιωσες να σε πληγώνει. Κι εσύ που είσαι 80 χρονών πάλι έχεις μια μάνα που σε λάτρεψε με κάθε τρόπο. Κι εσύ που έχεις μπουχτίσει να ακούς για ζακέτες, ζεστό φαγητό, διαβάσματα, πτυχία, να βρεις καλά παιδιά. Κι εσύ που δεν έχεις κανένα βιολογικό δέσιμο μαζί της αλλά γνώρισες αυτή σαν μητέρα. Όλοι μας.
Δεν είσαι απλώς μαμά.
Για κάποιον είσαι τα πάντα
* H Αγλαΐα (Λία) Ρογγανάκη είναι αντιπεριφερειάρχης Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας, πρόεδρος Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας των Φύλων Περιφέρειας Θεσσαλίας, διδάκτορας Ιατρικής Σχολής Δ.Π.Θ.
