Προς τις εκλογές της 21ης Μαΐου

Από τον Απόστολο Βλιτσάκη

Ανήκουμε στην Ευρωζώνη της Ενωσης των 27 και υποχρεούμαστε ως κράτος και έθνος να εφαρμόζουμε στους κρίσιμους τομείς της οικονομίας, της κοινωνικής οργάνωσης και της δράσης του βίου μας τους κοινούς κανόνες της Ενωσης και της Ευρωζώνης. Ακόμα και το Σύνταγμά μας είναι ανίσχυρο όταν αντιβαίνει στις «οδηγίες» και τους «κανονισμούς» της Ευρωπαϊκής επιτροπής, του συμβουλίου και των άλλων οργάνων της Ενωσης (κοινοβουλίου, επιτροπής περιφερειών, ευρωδικαστηρίου ή ευρ. οικον. και κοινων. επιτροπής -του γνωστού μας από τα μνημόνια Eurogroup). Οι κανονισμοί είναι δεσμευτικές για τα κράτη- μέλη νομοθετικές πράξεις οργάνων της ένωσης. Οι οδηγίες αποτελούν νομοθετήματα αυτών των οργάνων, που υποχρεώνουν τα μέλη να επιτύχουν ένα αποτέλεσμα ανεξαρτήτως μέσων. Οι αποφάσεις επίσης του δικαστηρίου της ένωσης στο Λουξεμβούργο και του δικαστηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Στρασβούργο είναι δεσμευτικές για την Ελλάδα.
Υπάρχουν και εκατοντάδες διεθνών συμβάσεων που έγιναν εσωτερικό δίκαιο και υποχρεώνουν την Ελλάδα να ενεργεί κατά τα συμφωνηθέντα και αναλόγως νομοθετούμενα. Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί από αυτές τις διεθνείς και υπερσυνταγματικές συμβάσεις, όπως ο χάρτης του ΟΗΕ, οι συμβάσεις για το διεθνές εμπόριο, το δίκαιο της θάλασσας, το ΝΑΤΟ, οι αμυντικές διεθνείς συμβάσεις, τα αποκαλούμενα μνημόνια, οι ειδικές συμφωνίες υπερεθνικού δανεισμού κ.λ.
Νομοτελειακά τα προγράμματα των ελληνικών κομμάτων (ακόμα και τα ανατρεπτικά του Κ.Κ.Ε. και του ΣΥΡΙΖΑ που είναι αντισυνταγματικά, αλλά de facto αναγνωριζόμενα) έχουν σχετική αξία λόγω των υπερεθνικών δεσμεύσεών μας, της διεθνούς οικονομικής εποπτείας, και της ειδικότερης τραπεζικής εποπτείας από την ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα. Το ελληνικό πολιτικό προσωπικό είναι με άλλα λόγια δεσμευμένο στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής του ( που είναι θεμέλιο όλων των άλλων) από τον συναινετικό και αγαθοποιό εδώ που τα λέμε πολιορκητικό κριό των υπερεθνικών δεσμεύσεών μας. Αυτό είναι το θεμέλιο γνώσης των ψηφοφόρων, που θα προσέλθουν στις κάλπες του Μαΐου. Η διακύβευση των προσεχών εκλογών είναι η διαχείριση προκαθορισμένων στόχων σε ασφυκτικούς οικονομικούς και στρατηγικούς ορίζοντες. Δεν μπορεί για παράδειγμα εγχώρια κυβέρνηση να δημιουργήσει κρατικά μονοπώλια, ή περιορισμούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπως και να λάβει μέτρα εκτός κοινοτικού και νομισματικού πλαισίου. Ούτε να χαράξει ανεξάρτητη νομισματική πολιτική. Η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία παρεμπιπτόντως είναι ι δ ι ω τ ι κ ή, δεν μπορεί να κρατικοποιηθεί, ενώ και αυτή ουσιαστικά είναι παράρτημα της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας.
Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες οφείλουν να αναζητήσουν εκείνους τους πολιτικούς, που θεωρούν έντιμους, ικανούς και αποτελεσματικούς διαχειριστές -εντολοδόχους για κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Έως τώρα τιμούσαν- δίχως να αισιοδοξώ για το μέλλον- τραγουδιστές, ηθοποιούς, ποδοσφαιριστές και «αναγνωρίσιμους» παντός γένους, για τον … προφανή λόγο ότι το κοινοβούλιο είναι νυχτομάγαζο, θέατρο, γήπεδο, ή τηλεοπτικό στούντιο. Οι πολιτικοί μας αρχηγοί γνωρίζοντας το ελληνοπόπολο συμπλήρωναν, και εξακολουθούν να το κάνουν, τα ψηφοδέλτια των κομμάτων αναλόγως προς την αναγνωρισιμότητα των προσώπων. Αμφιβάλλει κάποιος, ότι ο κ. Αντετοκούνμπο θα σάρωνε σε ψήφους με οποιοδήποτε κόμμα; Το παίγνιο συνεχίζεται δυστυχώς σε βάρος αξιόλογων ανθρώπων, των ίδιων των κομμάτων (όπου ενδιαφέρουν οι καρέκλες του κολλητιλικίου) και ολόκληρης της κοινωνίας. Με εξαίρεση τη Μελίνα Μερκούρη, που είχε και διεθνή πολιτική παρουσία επί χούντας, βρείτε μου κάποιον « αναγνωρίσιμο» που να προσέφερε στον τόπο και να διακρίθηκε στην πολιτική. Δεν είναι όλοι για όλα. Μπροστά μας σήμερα υπάρχουν τα αφηγήματα των πολιτικών σχηματισμών που θα εγκρίνει το Α1 πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου. Το αφήγημα της σημερινής κυβέρνησης είναι η πρόσφατη θητεία της, και της αξιωματικής αντιπολίτευσης η δική της. Το αφήγημα του ΠΑΣΟΚ με τη νέα του ηγεσία είναι προφανώς αυτό που άκουσα από τον αρχηγό το και- το πρωί του Σαββάτου 22.4. στον ΑΝΤ1- από τον κ. Σκανδαλίδη. (Ναι σε συνεργασία με το κόμμα του Μητσοτάκη χωρίς τον Μητσοτάκη και με το κόμμα του Τσίπρα χωρίς τον Τσίπρα πρωθυπουργούς. Και πάντοτε με βάση το πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ). Αν κατάλαβα καλά, το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να συνεργαστεί με κανέναν, αφού μεγάλο κόμμα αποκλείεται ν’ αυτοχειριαστεί αποτάσσοντας τον ηγέτη του. Ο κ. Ανδρουλάκης λοιπόν εμμέσως αλλά σαφώς στρώνει το έδαφος νέων εκλογών με ενισχυμένη αναλογική, και συνεπώς φέρει από τώρα την ευθύνη γι’ αυτές και την ευθύνη της μοιραίας συρρίκνωσής του από τη βέβαιη αποτυχία των διερευνητικών εντολών μετά την 21η Μαΐου. Προσφέρει και καλό άλλοθι για τον πρωθυπουργό, ο οποίος άλλωστε έχει δηλώσει και αυτός πρόθυμος για τη δεύτερη αναμέτρηση. Ο πασόκος φίλος μου Σωκράτης από μακριά μου μίλησε για κομματική θέση τετραγωνισμού του κύκλου και ακατάληπτο αφήγημα. Αυτό το «πράγμα» - ρώτησε- έχει εγκριθεί από τα όργανα του κόμματος; Ομολογώ, πως αγνοώ.
Ως συντάκτης τώρα αυτού του άρθρου και λόγω παλιών δεσμών μου με το κίνημα του ‘74 δεν προτίθεται κάτι να πω, εκτός του ότι το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κεντρίζει το ενδιαφέρον και επηρεάζει- συχνά πολύ έντονα-τα τεκταινόμενα της μικρής μας χώρας. Είτε κυβερνά, είτε όχι. Είτε θετικά είτε αρνητικά. Είτε με ηγέτες, είτε χωρίς.
Το Κ.Κ.Ε. έχει δεδομένη θέση. Δεν συνεργάζεται με κανέναν. Ετσι λέει, αν και το παρελθόν άλλα έδειξε. Το ‘89 συγκυβέρνησε με τη Νέα Δημοκρατία και τον τότε Συνασπισμό υπό τον κ. Κωνσταντόπουλο. Το κόμμα του κ. Βελόπουλου, εάν φτάσει αλώβητο στις εκλογές, είναι πρόθυμο για συνεργασίες. Είναι μέσα σ’ όλα, εάν το θελήσουν οι άλλοι. Τα ίδια ισχύουν και για τον ριζοσπάστη κ. Βαρουφάκη, ο οποίος έχει αξιομνημόνευτη και-κατά κρίση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων-αρνητική πορεία στην πρόσφατη πολιτική ιστορία. Είναι, καθώς λέγεται, ο δημιουργός της ατάκας: «Αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες!».
 Στον ακροδεξιό χώρο -ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές- δεν είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο ως προς το εάν και υπό ποια εκπροσώπηση θα συμμετείχε στις εκλογές.
Η λογική συνεπώς, όσο η λογική κυκλοφορεί στην Ελλάδα, οδηγεί στην πρόβλεψη, πως θα υπάρξουν δεύτερες εκλογές και δεν θα αποτολμηθούν τρίτες. Μετά τον Ιούλιο θα υπάρξει κυβέρνηση με πιθανό αντιπρόεδρο- σε περίπτωση μη διαφαινόμενης αυτοδυναμίας της Ν.Δ.-τον κ. Ανδρουλάκη. Είναι τελικά καλό να καταφέρεις να είσαι τρίτος, έστω και με διαφορά, έστω και με μονοψήφιο νούμερο.