αφού ανέπτυξα τα θέματα της γενικής πολιτικής, ξεκίνησα να αναλύω το αγροτικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και κάποιες δικές μου σκέψεις για το μέλλον της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Ξαφνιάστηκα όταν οι πενήντα περίπου άνθρωποι της ομήγυρης με διέκοψαν και μου είπαν ότι δεν τους ενδιαφέρει το αγροτικό πρόγραμμα. Μου είπαν ότι στο χωριό τους οι αγρότες, πλέον, ήταν μόνο πέντε (!) και αυτοί είχαν αγοράσει ή νοικιάσει τα χωράφια όλων των άλλων. Και ότι από αυτούς ο ένας είχε σχεδόν 5.000 στρέμματα, ο επόμενος 3.500 στρέμματα και ο μικρότερος πάνω από 1.500 στρέμματα. «Σε αυτούς να πεις το αγροτικό πρόγραμμα. Εμείς εδώ είμαστε συνταξιούχοι ή υπάλληλοι και τα παιδιά μας δεν είναι αγρότες και μένουν στη Λάρισα».
Οι μεγαλύτεροι κλήροι κάνουν οικονομία κλίμακος και έχουν μειωμένο κόστος παραγωγής, λένε. Παίρνουν και μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά.
Και οι μικροί αγρότες και κτηνοτρόφοι; Αυτοί που υπάρχουν σχεδόν εξ ολοκλήρου στην πατρίδα μου, την Ελασσόνα, και σε πολλές ημιορεινές και ορεινές περιοχές; Θα μπορούσαν να έχουν οικονομία κλίμακος μέσω των συνεταιρισμών. Όμως, οι συνεταιρισμοί, για τους οποίους τόσο καμαρώσαμε ως ΠΑΣΟΚ, απέτυχαν σε μεγάλο ποσοστό λόγω κακής διαχείρισης.
Η ευκαιρία των νέων συνεταιρισμών και των Ομάδων Παραγωγών ίσως είναι μία λύση. Όμως, ο αγρότης νιώθει απροστάτευτος ακόμη και από αυτές τις διαδικασίες και θα πάρει καιρό για να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ νέων συνεταιρισμών και συνεταιριστών.
Μέχρι τότε οφείλουμε να δώσουμε την ευκαιρία στους μικρούς αγρότες και κτηνοτρόφους να επιβιώσουν. Χωρίς αυτούς η χώρα μας θα γίνει -αν γίνει- Μπαχάμες και Σεϋχέλλες, που έχουν ως «βαριά βιομηχανία» μόνο τον τουρισμό.
Χρειάζεται, λοιπόν:
α) Μείωση του κόστους με την κατάργηση του ΕΦΚ στην ενέργεια που χρησιμοποιείται στην παραγωγή από τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
β) Επιδότηση φωτοβολταϊκών για την εξασφάλιση της ενέργειας σε γεωτρήσεις και στάβλους, αντί για την επιδότηση του ρεύματος με τεράστια ποσά που καταλήγουν σε τρεις-τέσσερις πολύ μεγάλους παίκτες.
γ) Κατασκευή τυποποιητηρίων με αναπτυξιακά κονδύλια (τα οποία μας περιμένουν και αδυνατούμε να απορροφήσουμε, γιατί δεν έχουμε σχέδιο), στα οποία θα τυποποιούμε με μικρό κόστος τα προϊόντα.
δ) Δωρεάν πιστοποίηση των προϊόντων μας με μεγάλα διεθνή σήματα ποιότητας, με τη βοήθεια των γεωπόνων της Περιφέρειας και τη στήριξη της ΕΒΕΤΑΜ, ώστε να είναι άμεσα και εύκολα εξαγώγιμα.
ε) Λειτουργία ηλεκτρονικής πλατφόρμας απ’ ευθείας πώλησης των πιστοποιημένων αγροτικών προϊόντων σε όλο τον κόσμο, ώστε να αποφεύγονται οι μεσάζοντες και να κερδίζει όλη την υπεραξία ο παραγωγός.
Όλα αυτά μπορούν να γίνουν εύκολα. Και τώρα αμέσως.
