Η.Π.Α., Κίνα και ο Κόσμος

Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου, συνταξιούχο-δασοπόνο

Σήμερα τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα εκεί όπου δύο συγγενικοί και ομόδοξοι λαοί συγκρούονται με σφοδρό μίσος και πάθος εναντίον αλλήλων: Της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ουκρανίας.
Ο πόλεμος αυτός που διεξάγεται στην πόρτα της Ευρώπης, είναι ο χειρότερος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ανέτρεψε τις παγκόσμιες ισορροπίες, επιφέροντας σοβαρότατες συνέπειες στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο.
Άραγε, η πικρή εμπειρία από τις συνέπειες αυτού του πολέμου, θα συνετίσουν τους ηγέτες, ώστε να φροντίσουν να επιλύσουν τα προβλήματα με ειρηνικό τρόπο; Πολύ αμφιβάλλω, αν κρίνουμε από το σημερινό παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.
Υπάρχουν αρκετές εστίες που μπορεί να αναφλεγούν ανά πάσα στιγμή και απειλούν να τινάξουν την ειρήνη του κόσμου στον αέρα.
Το θεοκρατικό Ιράν που θεωρεί ότι πρέπει να εξαφανισθεί το κράτος του Ισραήλ. Αντιθέτως, το Ισραήλ, που διαθέτει πυρηνικά όπλα, αφήνει να υπονοηθεί ότι θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο εναντίον του Ιράν για την άμυνά του.
Ο δικτάτορας της Β. Κορέας, Κιμ Γιούγκ Ουν που διαθέτει πυρηνικά και κάθε τόσο απειλεί να τα χρησιμοποιήσει κατά των γειτονικών χωρών.
Ο δικτάτορας, υπό κοινοβουλευτικό μανδύα, της γειτονικής μας χώρας, που έχει την αιθεροβάμονα ιδέα της ανασύστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. (Εμείς, πάντως, οι Έλληνες εμφορούμενοι από αλτρουισμό, που τον δείχνουμε με έμπρακτο τρόπο προς τους γείτονές μας, λυπούμεθα για τα δεινά που επέφερε ο πρόσφατος μεγάλος σεισμός στη γείτονά μας Τουρκία και ευχόμαστε να ξεπεράσει με δύναμη και υπομονή την πρόσφατη δοκιμασία).
Αυτές οι εστίες, ίσως κι άλλες που δεν είναι σήμερα ορατές, είναι σοβαρές και απειλούν την ειρήνη του κόσμου.
Υπάρχει όμως, ένας πολύ σοβαρότερος κίνδυνος που ελλοχεύει και απειλεί να τινάξει την ειρήνη του κόσμου στον αέρα.
Ο κοιμώμενος ασιατικός δράκος, η Κίνα, αφυπνίστηκε το 1989, όταν ο μέχρι τότε παραγκωνισμένος ηγέτης Ντέντ Σιάο Πίγκ, έδωσε νέο προσανατολισμό στα διοικητικά και οικονομικά δρώμενα της χώρας.
Έκτοτε, η οικονομία της Κίνας σημειώνει συνεχή άλματα και απειλεί να εκτοπίσει σύντομα την οικονομία των ΗΠΑ από την πρωτοκαθεδρία, πράγμα που υπολογίζεται ότι θα επιτύχει γρήγορα.
Οι ΗΠΑ, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν εγκαταστήσει στην Κίνα τα εργοστάσια για την παραγωγή ηλεκτρονικών υπολογιστών, τηλεφώνων και ανταλλακτικών για προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, άρχισαν τώρα να τα μεταφέρουν, αντιλαμβανόμενες ότι έδωσαν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονταν η Κίνα, για να κατασκευάσει αντίστοιχα προϊόντα. Ήδη, οι ΗΠΑ κινδυνεύουν και στον τομέα αυτόν να βρεθούν στη δεύτερη θέση, επειδή, ως γνήσιοι καπιταλιστές ήθελαν να μειώσουν το κόστος παραγωγής και δεν υπολόγισαν το στρατηγικό κόστος των ενεργειών τους.
Ο κινέζικος λαός, είναι ένας εργατικότατος, λιτοδίαιτος, χαρισματικός και με πανάρχαια πολιτιστική παράδοση λαός. Έτσι, μόλις του παρουσιάστηκαν οι κατάλληλες συνθήκες, έδειξε τις μεγάλες αρετές του και καλπάζει προς την πρωτοκαθεδρία.
Η Κίνα έχει μετατραπεί στο εργοστάσιο του κόσμου και έχει κατακλύσει όλες τις χώρες με τα προϊόντα της. Αναφέρουμε ενδεικτικά, ότι στις ΗΠΑ εξάγει προϊόντα αξίας 780 δισ. δολαρίων τον χρόνο και εισάγει προϊόντα 180 δισ. δολ. Οι ΗΠΑ για να φρενάρουν τις εισαγωγές, επέβαλαν δασμούς σε προϊόντα αξίας 250 δισ. δολ., πράγμα που δεν μειώνει το πρόβλημά τους.
Η Κίνα, μέχρι τώρα δεν έχει εμπλακεί σε πολέμους, εργάζεται σιωπηρά και διεισδύει σε πολλές χώρες με οικονομικά μέσα, κυρίως της Αφρικής, για την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών τους, έναντι ανταλλαγμάτων προς τις χώρες αυτές. Ταυτόχρονα, κτίζει συμμαχίες με γειτονικές χώρες, ατενίζοντας το μέλλον ως μεγάλης δύναμης, που χρειάζεται ζωτικό χώρο.
Μέχρις εδώ, τα πράγματα είναι καλά. Ο ειρηνικός ανταγωνισμός, δεν βλάπτει, αλλά βοηθάει τον κόσμο. Υπολογίζεται, για παράδειγμα, ότι το 1/3 της ετήσιας παγκόσμιας ανάπτυξης, οφείλεται στην Κίνα.
Υπάρχει όμως μια άλλη διάσταση ανταγωνισμού και εκεί επικεντρώνεται το πρόβλημα μεταξύ των δύο αυτών υπερδυνάμεων.
Βρίσκεται σε εξέλιξη ένας φρενήρης εξοπλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ τους, ο οποίος εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την παγκόσμια ειρήνη.
Η Κίνα διαθέτει πολύ μεγάλα ποσά για εξοπλισμούς, προκειμένου να καλύψει το έδαφος που τη χωρίζει από τις ΗΠΑ. Υπολογίζει έτσι, ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ επιταχύνουν τα εξοπλιστικά τους προγράμματα, για να διατηρήσουν το προβάδισμα έναντι της Κίνας. Για να κατανοηθεί το μέγεθος του προβλήματος, αρκεί να αναφέρουμε ότι στον προϋπολογισμό των ΗΠΑ του 2023, προβλέπεται ποσό 870 δισ. δολαρίων για αμυντικές δαπάνες, ενώ για όλες τις υπόλοιπες ομοσπονδιακές δαπάνες ποσό 820 δισ. δολαρίων.
Το ερώτημα, γιατί όλα αυτά, έχει την εξήγησή του: Όπως ανέφερε και ο Θουκυδίδης, όταν υπάρχουν δύο μεγάλες δυνάμεις, πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος σύγκρουσης μεταξύ τους. Ας θυμηθούμε την αρχαία Αθήνα και τη Σπάρτη. Τη Ρώμη και την Καρχηδόνα. Τη Γερμανία και Αγγλία – Γαλλία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Κίνα, έχει δηλώσει ότι μέχρι το 2025, θα επιτεθεί για να καταλάβει την εθνικιστική Ταϊβάν, η οποία αποτελεί κινέζικο έδαφος. Οι ΗΠΑ, έχουν δηλώσει με κάθε τρόπο, ότι αυτό αποτελεί κόκκινη γραμμή και θα σημάνει πόλεμο μεταξύ τους. Ταυτόχρονα, για να ισχυροποιήσουν τη θέση τους, έχουν συνάψει αμυντική συμφωνία με τη Βρετανία και την Αυστραλία.
Ιδού, λοιπόν, το μέγα πρόβλημα για την ειρήνη του κόσμου. Υπάρχει αμφιβολία ότι, σε περίπτωση σύγκρουσης αυτών των δύο μεγάλων δυνάμεων δεν θα εμπλακούν και άλλα κράτη στον πόλεμο;
Θα μείνει αμέτοχος ο θερμοκέφαλος Βορειοκορεάτης, που κάθε τόσο απειλεί με τα πυρηνικά του; Και άραγε, δεν θα τα χρησιμοποιήσει; Δεν θα ακολουθήσουν, η Ν. Κορέα, η Ιαπωνία κι άλλες γειτονικές χώρες, οπότε θα αναφλεγεί ολόκληρη η Ασία και η πυρκαγιά θα μεταδοθεί σε ολόκληρο τον κόσμο;
Η ιστορία είναι γεμάτη από πολεμικά γεγονότα και οι άνθρωποι με την αφροσύνη που τους δέρνει, αλληλοσκοτώνονταν. Αλλά, στην εποχή των πυρηνικών όπλων, μπορεί ένας Παγκόσμιος Πόλεμος, να σημάνει την ολοκληρωτική καταστροφή του πανέμορφου και μοναδικού πλανήτη μας.
«Μωραίνει κύριος, ον βούλεται απολέσει»…