παράταξης παρακολουθούν το τελευταίο διάστημα να έρχονται συνεχώς στο φως της δημοσιότητας πεπραγμένα βουλευτών της ΝΔ που μόνο ως σύννομα και ηθικά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Έχοντας ως αφετηρία πριν τρία και πλέον έτη την προσμονή ενός επιτελικού κράτους και μίας κυβέρνησης των αρίστων που θα εργαζόταν για το όφελος του συνόλου των Ελλήνων πολιτών όπως το κομματικό επιτελείο υποσχόταν, βρίσκονται σήμερα στην πλέον δυσάρεστη θέση, καθότι με τίποτα δεν μπορούν να δικαιολογήσουν φαινόμενα όπως αυτό του βουλευτή της ΝΔ Πάτση, που ενεργούσε ως αρπακτικό της κατοικίας ανήμπορων να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις πολιτών. Βουλευτή της ΝΔ που αρνείται να παραδώσει ακόμη και την βουλευτική του έδρα λες και αυτοί που τον ψήφισαν το έκαναν για να συμπεριφέρεται έτσι.
Φαινόμενα όπως του βουλευτή Χειμάρα που εκμεταλλευόμενος την βουλευτική του ιδιότητα υφάρπαζε δουλειές για την εταιρεία του από φορείς του δημόσιου και της τοπικής αυτοδιοίκησης, στερώντας αυτές από άλλες ομοειδείς εταιρείες. Όπως όμως ήδη κυκλοφορεί στα δημοσιογραφικά γραφεία ακολουθούν και άλλοι δύο βουλευτές της ΝΔ που παρουσιάζουν αντίστοιχες συμπεριφορές.
Η επίκληση της άγνοιας του ασυμβίβαστου με τη βουλευτική τους ιδιότητα ως δικαιολογία, μόνο διάθεση για γέλιο και ειρωνεία προκαλούν, επειδή γνωρίζουν πολύ καλά οι πολίτες πως μόνο στο ίδιο όφελος αποσκοπούσαν και αυτό είναι το μεγάλο τους κίνητρο.
Φαίνεται όμως πως η επίδειξη φαινομένων διαφθοράς από πολιτικά στελέχη στο εσωτερικό της χώρας δεν ήταν αρκετή και αποφάσισαν να κάνουν εξαγωγή και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι υποθέσεις Καϊλή και Σπυράκη είναι πρωτοφανείς για τα σαράντα και πλέον χρόνια που η χώρα μας είναι μέλος της ΕΕ και την εκθέτουν πολύ άσχημα.
Αποτελεί όμως ένδειξη ήθους και όχι συμβιβασμού και διαφθοράς συμπεριφορές κυβερνητικών και όχι μόνο αξιωματούχων που ενώ αποδεδειγμένα παρακολουθούνταν, αποδέχονται το γεγονός αρνούμενοι το δικαίωμά τους για υπεράσπιση του απορρήτου των επικοινωνιών; Γιατί η διαφύλαξη της υπουργικής ή βουλευτικής έδρας υπερνικά την υποχρέωση της προσφυγής στα αρμόδια όργανα της πολιτείας για διαλεύκανση της υπόθεσης; Γιατί γίνεται δεκτή η επίκληση του απορρήτου και δεν απαιτείται η ανάδειξη της αλήθειας;
Γιατί η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στους τομείς της ενέργειας, των καυσίμων και των τροφίμων που αύξησαν υπέρογκα τα κέρδη τους με τις συνεχείς και υπερβολικές αυξήσεις των τιμών που απομυζούν το πενιχρό εισόδημα της πλειοψηφίας των πολιτών μπορεί να χαρακτηρισθεί σύννομη και να μην θεωρηθεί διαφθορά;
Πέρα όμως από τα παραπάνω αναφερθέντα, στη σφαίρα της διαφθοράς ασφαλώς ανάγονται και συμβάλλουν συμπεριφορές ορισμένων μέσων μαζικής ενημέρωσης που αντί να ασκήσουν τον θεσμικό τους ρόλο που είναι ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας και η απρόσκοπτη και αντικειμενική ενημέρωση του λαού, αυτά επιδίδονται συστηματικά σε ένα συνεχές λιβάνισμα της κυβέρνησης και στην απόκρυψη ή ακόμη και διαστρέβλωση αρνητικών για αυτήν ειδήσεων.
Για την καταπολέμηση όμως της διαφθοράς απαιτείται η οργάνωση και λειτουργία των κατάλληλων ελεγκτικών μηχανισμών συγχρόνως με τη γρήγορη και αποδοτική λειτουργία της δικαιοσύνης για την πρόληψη και καταστολή κάθε φαινομένου, αλλά και η ενεργή συμπαράσταση ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτή ακριβώς η συμπαράσταση απαιτεί ως προϋπόθεση την εκπαίδευση των πολιτών αφενός και αφετέρου τη διάθεση για τη δημιουργία μίας κοινωνίας η οποία θα λειτουργεί αυστηρά στα πλαίσια της ηθικής και των νόμων. Μίας κοινωνίας που θα λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του κοινού καλού και όχι για την αρπαχτή και τη ρεμούλα κάποιων.
Θανάσης Μπρισίμης σμήναρχος ε.α.
