Του Γιώργου Δελαστίκ
Με νύχια και με δόντια προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου τουλάχιστον ως τον Φεβρουάριο που θα αρχίσουν οι ψηφοφορίες στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με άγνωστη έκβαση. Η αλήθεια είναι ότι τα πλήγματα που δέχεται το Μέγαρο Μαξίμου είναι αλλεπάλληλα.
Απέτυχε παταγωδώς η επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην καγκελάριο Μέρκελ την περασμένη εβδομάδα. Δεν κατόρθωσε να αποσπάσει απολύτως τίποτα από τη Γερμανίδα ηγέτιδα. Μόνο επαίνους που δεν κοστίζουν τίποτα για τις «μεταρρυθμίσεις» που κάνει ο πρωθυπουργός! Για τις μειώσεις δηλαδή μισθών και συντάξεων και το αγριότερο φορολογικό «γδάρσιμο» που έχουν υποστεί όλοι σχεδόν οι Έλληνες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, πράγματα που έχουν ξεσηκώσει εναντίον του τη συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού της χώρας μας.
Κανένα περιθώριο δεν άφησε στον πρωθυπουργό η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ να προχωρήσει σε κάποια χαλάρωση της στραγγαλιστικής για τον λαό μας οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Έτσι όμως αποκλείεται ο Αντώνης Σαμαράς να κερδίσει βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Μόνο αν αλλάξει ριζικά πολιτική, ίσως να έχει κάποια ελπίδα.
«ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ»
Την ανάγκη αποφυγής πάση θυσία της διεξαγωγής πρόωρων βουλευτικών εκλογών εκφράζουν δημοσίως όχι μόνο βουλευτές, αλλά και υπουργοί των δύο κυβερνητικών κομμάτων.
«Καλύτερα να κάνουμε χαρακίρι παρά εκλογές τώρα!», δήλωσε για παράδειγμα ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. υφυπουργός Ανάπτυξης Γεράσιμος Γιακουμάτος.
Την ίδια γνώμη έχει και ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτης Ρήγας: «Θα ήταν αυτοκτονικό για την κυβέρνηση, αν προκαλέσει η ίδια εκλογές», υπογράμμισε.
Ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. και πολλάκις διατελέσας υπουργός και δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης, ανεξαρτητοποιημένος βουλευτής για την ώρα, λέει τα πράγματα ακόμη πιο καθαρά: «Οι υπουργοί της κυβέρνησης έχουν πάρει την απόφαση πως το κόμμα χάνει και ο σώζων εαυτόν σωθήτω!», τόνισε.
Αυτήν την εικόνα πολιτικής αποσύνθεσης της κυβέρνησης επιβεβαίωσε με δηλώσεις του προς τον ραδιοφωνικό σταθμό «Alpha» και ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Λεωνίδας Γρηγοράκος: «Βγαίνουμε στα κανάλια και λέει ο καθένας το μακρύ και το κοντό του. Η κατάσταση δεν έχει πάτο, ούτε κορυφή!», επισήμανε με ιδιαίτερη έμφαση.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ
Η άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να βοηθήσει υποτυπωδώς τον Αντώνη Σαμαρά, δίνοντάς του κάτι που θα μπορούσε να το παρουσιάσει στον ελληνικό λαό ως μια υποτυπώδη επιτυχία ανακούφισης από τα οικονομικά δεινά υπό το βάρος των οποίων στενάζει, έπεισε το Μέγαρο Μαξίμου ότι το Βερολίνο δεν πρόκειται να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι του υπέρ της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κατέστη σαφές ότι οι Γερμανοί τηρούν στάση αναμονής.
Περιμένουν δηλαδή να δουν, αν η κυβέρνηση θα κατορθώσει να ξεπεράσει τον σκόπελο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο. Επειδή εκτιμούν και αυτοί πως αν γίνουν πρόωρες βουλευτικές εκλογές (λόγω αποτυχίας της κυβέρνησης να μαζέψει τουλάχιστον 180 βουλευτές για να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας), το σχεδόν βέβαιο αποτέλεσμα θα είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, χαράζουν τακτική και για την περίπτωση πρωθυπουργίας του Αλέξη Τσίπρα.
Στο πλαίσιο αυτό οι Γερμανοί οργάνωσαν και τη συνάντηση στο Βερολίνο που επιχειρήθηκε να κρατηθεί μυστική, ανάμεσα στον σοσιαλδημοκράτη Γερμανό υφυπουργό Εργασίας και μέχρι πέρυσι μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Γεργκ Άσμουσεν, και τους δύο κορυφαίους οικονομικούς επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννη Δραγασάκη και Γιώργο Σταθάκη.
Όπως είναι ευνόητο, τους προέδρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τους έζωσαν τα φίδια μόλις έμαθαν για τη συνάντηση αυτή, η οποία δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για τους ίδιους προσωπικά και για την κυβέρνηση που συναπαρτίζουν τα κόμματά τους.
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Η στάση των Γερμανών συνολικά οδήγησε τον Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο σε δύο κρίσιμα συμπεράσματα: Πρώτον ότι τη μάχη της πολιτικής τους επιβίωσης θα τη δώσουν χωρίς βοήθεια από τη Γερμανία και την Ε.Ε., εντελώς μόνοι τους, με όσα στηρίγματα τους έχουν απομείνει, στο εσωτερικό. Στηρίγματα δηλαδή που μειώνονται συνεχώς με την πάροδο του χρόνου και τη ραγδαία επιδείνωση της δημοτικότητας της κυβέρνησης.
Όταν βγαίνει δημοσκόπηση σαν αυτή της Public Issue, ανεξαρτήτως του αν τα ευρήματά της είναι σωστά, η οποία δίνει 36% στον ΣΥΡΙΖΑ και 25% στη ΝΔ, μια διαφορά δηλαδή... 11 (!!!) εκατοστιαίων μονάδων, ποιος επιχειρηματίας, αλλά και ποια ξένη μεγάλη και ισχυρή χώρα, θα ποντάρει στους χαμένους; Πολλοί λιγότεροι από πριν, προφανώς, όπως είναι αυτονόητο.
Το δεύτερο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι κυβερνητικοί εταίροι είναι αν η γερμανική πολιτική απέναντι στην παρούσα κυβέρνηση υλοποιείται λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι σε πέντε μήνες μπορεί πρωθυπουργός της Ελλάδας να είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ακόμη και αν υποθέσουμε ότι το Βερολίνο είχε την πρόθεση - που σίγουρα δεν την έχει, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα - να επιτρέψει κάποια χαλάρωση της λιτότητας στην Ελλάδα προκειμένου να βοηθήσει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, αποκλείεται να το κάνει αυτό τώρα. Ο λόγος είναι απλούστατος. Αν χαλαρώσει τη λιτότητα τώρα για να δώσει ώθηση στον Σαμαρά και σε λίγους μήνες πρωθυπουργός είναι ο Τσίπρας, τότε ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι από τη στάση των Γερμανών! Έτσι όμως θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να υποχρεώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του να εφαρμόσουν τη γερμανική πολιτική!
Οι Γερμανοί προβληματίζονται και ταλαντεύονται. Πού θα καταλήξουν θα το δούμε, αλλά το πιθανότερο είναι να μην επιτρέψουν τελικά ούτε φοροελαφρύνσεις ούτε ευνοϊκή για την Ελλάδα ρύθμιση του χρέους ώστε να χρησιμοποιήσουν αυτά τα όπλα εναντίον υποτιθέμενης μελλοντικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ώστε να την ενσωματώσουν και να την εξαναγκάσουν να κινηθεί και αυτή στο πλαίσιο της γερμανικής πολιτικής, όπως έκανε ο πάλαι ποτέ «αντιμνημονιακός» Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος δήλωσε μετάνοια μέσα στην καγκελαρία!
ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Η αποδυνάμωση και των εσωτερικών ισχυρών στηριγμάτων της κυβέρνησης έχει γίνει πλέον φανερή. Χαρακτηριστικό από τη σκοπιά αυτή ήταν το πρωτοσέλιδο άρθρο του εκδότη του «Βήματος» και των «Νέων», Σταύρου Ψυχάρη, στο φύλλο του «Βήματος» της περασμένης Κυριακής:
«Φημολογείται ότι ο ένας δεν θέλει να παραμείνει και ο άλλος δεν επείγεται!», άρχιζε το άρθρο. «Ο λόγος φυσικά είναι για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα», εξηγούσε και προχωρούσε στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια του άρθρου αυτού: «Πολλές φορές, σχεδόν όλοι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος έχουν διατυπώσει επιθυμία να παραιτηθούν μη αντέχοντας την πίεση της κοινής γνώμης και την οργή της κοινωνίας»! Το μήνυμα του άρθρου είναι σαφέστατο: Οι πρωθυπουργοί επιθυμούν να παραιτηθούν, όταν αντιμετωπίζουν «την οργή της κοινωνίας»! Ο Αντ. Σαμαράς κατάλαβε προφανώς τι εννοεί ο Στ. Ψυχάρης.
Την Πέμπτη ήταν η σειρά της «Καθημερινής» να επικρίνει ανοιχτά την κυβέρνηση, με πρωτοσέλιδο σχόλιό της κι αυτή: «Το κλίμα της ηττοπάθειας το προκάλεσε η ίδια η κυβέρνηση με τα αυτογκόλ της, την επικοινωνιακή αφασία και τα αντιφατικά μηνύματα... Μια κυβέρνηση δύο ταχυτήτων και πολλών μικρών εμφυλίων δεν εμπνέει εμπιστοσύνη» ήταν η θέση της ιδιοκτησίας της εφημερίδας που αποτελεί τη ναυαρχίδα της δεξιάς παράταξης.
ΑΜΥΝΑ Η ΨΗΦΟΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
Υπό το κράτος αυτών των εξελίξεων και υφιστάμενη την πίεση ολοένα και αυξανόμενων φυγόκεντρων δυνάμεων, η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει το έσχατο όπλο πολιτικού εκβιασμού που διαθέτουν οι κοινοβουλευτικές κυβερνήσεις προκειμένου να εξαναγκάσουν σε πειθαρχία τους βουλευτές τους, τους δικούς τους και μόνο βουλευτές, όταν ακολουθούν οι κυβερνήσεις αυτές αντιλαϊκή πολιτική: την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση!
Επειδή οι βουλευτές, τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς, συχνά υποκρίνονται με θεατρικό τρόπο ότι διαφωνούν με κάποια αντιλαϊκά κυβερνητικά μέτρα, η διαδικασία της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης γελοιοποιεί όλες αυτές τις εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις και εκμηδενίζει τους υποτιθέμενους «αντάρτες» βουλευτές. Ο λόγος είναι ότι όλοι αυτοί τελικά υπερψηφίζουν την κυβέρνηση, σχεδόν πάντα, παρόλο που δήθεν καταδικάζουν την πολιτική της σε όσα θέματα θίγουν τους ψηφοφόρους τους και έτσι περιορίζουν τη δυνατότητα επανεκλογής του συγκεκριμένου βουλευτή προσωπικά!
Πολύ σωστά, λοιπόν, από τη σκοπιά διαφύλαξης των προσωπικών πολιτικών τους συμφερόντων, ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος αποφάσισαν τη διεξαγωγή ψηφοφορίας παροχής εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Εξευτελίζοντας τους διαφωνούντες βουλευτές των κομμάτων τους, είναι εκ των προτέρων βέβαιοι ότι οι ίδιοι θα βγουν προσωπικά ενισχυμένοι σε εσωκομματικό επίπεδο από τη διαδικασία αυτή, αφού είναι άκρως αμφίβολο αν θα τολμήσει κανένας από αυτούς να μην δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Αντιθέτως, δεν αποκλείεται καθόλου η κυβέρνηση να πάρει κάποιες ψήφους παραπάνω από τους 154 βουλευτές (126 της ΝΔ και 28 του ΠΑΣΟΚ) που διαθέτει.
Το μόνο κακό για τον Αντώνη Σαμαρά είναι ότι η εσωκομματική του ενίσχυση κατά κανέναν τρόπο δεν σηματοδοτεί και την ενίσχυση της επιρροής του στο λαό και τους ψηφοφόρους.
