Γράφει ο «Όμηρος»
Την περασμένη Τρίτη άφησα την αφήγηση στην επιστροφή μου με τον Σωκράτη από τη Βάθεια στην Αρεόπολη των Μαυρομιχαλαίων. Έμεινε μια μέρα διακοπών και μιας ώρας διαδρομή κοντά στη δύση του ήλιου από τα πυργόσπιτα της Βάθειας μέχρι τον προορισμό μας. Οδηγώντας το χιλιαράκι της SEAT ζήτησα τις εντυπώσεις του φίλου μου από τη συνάντησή μας με την ομήγυρη των αρχαιολόγων και των Πολωνών φοιτητών. Στη συνάντηση αυτή αφιέρωσα το προηγούμενο άρθρο. Σ. «Πρόσεξα τη φράση της αρχαιολόγου, ότι με τους ξένους φοιτητές ολοκλήρωσαν σε 40 μέρες ανασκαφική εργασία ενός χρόνου. Αυτό δείχνει την εργασιακή κουλτούρα των συγκεκριμένων παιδιών. Συγκρίνω την κατάσταση με το έλλειμμα ανάλογης παιδείας στη δική μας νεολαία, τουλάχιστον στον κανόνα της».
Ο. «Σωκράτη, είναι κάτι που το βλέπω εδώ και δεκαετίες στην Ελλάδα. Δεν ξέρω, τι συμβαίνει ακριβώς σε άλλες χώρες. Για την Ε.Ε. κάτι ξέρω. Ασχολήθηκα στο παρελθόν με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ανθρώπων και την επιδραστικότητα που έχουν στην εργασία. Μιλώ για τον κανόνα. Οι προτεστάντες, οι αγγλικανοί, οι βαπτιστές από τα δυτικά χριστιανικά δόγματα, και οι απωαναταλικές θρησκείες του σιντοΐσμού, του κομφουκιανισμού και του ταοϊσμού δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην καταξίωση του ανθρώπου μέσω της εργασίας και της πειθαρχίας. Τα επιτεύγματα και το βιοτικό επίπεδο σ’ αυτές τις χώρες έχουν ευθεία σχέση με τις κρατούσες θρησκείες.* Σ. «Συμφωνώ, πως από τον 16ο αιώνα -που θεμελιώθηκε ο προτεσταντισμός στην Ευρώπη- και πολύ νωρίτερα στην Άπω Ανατολή για τα τοπικά δόγματα -η εργασιακή ευθύνη έχει διεισδύσει στο DNA των ανθρώπων. Θα παρατηρήσω όμως και πως οι χώρες των υψηλότερων εισοδημάτων στον κόσμο* βρίσκονται μακριά από θερμές ζώνες. Οι υψηλές θερμοκρασίες επηρεάζουν την ένταση και την αποδοτικότητα της εργασίας. Ο. «Ας επιστρέψουμε τη συζήτηση, απ’ όπου την αρχίσαμε. Είπαμε για την εργασιακή ευθύνη. Η Ελλάδα με τη μεγάλη ανεργία παρουσιάζει την αντίφαση, να μην υπάρχουν Έλληνες εργαζόμενοι στις αγροτικές εργασίες, όπου απασχολούνται εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί. Εισάγονται και κατά καιρούς εργάτες γης από γειτονικές χώρες. Η ελληνική ανεργία όμως -εντός ή εκτός εισαγωγικών- σπάει κόκκαλα. Αλλοπρόσαλλη κατάσταση.
Τα ελληνόπουλα έχουν αποδράσει από την πρωτογενή παραγωγή. Λίγα αγόρια που μένουν για να συνεχίσουν τις δουλειές των γονιών τους δεν βρίσκουν κοπέλες να κάνουν οικογένεια, καθώς κατά κύματα τα κορίτσια μετακομίζουν στις πόλεις. Νεαροί και νεαρές με τη συνδρομή και την οικονομική αιμορραγία των γονιών τους μαζεύουν «χαρτιά», για να βρουν «ευγενείς» θέσεις εργασίας που δεν υπάρχουν ή γεμίζουν τα «μαγαζιά» της διασκέδασης και του χουζουριού. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μας παλεύουν για πτυχία χωρίς εργασιακό αντίκρισμα. Ένας καλός όμως υδραυλικός κερδίζει πέντε φορές περισσότερα από τον μέσο δικηγόρο και τον ατενίζει με το τηλεσκόπιο ο ψυχολόγος ή ο φιλόλογος ενός Α.Ε.Ι. Ένας οξυγονοκολλητής είναι περιζήτητος. Ο ηλεκτρολόγος δυσεύρετος.
Ο προγραμματιστής επίσης. Εκατοντάδες επιχειρήσεις πάσχουν από έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, που δεν βρίσκουν. Αλλά, βλέπεις, οι Έλληνες γονείς θέλουν τα παιδιά τους επιστήμονες, έστω κι αν είναι χαμηλού μαθησιακού επιπέδου. Αυτό αποκαλώ πανεπιστημιακό σύνδρομο, που τα τελευταία 60 χρόνια έχει με πολλούς τρόπους συμβάλλει στον επιστημονικό υπερπληθυσμό**, στον αθέμιτο ανταγωνισμό σε κρίσιμους τομείς υπηρεσιών, την υποβάθμισή τους, και σε στρεβλώσεις στον πρωτογενή και μεταποιητικό τομέα της οικονομίας. Είναι ακατανόητο λόγου χάρη να εισάγουμε εργάτες γης και ταυτόχρονα να επιδοτούμε ανέργους. Και γελοίο να έχουμε ανοικοδομήσει την Αλβανία και τη Βουλγαρία, όταν το δημόσιο χρέος μας είναι πάνω από 300 δισ. ευρώ, μιάμιση φορά το εγχώριο ετήσιο Α.Ε.Π. Οι προνομιούχες τάξεις μας προωθούν τους γόνους τους σε γνωστά πανεπιστήμια της δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ.
Είναι παιδιά που γεννήθηκαν με άστρο και στρωμένες καριέρες εδώ κι αλλού***. Με την ημετερότητα όμως του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου δεν λύνεται το εθνικό μας πρόβλημα, που οδηγεί μαθηματικά στην υπογεννητικότητα και μείωση του πληθυσμού». Σ. «Τόλιο μου ανοίγεις κουβέντα για μεγάλα θέματα. Ίσως πρέπει να προσγειωθούμε στις συνθήκες.
Ο Σημίτης δεν είπε, πως αυτή είναι η Ελλάδα; Εμείς ως νομικοί τι ζήσαμε για μισόν αιώνα; Με το ένα πέμπτο των χαμηλόμισθων δικαστών στις δεκαετίες του 60, 70 και 80 οι αποφάσεις εκδίδονταν σε 30 μέχρι 60 μέρες. Σήμερα με τετραπλάσιους δικαστές και τριπλάσιους πραγματικούς μισθούς χρειάζεται εξαπλάσιος χρόνος, για να εκδοθεί μια απόφαση αστικής διαφοράς και εφτά χρόνια, για να τελειώσει μια ποινική δίκη. Γιατί; Επειδή γίνεται κατάχρηση της ισοβιότητας και των συνδικαλιστικών ελευθεριών από τους δικαστές.
Μήπως όχι; Ας μου το εξηγήσει κάποιος, γιατί από τις Βερσαλίες δεν είμαι και έτσι το καταλαβαίνω Είμαστε τελευταίοι στην Ε.Ε. στον χρόνο επίλυσης μιας αστικής ή διοικητικής διαφοράς, καθώς και στην ποιότητα των αποφάσεων. Τι μπορούμε οι απλοί πολίτες να κάνουμε; Εσύ τουλάχιστον βρήκες τρόπους εκτόνωσης. Μην έχεις όμως την επιδραστική αυταπάτη».
_____________________________ * 1) Παγκοσμίως 1ο σε κατά κεφαλή ΑΕΠ το Λουξεμβούργο (106.000 $) αποτελείται κυρίως από προτεστάντες. 2) 2η η Ελβετία (81.000 $) από καλβινιστές προτεστάντες. 3) 3ο το κινεζικό Μακάο (77.500 $) από ταοϊστές. 4) Η Νορβηγία (75.500 $) από προτεστάντες. 5) Η Ισλανδία (70.500 $) από αγγλικανούς προτεστάντες 6) Η Φινλανδία (70.000 $) από προτεστάντες. 7) Η.Π.Α (60.000 $) πολυθρησκεία. Ακολουθούν Δανία, Σιγκαπούρη Ιαπωνία κ.α. όπου απουσιάζουν τα δόγματα του καθολικισμού, της ορθοδοξίας και το κοράνι.
** Η ανεργία σε πτυχιούχους 20-24 ετών στην Ελλάδα είναι σήμερα 41%. και γενικά των νέων έως 25 ετών 35%. Ο μ.ο. στην Ε.Ε των 27 στους νέους έως 25 ετών είναι 16%. Βρισκόμαστε 110% άνω του μέσου όρου της Ενωσης. Η Τσεχία εμφανίζει σ’ αυτή την κατηγορία ανεργία μόλις 5%.
*** Στους γόνους με άστρο ανήκουν λ.χ. τα παιδιά όλων σχεδόν των πρωθυπουργών μας. Τα παιδιά του κ. Μητσοτάκη σπούδασαν στις ΗΠΑ. Η Σοφία στο Ηοpkins. O Κώστας στο Harvard (εικάζω πολ. επιστήμες) και η μικρότερη Δάφνη σπουδάζει στο Γέιλ ανθρώπινες επιστήμες. Αμέσως ήρθαν και οι καλές δουλειές για τη Σοφία, που εργάζεται στη Goldmαn Sacks, αν και σπούδασε δημόσια υγεία, και τον Κώστα που εργάζεται στο ευρωκοινοβούλιο. Κανένας ψόγος, αφού υπάρχουν οι οικονομικές και, υποθέτω βάσιμα, οι γνωστικές ικανότητες. Θα ήθελα όμως να δω τη λύση του υπ’ αριθμόν ΕΝΑ εθνικού προβλήματος της ανεργίας των νέων, που είναι αιτία της μείωσης του πληθυσμού μας.
Επειδή χωρίς δουλειά δεν γίνεται οικογένεια, ούτε παιδιά. Και με μισθούς πείνας το ένα παιδί είναι πολυτέλεια.. Καλώς πράττετε και βοηθάτε τα παιδιά σας κύριε πρωθυπουργέ. Μπορείτε να πείτε όμως, τι κάνατε, και τι θα κάνετε εσείς και όσοι φιλοδοξείτε να κυβερνήσετε, ή κυβερνήσατε, για να σταματήσει η συστημική ανεργία των νέων μας; Δεν μπορέσατε κάτι έως τώρα, όπως και οι μεταπολεμικοί προκάτοχοί σας.
Όλοι σας βρήκατε τις άριστες λύσεις για τους γόνους σας, όπως οι γονείς σας για εσάς. Γιατί όχι; Κατά το μείζον όμως θέμα της εθνικής συρρίκνωσης, που αρχίζει με την αλλόκοτη -πλην δομική- ανεργία της ελληνικής νεολαίας, έχετε όλοι σας αποτύχει. Ηγήτωρ πολιτική οικογένεια του εθνικού εξαιρετισμού ως προς τούτο υπήρξε η οικογένεια Ράλλη, που ανέδειξε πέντε πρωθυπουργούς. Ας συλλογιστούν εν τέλει, όσοι πρωθυπουργεύουν, το πυθαγόρειο ερώτημα: «Πηπαρέβην;Τι δ’ έρεξα; Τι δε μοι δέον ουκ ετελέσθη;» μτφ. «Που έκανα παράβαση; Τι έκανα; Τι απ’ αυτά που έπρεπε να κάνω δεν έγινε;».
