Ψηφίζουμε και (μετά) φεύγουμε εκδρομή!

Από τον Φώτη Τζατζάκη, οικονομολόγο, καθηγητή Οικονομικών, δημοτικό σύμβουλο Λαρισαίων

Το 2023 μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί ως έτος εκλογών. Την άνοιξη του 2023 θα έχουμε εθνικές εκλογές, για τις οποίες προεξοφλείται η αναγκαιότητα τουλάχιστον 2 εκλογικών αναμετρήσεων. Αργότερα, τον Οκτώβριο του 2023, θα έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές, περιφερειακές και δημοτικές, στις οποίες ίσως απαιτηθεί η προσφυγή στις κάλπες, επίσης 2 φορές. Είναι, λοιπόν, ορατό το σενάριο να ζούμε σε ρευστό περιβάλλον, λόγω εθνικών εκλογών για διάστημα 70-80 ημερών και τουλάχιστον 30 ημερών λόγω αυτοδιοικητικών εκλογών. Συνεπώς, στις 365 μέρες του 2023 θα βιώσουμε αθροιστικά περίπου 100 ημέρες προεκλογικών και ενδιάμεσων διεργασιών μέχρι να έχουμε οριστικά αποτελέσματα για Κυβέρνηση, Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές.
Μία άλλη πραγματικότητα είναι πως τους πολίτες – ψηφοφόρους 17-40 ετών ελάχιστα ή και καθόλου τους απασχολούν όλα αυτά! Οι νέοι στις μέρες μας έχουν απαξιώσει πλήρως τις έννοιες της πολιτικής, των κομμάτων, του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Δεν διστάζουν, μάλιστα, αρκετοί από αυτούς, να χαρακτηρίσουν δυσμενώς το σύνολο των πολιτικών ή των υποψήφιων σε εκλογές, ανεξαρτήτως βαθμίδας. Πολλοί νέοι έχουν ζήσει όλα τα παραγωγικά χρόνια τους μέσα στην κρίση, ενώ άλλοι ζουν με τη λέξη ΚΡΙΣΗ στην καθημερινότητα τη δική τους και των οικογενειών τους από την ηλικία που πήγαιναν Δημοτικό και έφτασαν στην ηλικία να μπουν στην αγορά εργασίας. Μοιραία, λοιπόν, αρκετοί κάτω των 40 ετών αφορίζουν οτιδήποτε και οποιονδήποτε σχετίζεται με την πολιτική και με τις εκλογές.
 Όμως όλες οι αποφάσεις και οι στάσεις στη ζωή έχουν συνέπειες. Δεν αποτελεί εξαίρεση ούτε η συγκεκριμένη θεώρηση – στάση. Συνέπεια των ανωτέρω; Τεράστια αποχή από τις εκλογές, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες ψηφοφόρων. Πορευόμενοι, δυστυχώς, με σημαία το ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ, το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο επιδιωκόμενος στόχος του παρόντος άρθρου; Η ανάδειξη της σπουδαιότητας και αναγκαιότητας της προσέλευσης στις κάλπες. Ανήκω στη γενιά των κάτω των 40 ετών. Μετά από 13 χρόνια διδασκαλίας σε διάφορες βαθμίδες (Τ.Ε.Ι. Λάρισας, Δ.Ι.Ε.Κ. Λάρισας, Ιδιωτικό Λύκειο, Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης) και με περισσότερους από 1.000 μαθητές και σπουδαστές, επιχειρώ να κατανοήσω, αναλύσω και προσεγγίσω το πλαίσιο σκέψεων και αντιλήψεων των νέων. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων σε αυτές τις ηλικίες δεν έχει κανένα νόημα πολιτικάντικα, υποκριτικά ή και ικετευτικά ακόμα να τους ζητήσεις να ψηφίσουν ή να σε ψηφίσουν. Μόνη ελπίδα να πειστούν είναι να τους μιλήσεις ειλικρινά και εμπεριστατωμένα. Αυτό θα επιχειρήσω να κάνω με την παράθεση ενός πραγματικού γεγονότος ως παράδειγμα: Μεγάλη Βρετανία 23 Ιουνίου 2016: Δημοψήφισμα για αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση (BREXIT), αποτελέσματα ανά ηλικιακή ομάδα 18-24 ετών: 75% υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., 25-49 ετών: 56% υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., 50-64 ετών: 44% υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., 65+ ετών: 39% υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., Συνολικά αποτελέσματα υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.: 51,9%, υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.: 48,1%.
Οι νέοι ψήφισαν υπέρ της Ε.Ε. και οι μεγαλύτεροι ψήφισαν Brexit. Τι συνέβη τελικά; Brexit! Γιατί; Διότι σε απόλυτα νούμερα ο αριθμός των νέων ηλικιακά ψηφοφόρων που προσήλθαν στην κάλπη του δημοψηφίσματος ήταν πολύ μικρότερος από τον αριθμό των ψηφοφόρων μεγαλύτερης ηλικίας. Από τα ανωτέρω εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως αν θέλουμε ως πολίτες, ως νέα γενιά να εκφραζόμαστε, ακόμη και αν δεν έχουμε την πρόθεση να πολιτευτούμε, οφείλουμε καθολικά να προσερχόμαστε στις κάλπες. Στο σύνηθες δίλημμα τις Κυριακές των εκλογών, ψήφος ή εκδρομή, οφείλουμε να απαντάμε σίγουρα ψήφος και μετά εκδρομή!