Αντέχει η Ν.Δ. και ελπίζει ο Μητσοτάκης

Μέχρι πρότινος ο κ. Μητσοτάκης ήταν κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και όλα έδειχναν, ότι έχει εξασφαλισμένη την επόμενη πρωθυπουργία είτε με κυβέρνηση συνεργασίας, είτε αυτοδύναμα, αφού οι μεθεπόμενες εκλογές θα γίνουν και πάλι με τον εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής.

Μετά την υπόθεση παρακολούθησης του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη, όμως, το πολιτικό παιχνίδι έγινε πιο ενδιαφέρον και οι κόντρες πιο σκληρές. Παρόλα αυτά η Ν.Δ. αντέχει στους κραδασμούς και ο κ. Μητσοτάκης έχει λόγους να ελπίζει, ότι θα ξαναγίνει Πρωθυπουργός. Ιδού το γιατί.
Πρώτα ­ πρώτα και με όπλο την αυτοδυναμία κατάφερε να εξασφαλίσει πολιτική σταθερότητα, απαραίτητη για να παραχθεί πλούσιο έργο, παρότι, έξι περίπου μήνες μετά την εκλογική νίκη, άρχισαν να καταδιώκουν τη χώρα θεοί και δαίμονες. Σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές και προπάντων τα γεγονότα στον Έβρο και η αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας και του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα, που αναστάτωσαν την οικονομική ζωή της και όχι μόνο. Εν τούτοις όλα αυτά και άλλα η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα αντιμετωπίζει με ψυχραιμία, αποφασιστικότητα και σύνεση παίρνοντας μέτρα, που στοχεύουν περισσότερο στην ανακούφιση των πληγέντων και των ασθενέστερων πολιτών, ενώ το αναπτυξιακό έργο συνεχίζεται χάρις και στα χρήματα, που δίνονται απ’ το Ευρωπαϊκό ταμείο στήριξης.
Επί πλέον, όντας ξεκάθαρα τοποθετημένη η κυβέρνηση υπέρ της Ε.Ε., του Ν.Α.Τ.Ο. και των Η.Π.Α. και επικαλούμενη, συνεχώς, το διεθνές δίκαιο έχει εξασφαλίσει τη διπλωματική και όχι μόνο υποστήριξή τους στην προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων, που αντιμετωπίζει με τους εξ ανατολών γείτονες. Η τοποθέτηση, μάλιστα, του κ. Δένδια στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο ομόλογό του, όταν επισκέφθηκε την Τουρκία, και προπάντων η υποδοχή από τον Αμερικανό Πρόεδρο, αλλά και η ομιλία του κ. Μητσοτάκη στο Κογκρέσο και στην Αμερικανική Γερουσία άφησαν τις καλύτερες των εντυπώσεων, γεγονός που εξόργισε τους αμετροεπείς γείτονές μας και κατέστησε περήφανους τους Έλληνες.
Διαθέτει, όμως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και Υπουργούς, που παρήγαγαν, μέχρι τώρα, πλούσιο έργο αντιμετωπίζοντας χρονίζοντα προβλήματα της χώρας και κάνοντας πράξη τις προεκλογικές εξαγγελίες της Ν.Δ.. Ανάμεσά τους περιλαμβάνεται και ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ο οποίος κατάφερε να αναμορφώσει τους τρόπους λειτουργίας του κράτους και των πολιτών για το καλό της πατρίδας. Σημειωτέον, ότι αρκετοί Υπουργοί, Υφυπουργοί και στελέχη προέρχονται από άλλους κομματικούς χώρους και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, περνούν το μήνυμα, ότι η αξιοσύνη δεν έχει κομματικά σύνορα και ότι είναι δυνατές και αποδοτικές οι συνεργασίες, όταν εκλείπουν οι σκοπιμότητες.
Έχει, όμως, ο Μητσοτάκης σύμμαχό του και την παράδοση, που θέλει τον λαό να δίνει, συνήθως, και μια δεύτερη ευκαιρία στους εκάστοτε κυβερνώντες, ενώ και τα προβλήματα των αντιπάλων αποδυναμώνουν τον αγώνα φθοράς του. Οι αρνητικές εντυπώσεις, άλλωστε, απ’ τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου είναι, ακόμα, νωπές και συνεχίζουν να επηρεάζουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας, ενώ η μακροχρόνια επιθετική ρητορική στελεχών του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και του αρχηγού του εναντίον του Μητσοτάκη στην προσπάθειά τους να τον φθείρουν προσωπικά, κούρασε και δεν έχει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., απ’ την άλλη, παρά την ανάκαμψή του επί ημερών Ανδρουλάκη συνεχίζει να έχει τα δικά του προβλήματα όχι μόνο λόγω βεβαρημένου παρελθόντος, αλλά και γιατί συνεχίζει να είναι αποδεκατισμένο, μια που αξιόλογα στελέχη του είναι ενταγμένα ή λοξοκοιτούν είτε προς τη Ν.Δ. είτε προς το ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Γι’ αυτό και είναι καταδικασμένο να κινείται στις συμπληγάδες των δύο μονομάχων και να απολογείται, κάθε φορά, που συγκλίνει, είτε προς τη μία, είτε προς τον άλλο.
Αλλά και η τακτική Κ.Κ.Ε., που ακολουθεί δική του πολιτική και δεν είναι διατεθειμένο να συνεργασθεί με κανέναν, βολεύει, κατά βάση, τη Ν.Δ., όπως και το κόμμα Βελόπουλου, το οποίο με βάση αυτά, που ακούγονται και γράφονται τις τελευταίες μέρες ενδέχεται να δεχθεί κυβερνητική συνεργασία μαζί της, αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία. Όσον αφορά, τέλος, τον κ. Βαρουφάκη βρίσκεται, μεν, ιδεολογικά πιο κοντά στο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., αλλά τα καμώματά του κατά τη διάρκεια το Υπουργικού του παρελθόντος τον συνοδεύουν και, μάλλον, τον καθιστούν βαρίδιο. Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι, πιστεύω, για τους οποίους αντέχει η Ν.Δ. και ελπίζει ο Μητσοτάκης. Έγιναν, όμως, παραλείψεις και λάθη με πιο σοβαρό την παρακολούθηση του τηλεφώνου του κ. Ανδρουλάκη, που ανακάτεψε την πολιτική τράπουλα. Ήταν αυτό το μοιραίο λάθος; Δεν το πιστεύω. Το επόμενο διάστημα και οι προσεχείς εκλογές θα δείξουν. Ας περιμένουμε.

Από τον Κώστα Γιαννούλα