Να ’χαμε να λέγαμε...

Από τον Σωκράτη Μποντζώρλο

Μετά την καλοκαιρινή ραστώνη αποφάσισε ο γράφων να μοιρασθεί μερικές του σκέψεις ξανά, ευελπιστώντας όσοι με διαβάζετε να συμφωνήσετε σε μερικά πράγματα απλά. Από την 1η Ιουλίου ξεκίνησε και στην Ελλάδα μας η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας με διορία εφαρμογής μέχρι τέλος Αυγούστου, με σκοπό να προστατευτεί ο εργαζόμενος από τις αυθαιρεσίες κακών εργοδοτών. Θα ακολουθήσουν μετά οι ΔΕΚΟ, η βιομηχανία, οι τομείς εστίασης και των τουριστικών καταλυμάτων.
Άθλος... Ηρωισμός...
Αυτό αποτελεί τεράστιο βήμα για την προστασία των εργαζομένων, το οποίο όμως λύνει ένα μικρό πρόβλημα της οικονομίας, μιας και ούτε οι τράπεζες με μειωμένο τώρα προσωπικό, ούτε τα σούπερ μάρκετ φημίζονται για την κλοπή του μεροκάματου, ούτε προφανώς και οι ΔΕΚΟ.
Για τους υπόλοιπους δεν γνωρίζω αρκετά να σας πω για να κάνω τις υποθέσεις μου, όμως θα μου έκανε αρκετή εντύπωση  -με τις τωρινές ελλείψεις στην αγορά εργασίας- αν κάποιοι εργαζόμενοι που οι εργοδότες τους έκλεβαν τα μεροκάματά τους μένανε στον ίδιο εργοδότη...
Από την άλλη πάλι ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας, το Ελληνικό Δημόσιο, παρουσιάζει τεράστια προβλήματα από την αντίστροφη πλευρά του νομίσματος - Δημόσιοι υπάλληλοι που δεν πατάνε καν στην Υπηρεσία τους, ή έρχονται αργότερα και φεύγουν νωρίτερα από το ωράριο, ή προφασίζουν τηλε-εργασία και χτενίζουν τους εμπορικούς δρόμους της πόλης ή δουλεύουν δεύτερη -πρώτη στην πραγματικότητα- δουλειά στο όνομα του συζύγου τους.
Και συμβαίνουν όλα αυτά, ενώ κάποιοι ευσυνείδητοι συνάδελφοί τους κάνουν τη δουλειά ευπρεπώς και με το παραπάνω, συχνά δουλεύοντας πάνω από το 8ωρό τους από ευθιξία και ντροπή για τους συναδέλφους τους που λουφάρουν.
Οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων πληρώνονται με τους φόρους του Έλληνα πολίτη -εμμέσους και άμεσους-, για να μην ξεχνάμε ότι ο Έλληνας πληρώνει 24% ΦΠΑ και 1 ευρώ Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο λίτρο βενζίνης και χίλιους άλλους φόρους, τέλη και εισφορές, που φέρνουν το μέγεθος του κρατικού μεριδίου στο ΑΕΠ κοντά στο 50%.
Όταν, λοιπόν, έχεις το μισό ΑΕΠ της χώρας να καταναλώνεται από τον ελληνικό κρατικό μηχανισμό, πώς είναι δυνατόν να στοχεύεις στις κακές καφετέριες, τις λαμόγικες ταβέρνες και τους απατεώνες ξενοδόχους, που όλοι μαζί σε μισθούς κάνουν δεν κάνουν το 15% του ΑΕΠ;
Πώς γίνεται σαν τώρα σε αυτήν τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας να γκρινιάζουν όλοι για τη φοροδιαφυγή του κουτσού και κακογεράματου ιδιωτικού τομέα της οικονομίας να βγάλεις από αυτούς από τη μύγα ξύγκι; Δεν λέω, καλό είναι να εκσυγχρονιζόμαστε ως κοινωνία, να βρίσκουμε τους κακούς εστιάτορες και να τους πετάμε στον Καιάδα, να προστατεύουμε τους κακόμοιρους οικονομικούς μετανάστες που δουλεύουν στα κάτεργα των πεντάστερων ξενοδοχειακών αλυσίδων, αλλά με τους υπαλλήλους που ανέφερα παραπάνω τι θα γίνει;
Πότε θα αποκτήσει παιδεία ο Έλληνας, ώστε να διδάσκετε ότι οι φόροι των μισθών των δημοσίων είναι λογιστικές εγγραφές και δεν αυξάνουν το δημόσιο ταμείο; Πότε θα μάθουμε πόσες ώρες δουλεύει ο κάθε εκπαιδευτικός την εβδομάδα, που έχουμε τους διπλάσιους δασκάλους ανά μαθητή από τη Φινλανδία, η οποία όμως είναι πρώτη παγκοσμίως στην ποιότητα της εκπαίδευσης, ενώ εμείς πρώτη από το τέλος στην Ευρώπη; (Έρευνα Economist).
Τότε θα μάθουμε πόσες μέρες παίρνει τον χρόνο άδεια από τη σημαία ο καθένας γιατί πρέπει να πάει στο χωριό να μαζέψει τις ελιές;
Αυτά και άλλα πολλά μπορούσα να πω για την περιβόητη ψηφιακή κάρτα εργασίας και ειλικρινά ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη αν στεναχώρησα μερικούς...