Ο Νικόλαος Δάνδολος γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1883 στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Σμύρνης και είχε σπουδάσει στην Ευαγγελική Σχολή, Πλατωνική και Αριστοτελική φιλοσοφία. Σε ηλικία 19 ετών, το 1902, μετανάστευσε στις Η.Π.Α. και αρχικά εγκαταστάθηκε στο Σικάγο. Λίγο αργότερα πήγε στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου και ασχολήθηκε με τις ιπποδρομίες, από τις οποίες έβγαλε αρκετά χρήματα, περίπου 500.000 δολάρια, επέστρεψε στο Σικάγο και αργότερα πήγε στο βασίλειο του τζόγου, το Λας Βέγκας.
Αν και αρχικά έχασε όλα του τα χρήματα, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους καλύτερους παίκτες πόκερ των καζίνο. Κέρδιζε συνήθως επειδή υπολόγιζε τις πιθανότητες νίκης του στο παιχνίδι, ενώ αργότερα όταν είχε αποκτήσει φήμη, τη χρησιμοποιούσε προς όφελός του, καθώς οι αντίπαλοί του επηρεαζόταν και μόνο με την παρουσία του στον χώρο. Καθώς η φήμη του μεγάλωνε, αποτέλεσε ένα είδος αξιοθέατου στα καζίνο του Λας Βέγκας, που του προσέφεραν τεράστια ποσά για να δουλέψει γι’ αυτούς, για να μην τον έχουν αντίπαλο, αν και ο ίδιος συνήθως το απέφευγε. Όταν δεν έπαιζε χαρτιά, του άρεσε να διαβάζει τους αγαπημένους του Πλάτωνα και Αριστοτέλη και θεωρούσε την αρχαία ελληνική φιλοσοφία πηγή ψυχικής ισορροπίας. Κατάλαβε δηλαδή από νεαρή ηλικία τη διαχρονική και ευεργετική αξία της φιλοσοφίας των Αρχαίων Ελλήνων.
Κάποτε, ευρισκόμενος στη Νέα Υόρκη, έτυχε να παίζει χαρτιά με έναν από τους αρχηγούς της Μαφίας της πόλης, τον περίφημο Φράνκ Κοστέλο. Φημολογείται ότι παρών σε εκείνο το παιχνίδι ήταν και ο Αιγύπτιος βασιλιάς Φαρούκ. Ο Nick the Greek κέρδισε χιλιάδες δολάρια και αποφάσισε κάποια στιγμή να σταματήσει το παιχνίδι. Κατηγορήθηκε όμως από τον Κοστέλο ως δειλός που φεύγει όταν κερδίζει και φοβάται να συνεχίσει το παιχνίδι. Τότε ο Ελληνας πρότεινε ένα ιδιόμορφο στοίχημα. Θα ανακάτευαν την τράπουλα και θα τραβούσαν από ένα χαρτί. Όποιος τραβούσε το μεγαλύτερο θα κέρδιζε 550.000 δολάρια. Ο Κοστέλο δεν τόλμησε να δεχτεί το στοίχημα και την άλλη μέρα ο Δάνδολος έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες της πόλης ως ο Έλληνας που ταπείνωσε τον αρχηγό της Μαφίας.
Το 1949 συμμετείχε σε έναν μυθικό μαραθώνιο πόκερ με αντίπαλο έναν από τους καλύτερους παίκτες πόκερ εκείνη την εποχή, τον Johnny Moss. Το παιχνίδι κράτησε 5 ολόκληρους μήνες, πραγματοποιήθηκε πάνω σε ένα ποταμόπλοιο και τελικά ο Δάνδολος έχασε συνολικά 2.000.000 δολάρια. Με το τέλος του παιχνιδιού, είπε στον αντίπαλό του: «κύριε Μος, θα πρέπει να σας αφήσω να φύγετε» και με απόλυτη ηρεμία αποσύρθηκε στο δωμάτιό του να κοιμηθεί.
Από τα χέρια του πέρασαν απίστευτα χρήματα. Φημολογείται ότι πέρασε από τον πλούτο στη χρεοκοπία και ξανά στον πλούτο, 75 φορές. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του υπολογίζεται ότι έβγαλε περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Έγινε φίλος με διάσημα πρόσωπα της εποχή του, όπως ο Φρανκ Σινάτρα, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο ηθοποιός Τέλης Σαβάλας και ο νομπελίστας φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήταν προσωπικός φίλος και του περίφημου Αϊνστάιν. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι δεν έπαιζε πόκερ ή ζάρια για τη νίκη, αλλά για τη χαρά και την απόλαυση του παιχνιδιού.
Πολλά από τα χρήματα που κέρδισε, τα διέθεσε για φιλανθρωπικά έργα. Υπολογίζεται ότι διέθεσε σε αγαθοεργίες πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια (σε τιμές του 2004 είναι ένα ποσό 400 εκατομμυρίων δολαρίων). Υποστηρίζεται από πολλούς και είναι αλήθεια ότι βοήθησε οικονομικά πολλούς έλληνες μετανάστες που εκείνα τα χρόνια έφταναν στην Αμερική, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.
Πέθανε πάμφτωχος στις 25 Δεκεμβρίου του 1966 στο νοσοκομείο «Όρος Σινά» του Λος Άντζελες. Ο θάνατός του έγινε πρωτοσέλιδο σε εφημερίδες και περιοδικά και του αποδόθηκε ο τίτλος: Βασιλιάς όλων όσων ασχολούνται με τα τυχερά παιχνίδια. Στην κηδεία του παρευρέθηκε πλήθος κόσμου, από απλούς ανώνυμους θαυμαστές του, μέχρι διάσημους ηθοποιούς και μαφιόζους. Όλοι τους άφησαν στον τάφο του λουλούδια και ένα τραπουλόχαρτο: τον Ρήγα σπαθί.
Από τον Νίκο Τάχατο
