Νέα σελίδα λοιπόν για την ομάδα που «μέθυσε» κάποτε την Ελλάδα, καταφέρνοντας το ακατόρθωτο. Για την ομάδα που ανέβηκε στον θρόνο του ελληνικού ποδοσφαίρου, σπάζοντας το «σκληρό» ποδοσφαιρικό μπλοκ. Για την ομάδα που κατάφερε να κρεμάσει ένα βυσσινί κασκόλ σε κάθε σπίτι. Για την ομάδα που απέδειξε ότι τα ποδοσφαιρικά «θαύματα» είναι για να πραγματοποιούνται, αρκεί να υπάρχει αθλητική «παιδεία», οργάνωση, όραμα και ποδοσφαιρική «υγεία». Για την ομάδα που κατάφερε να επιβάλει στο Πανελλήνιο το δόγμα «Μία πόλη, μία ομάδα».
Η εμπειρία μου στα αθλητικά δρώμενα και κυρίως η εμπιστοσύνη που μου έδειξε κάποτε ο «Πατριάρχης» του αθλητικού δικαίου στην Ελλάδα, ο αείμνηστος Παντελής Δέδες, μου δίνουν το ελάχιστο δικαίωμα να καταθέσω αυτές τις σκέψεις. Τον θυμάμαι σαν τώρα να μου λέει πριν χρόνια: «Βάσο μου, ο αθλητισμός αν και θα έπρεπε να αποτελεί το αγαπημένο παιδί του Πολιτισμού, δυστυχώς στην Ελλάδα έχει καταντήσει το αποπαίδι του...» Πόσο δίκιο είχε...
Όσοι έχουν εικόνα του τι συμβαίνει έξω από τα στενά αθλητικά σύνορα, μίας «ανυπόστατης» ποδοσφαιρικά Ελλάδας, είμαι βέβαιος ότι θα καταλάβουν. Η Λάρισα, η πόλη που «γέννησε» το περιφερειακό ποδόσφαιρο και έκανε μία ολόκληρη γενιά φιλάθλων να παραμιλάει μαζί της, δικαιούται να θεωρείται «μήτρα» αθλητικού ιδεώδους. Άλλωστε Λάρισα και ΑΕΛ είναι «έννοιες» ταυτόσημες.
Ποιος είπε ότι μία σύγχρονη ανώνυμη αθλητική εταιρεία, πρέπει να ακολουθεί διαφορετικό μονοπάτι από μία σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη; Κρίσιμη λέξη, η λέξη «Σύγχρονη». Ποιος είπε ότι η Ρεάλ δεν βαδίζει σε κοινά μονοπάτια συνεργασίας με τη Μαδρίτη, η Μπαρτσελόνα με τη Βαρκελώνη, η Μίλαν με το Μιλάνο, η Λίβερπουλ με το Λίβερπουλ; Ποιος είπε ότι το σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν επιβάλλει κοινές δράσεις με τις τοπικές κοινωνίες, κοινές συνισταμένες με τις πόλεις, κοινές πορείες με τους πολίτες; Ποιος είπε ότι ο αθλητισμός δεν είναι επιστήμη και βαριά βιομηχανία, που θα μπορούσε να συμβάλει στην πρόοδο και την ανάπτυξη μίας τοπικής κοινωνίας;
Τι μπορεί να κάνει λοιπόν η πόλη μαζί με την ομάδα; Η Λάρισα θα μπορούσε, εκτός από «φυτώριο» σπουδαίων αθλητών σε όλα τα αθλήματα, να γίνει κέντρο αθλητισμού για ολόκληρη την Ελλάδα. Σπουδαία αθλητικά γεγονότα, διεθνή φιλικά παιχνίδια, διεθνή συνέδρια διοίκησης Ποδοσφαίρου, αθλητικός τουρισμός για την πόλη. Εμβληματικές χορηγίες με αποδέκτη την ομάδα και την πόλη, προετοιμασίες μεγάλων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών club στα γήπεδά της, εμβληματικές επιχειρηματικές αθλητικές επενδύσεις, μπορούν να κάνουν τη Λάρισα διεθνή «πρεσβευτή» του αθλητισμού. Ίδρυση Ανώτατης Ακαδημίας Στελεχών Αθλητισμού, που θα έχει ως έδρα τη Λάρισα, κάτι που συνεπάγεται κύρος και φήμη για την πόλη. Όσοι διοικούν τον ελληνικό ερασιτεχνικό αθλητισμό (Ομοσπονδίες - Σωματεία - Ενώσεις) θα προέρχονται αποκλειστικά από την Ακαδημία. Η ίδια υποχρέωση θα υπάρχει και για τα Δ.Σ. των επαγγελματικών ομάδων, με επιλογή τουλάχιστον 2 μελών - στελεχών από την Ακαδημία.
Γιατί δηλαδή όσοι διοικούν και θέλουν να ισχυρίζονται ότι «προσφέρουν» στον αθλητισμό, δε θα πρέπει νωρίτερα να έχουν διδαχθεί Management, Marketing, οικονομικά αθλητισμού, Naming Rights, αθλητικές χορηγίες και επενδύσεις, επικοινωνία κ.ά. Εύχομαι καλή αρχή στη νέα διοίκηση της ΑΕΛ. Αν είχα το «ταπεινό δικαίωμα» για μία συμβουλή θα ήταν η εξής: Βάλτε στην πρώτη γραμμή τους κορυφαίους της επιστήμης του Ποδοσφαίρου. Όχι άλλους αχυράνθρωπους του χώρου σε νευραλγικές θέσεις, που κάνουν μόνο κακό στην ΑΕΛ και κρατάνε δέσμια την πόλη επί χρόνια. Κάντε την ΑΕΛ συνώνυμο αθλητικής ανάπτυξης και υψηλής ποδοσφαιρικής κουλτούρας, από τις διοικητικές κεφαλές, μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο στα αποδυτήρια του γηπέδου. Η ΑΕΛ δεν χρειάζεται βελτίωση με τα ήδη υπάρχοντα και φθαρμένα υλικά. Απαιτείται επανεκκίνηση και ανοικοδόμηση. Νέα ήθη όσον αφορά τη λειτουργία της ομάδας, νέα πρόσωπα στη διοίκησή της, νέοι αθλητικοί κανόνες ως προς την παρουσία κάποιου δίπλα στην ομάδα και το κυριότερο μετατροπή του παραγοντισμού σε προσφορά.
Είχα ρωτήσει σε μία συνάντησή μας πριν χρόνια, τον γενικό διευθυντή μίας μικρομεσαίας ομάδας της Premier League να μου πει το μυστικό της επιτυχίας τους. Θυμίζω ότι στην Αγγλία το ποδόσφαιρο είναι επιστήμη. Στην Ελλάδα δυστυχώς παραμένει «κλωτσοσκούφι». Μου απάντησε: «Δεν κάνουμε κάτι ιδιαίτερο. Απλά βάζουμε τους καλύτερους να διοικούν την ομάδα...». Αν η ΑΕΛ γίνει και πάλι «πρωταγωνίστρια» ποδοσφαιρικά, τα αποτελέσματα θα είναι άμεσα και για την πόλη. Κύρος, φήμη, τουρισμός, ανάπτυξη, παιδεία, διαφήμιση και έσοδα για τη Λάρισα, την πόλη που έκανε κάποτε τον αθλητισμό «συνώνυμο» του πολιτισμού. Με απλές αλλά σπουδαίες κινήσεις, η ΑΕΛ μπορεί να γίνει και πάλι «μεγάλη» και η Λάρισα πόλη-πρότυπο σε κάθε επίπεδο. Αρκεί να το πιστέψουμε...
Από τον Βάσο Π. Καραμπίλια,
δικηγόρο, επιστημονικό συνεργάτη στη Βουλή των Ελλήνων
