Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΔΕΝ ξέρω γιατί, αλλά βλέποντας, προχθές, τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να βγαίνει από το Βατικανό και να σπεύδει στην κάμερα για τις «καθιερωμένες» (κυριολεκτικά καθιερωμένες αυτή τη φορά) δηλώσεις, θυμήθηκα την ατάκα του Γιάννη Βογιατζή στην ταινία «θαλασσιές χάντρες», που απευθυνόμενος στον Φαίδωνα Γεωργίτση, λέει: «αυτή μέχρι και μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις. Να μου το θυμηθείς. Αυτή αν δεν σε κάνει φλώρο, να μην με λένε Μεμά»!... «Αυτή», ως γνωστόν, ήταν η Ζωή Λάσκαρη (στα ντουζένια της) για την οποία όλος ο ανδρικός πληθυσμός εκείνης της εποχής (1967) ευχαρίστως θα έκοβε το μουστάκι του...
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ για την κατάκτηση της εξουσίας είναι εξίσου καταλυτική γι’ αυτόν που την επιθυμεί με την επιθυμία για την κατάκτηση μιας γυναίκας... Όχι απλώς, το μουστάκι ξυρίζεις, όχι φλώρος γίνεσαι... Πας στο Άγιον Όρος και ζητάς δεκάλεπτα τετ α τετ με την Παναγία... Πας στο Βατικανό και απομονώνεσαι με τον Πάπα... Αφού στο μεταξύ, έχεις φροντίσει (όπως έγραψε πρωτοσέλιδα η «Αυγή») να ενημερώσεις τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για την επίσκεψή σου, μη τυχόν και νιώσουν «απατημένοι»...
ΤΟΝ Λαφαζάνη (και όσους διαπιστώνουν τη «στροφή» του αθέου προς τα θεία και άλλες «στροφές») δεν χρειάζεται να τον ενημερώσεις... Αυτός είναι ο ... Μεμάς! Η συνείδησή σου δηλαδή, που σου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: «αυτή αν δεν σε κάνει φλώρο να μη με λένε Μεμά!... ». Αλλά, έχεις έτοιμη άλλη ατάκα του ελληνικού κινηματογράφου για την αξία της συνείδησης: «όταν έχεις λεφτά Ανάργυρε, μπορείς να αφήσεις τη συνείδησή σου να κοιμάται μόνη της κι εσύ να κοιμάσαι με την καλύτερη ερωμένη» (Γιώργος Πρωτόπαππας προς Βασίλη Λογοθετίδη στην «κάλπικη λίρα»). Άλλως πώς: «όταν πάρεις την εξουσία Παναγιώτη, μπορείς ν’ αφήσεις τη συνείδησή σου να κοιμάται μόνη της κι εσύ να κοιμάσαι στο Μαξίμου...».
«ΣΤΡΟΦΗ στον ρεαλισμό» ονομάστηκαν οι τελευταίες πρωτοβουλίες του κ. Τσίπρα: το Άγιον Όρος, ο Πάπας, οι παροχές στη ΔΕΘ, η επιλογή της διάσκεψης του Κόμο αντί της διαδήλωσης στη Θεσσαλονίκη, η ήπια προσέγγιση του ζητήματος της νέας διαπραγμάτευσης για το χρέος και το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας («διατυπώνουμε ένα σχέδιο με ρεαλιστική προοπτική, το οποίο έχω ήδη εκθέσει και στον Μάριο Ντράγκι» (ΔΕΘ, Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014). Στροφή στον ρεαλισμό; Ή μήπως στροφή στο μάρκετινγκ;
Ο ΤΖΩΡΤΖ Στεφανόπουλος, άλλοτε σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, συνόψισε την εμπειρία του στο πλευρό του Αμερικανού προέδρου σ’ ένα βιβλίο, που φέρει τον τίτλο «Όλα πολύ ανθρώπινα». Σ’ αυτό, απερίφραστα σημειώνει ότι, οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής παγκοσμίως, στη σύγχρονη εποχή, είναι όμηροι των δημοσκοπήσεων. Δεν παίρνουν καμιά απόφαση αν δεν μελετήσουν πρώτα τις δημοσκοπήσεις... Στην περίπτωση του κ. Τσίπρα, αυτό σημαίνει ότι ένα κόμμα προ των θυρών της εξουσίας δεν μπορεί να βασίζεται άλλο πια, στην οργή της κοινωνίας για τους κυβερνώντες για να κατακτήσει την εξουσία... Χρειάζεται ν’ αναζητήσει (στις δημοσκοπήσεις) τις επιθυμίες των πολιτών αλλά και τα ταμπού τους και να προσαρμόσει τη ρητορική του σ’ αυτά... Χρειάζεται να διαμορφώσει προφίλ κυβερνώντος κόμματος για να πετύχει τον στόχο του... Και το προφίλ κυβερνώντος κόμματος στην Ελλάδα, επιβάλλει παροχές και υποσχέσεις στους πολίτες, καλές σχέσεις με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ακόμη κι όταν εκείνοι είναι άδικοι μαζί μας), σεβασμό του ιδιαίτερου ρόλου της εκκλησίας, συμβιβασμούς πάσης φύσεως, υποχωρήσεις, αποδοχή των χαρακτηριστικών της κοινωνίας, προσαρμογή στα «θέλω» της και (δυστυχώς για όσους πίστεψαν το αντίθετο) συστημική συμπεριφορά... Ούτε «ρήξεις», ούτε «ανατροπές», ούτε «ή εμείς ή αυτοί»... «Επιλέγουμε τον δημοκρατικό δρόμο για να πετύχουμε μια πολιτική ανατροπή» ήταν η σχετική αποστροφή του κ. Τσίπρα στη συνέντευξη της Θεσσαλονίκης «δεν θα καταλάβουμε την εξουσία εξ εφόδου, ούτε τα χειμερινά ανάκτορα»...
ΤΑ «γουναράδικα» λοιπόν, ανήκουν μάλλον στην ιστορία... Μαζί κι η έξοδος από το ΝΑΤΟ (παρά την πρόσφατη επικαιροποίησή της, «διά χειρός» Δρίτσα), το σκίσιμο των μνημονίων, τα εκρηκτικά στο τραπέζι των Ευρωπαίων ηγετών... Ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του στο 4%, πήρε πτυχίο αξιωματικής αντιπολίτευσης με 26% και στις τελευταίες εκλογές («στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουνε») έκανε την «πρακτική» του και προσγειώθηκε στην πραγματικότητα με τον βίαιο τρόπο που προσγειώνεται κάθε πτυχιούχος που μπαίνει στην αγορά εργασίας... Αν χρειασθεί πλέον να κόψει το μουστάκι για να βρει το 8 – 10% που του λείπει για να κατακτήσει την εξουσία, θα το κόψει! «Απευθυνόμαστε σε όλους» είπε στη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρός του και το εννοούσε... Αυτό το «σε όλους» συνιστά ήδη μια υποχώρηση προς τους «νόμους της αγοράς», ανάλογη εκείνης του Χριστόδουλου: ελάτε στην εκκλησία ακόμη και με το σκουλαρίκι σας!...
ΜΕΤΑ τη συνάντηση Τσίπρα – Πάπα όλοι εκτίμησαν ότι κερδισμένος θα βγει απ’ αυτή τη συνάντηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ... Αμήχανα αισθάνθηκαν μόνον εκείνοι που είδαν μάρκετινγκ σ’ αυτή την πρωτοβουλία και ένιωσαν ότι απειλούνται... Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δηλαδή... Επειδή, στην ουσία, ένιωσαν ότι χρησιμοποιεί πλέον τις μεθόδους τους... Αυτοί και οι... Μεμάδες του κόμματος που, ανυποχώρητοι στον δογματισμό τους, θέλουν και τη Λάσκαρη και το μουστάκι...
