«Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα να αποκτήσει αθέμιτη επιρροή στην Κυβέρνηση».
Το 2018, απ’ τα 1,8 τρισ. δολ. για στρατιωτικές δαπάνες παγκόσμια, 650 δισ. (36%) δαπανήθηκαν απ’ τις ΗΠΑ. Συνολικά, κάθε χρόνο, οι ΗΠΑ ξοδεύουν 1 τρισ. δολ. για στρατιωτικούς σκοπούς.
Οι ΗΠΑ ξοδεύουν για στρατιωτικούς σκοπούς, περισσότερα από τα 13 επόμενα έθνη μαζί.
Το 2010, οι ΗΠΑ είχαν το 53% των παγκόσμιων πωλήσεων όπλων.
Το 2020, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ δήλωσε: «Οι ηγέτες του αμερικανικού πενταγώνου, το μόνο που θέλουν είναι να μπλέκονται σε πολέμους, ώστε όλες αυτές οι υπέροχες εταιρείες που κατασκευάζουν βόμβες, αεροπλάνα και οποιοδήποτε άλλο αμυντικό υλικό, να είναι ευτυχισμένες».
Ο ίδιος Πρόεδρος διόρισε τρεις υπουργούς άμυνας, που και οι τρεις είχαν δεσμούς με την αμερικανική «αμυντική» βιομηχανία.
Οι μισοί από τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους στο Υπουργείο Άμυνας, έχουν δεσμούς με «αμυντικές» βιομηχανίες.
Το 2017, ο Τραμπ αποφάσισε μόνος του για την επίθεση με 59 πυραύλους «Τόμαχοκ», εναντίον συριακής αεροπορικής βάσης. Για την επιρροή τής «αμυντικής» βιομηχανίας στον Τύπο δεν έχω στοιχεία, αλλά απ’ τις 100 κορυφαίες αμερικανικές εφημερίδες, 47 είχαν κύριο άρθρο για τις αεροπορικές επιδρομές. 39 ήταν υπέρ, 7 ήταν διφορούμενες και μόνο μία τάχθηκε εναντίον της επίθεσης. 8 στις 10 πρώτες σε κυκλοφορία εφημερίδες υποστήριξαν τις αεροπορικές επιδρομές.
Οι δημοσκοπήσεις κατέγραψαν, η μία 51% υποστήριξη των αεροπορικών επιδρομών και 40% αντίθεση και μία άλλη, 57% υπέρ και 36% κατά.
Επειδή ο Τραμπ είναι ρεπουμπλικανός, κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι ο «δημοκρατικός» Μπάιντεν θα είναι διαφορετικός. Λοιπόν έμαθα ότι αυτός ο τύπος πίεσε τον Κλίντον το 1999 να βομβαρδίσει τη Σερβία και μετά υπερηφανευόταν γι’ αυτό (σ’ εκείνους τους βομβαρδισμούς, οι Αμερικανοί σκότωσαν 2.153 άμαχους, εκ των οποίων 646 ήταν παιδιά).
Επίσης αυτός ο κύριος πρόσφατα διόρισε την πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, πρόεδρο του Συμβουλίου Αμυντικής Πολιτικής των ΗΠΑ.
[Όσοι δεν γνωρίζουν τα πεπραγμένα της, ας ψάξουν για να κατανοήσουν τον ορισμό του εγκληματία πολέμου στη ρίζα του. Η κυρία Ολμπράιτ είχε ερωτηθεί από δημοσιογράφο του αμερικ. δικτύου CBS (προβλήθηκε στις 12/5/1996), αν ήταν δικαιολογημένοι οι θάνατοι 500.000 παιδιών στο Ιράκ από το εμπάργκο, που αποτελούσε συλλογική τιμωρία του ιρακινού λαού, όχι του Σαντάμ – περισσότεροι θάνατοι κι από όσους σημειώθηκαν στην έκρηξη της πυρηνικής βόμβας στη Χιροσίμα. Η Ολμπράιτ απάντησε στεγνά: «Ναι, άξιζε να γίνει»].
Στη βάση αυτών των στοιχείων, πρέπει κάθε καλόπιστος άνθρωπος ν’ αναρωτηθεί:
Μήπως οι φόβοι του Αϊζενχάουερ επαληθεύτηκαν; Μήπως στις ΗΠΑ το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα έχει γιγαντωθεί και με τις μυστικές υπηρεσίες συγκυβερνά και αποφασίζει; Μήπως οι ΗΠΑ έχουν εξελιχθεί σε μια χώρα-τέρας, που δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει, χωρίς εξοπλισμούς, πολέμους, επεμβάσεις, εκβιασμούς, εγκλήματα και αιματοχυσίες; Έναν παγκόσμιο χωροφύλακα, που καταστρέφει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης, εκτός του καπιταλισμού-ζόμπι, που διατηρούν με νύχια και με δόντια, για να μην καταρρεύσει;
Σήμερα, στο ζήτημα του πολέμου στην Ουκρανία, κάποιοι «αριστεροί και προοδευτικοί» και «φιλειρηνιστές» (αθώες «περιστερές») κρατάνε ουδέτερη στάση και λένε πως και από τις 2 πλευρές έχουμε καπιταλιστές και ιμπεριαλιστές. Ξεχνάνε πως υπάρχει καπιταλισμός και καπιταλισμός. Καπιταλισμός και οι ΗΠΑ, καπιταλισμός και η Ελβετία και η Σουηδία και η Ινδία και το Ιράν. Και στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο καπιταλιστές είχαμε και απ’ τις δύο πλευρές. Δεν υπήρχαν «αθώες περιστερές» και κακοί. Και όμως κάποιοι διάλεξαν στρατόπεδο. Εκείνο που θεμελιωδώς διαχώριζε τις δύο παρατάξεις ήταν η ιδεολογία και η πρακτική του ναζισμού.
Σήμερα, το θεμελιώδες ζήτημα είναι τα πυρηνικά όπλα. Όχι για τη «μείωση» ή μετακίνησή τους, αλλά για την εξάλειψη και την απαγόρευσή τους διά παντός. Αλλά για τα πυρηνικά όπλα, χρειάζεται ένα άρθρο ξεχωριστό.
Αν χρειάζεται εδώ ν’ αναφέρουμε κάτι για τη σημασία τους, τότε τα λόγια του Αϊνστάιν δίνουν την ουσία της υπόθεσης: «Δεν ξέρω με τι όπλα θα διεξαχθεί ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ξέρω σίγουρα τα όπλα του 4ου: τόξα και βέλη»...Υ.Γ. Προς τους ειρηνόφιλους (καλοπροαίρετους): Γιατί δεν ζητάτε από την ηγεσία του φορέα σας κι αυτοί απ’ τις άλλες ηγεσίες που συμμετέχουν στο μέτωπο καταδίκης της «Ρωσικής εισβολής» και ν’ απαιτήσουν όλοι μαζί απ’ τις ΗΠΑ να αναγνωρίσουν και να καταδικάσουν όλες τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου απ’ τις ίδιες (τις ΗΠΑ), και να δεχθούν να παραπεμφθούν σε διεθνές δικαστήριο όσοι αξιωματούχοι τους κατηγορούνται ως εγκληματίες πολέμου. Να δούμε τι θα σας απαντήσουν. Και μετά να καταδικάσουμε όλοι μαζί τη «Ρωσική εισβολή». Αλλιώς αυτή χρησιμοποιείται ως πρόσχημα, για ευθυγράμμιση με τα σχέδια των ΗΠΑ.
Από τον Γιώργο Παπανικολάου
