Ερευνώντας στις βιβλιοθήκες για τις ανάγκες του βιβλίου μου, «ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΝΗΜΗ», που κυκλοφόρησε πρόσφατα, συναντώ σε αρκετά βιβλία τον γιατρό Νίκο Φλώρο να αναφέρεται ως διανοούμενος και σοσιαλιστής. Για τις ιδέες του ο Νίκος Φλώρος διώκεται. Η δικτατορία Μεταξά τον εξορίζει για έναν χρόνο στον Άι Στράτη. Στη συλλογική μνήμη των συγχωριανών του στην Ανατολή ο γιατρός Νίκος Φλώρος ήταν ο γιατρός του Κισσάβου. Η Σπηλιά, η Ανατολή και το Μεγαλόβρυσο ήταν τα χωριά που ο γιατρός φρόντιζε τους ασθενείς του, μετακινούμενος με το μουλάρι. Το 1926 ο γιατρός Νίκος Φλώρος εγκαθίσταται στη Λάρισα. Οργανώνει το ιατρείο του, το οποίο σε λίγο καιρό αποκτά πολυπληθή πελατεία. Στο πολυδιαβασμένο βιβλίο του Μ. Καραγάτση «Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ», ο γιατρός Νίκος Φλώρος αναφέρεται με το ψευδώνυμο Χλωρός.
Στο βιβλίο ο Καραγάτσης περιγράφει την απόφαση του διευθυντή της Γεωργικής Σχολής Λάρισας να προσλάβει ως γιατρό της Σχολής τον Νίκο Φλώρο.
«Όταν αρρώστησε ο συνταγματάρχης Λιάπκιν, αρνήθηκε να τον κουράρει ο νέος γιατρός. Ο κ. Διευθυντής που πήγε να τον επισκεφθεί στην κάμαρά του, τον ρώτησε για να αίτια της αποστροφής του.
- Γιατί δεν θέλετε τον Χλωρό;
- Γιατί είναι κομμουνιστής, αποκρίθηκε ο Λιάπκιν πολύ φυσικά.
Ο κ. Διευθυντής απόρησε…
- Ο Χλωρός είναι άριστος επιστήμονας, εξαίρετος άνθρωπος και οι πολιτικές του ιδέες δεν παίζουν τον παραμικρό ρόλο στις σχέσεις του με τους ανθρώπους ίσου πολιτισμού με τον δικό του.
- Όχι κ. Διευθυντά..
Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο Νίκος Φλώρος βρίσκεται συνεχώς σε κίνδυνο. Κρύβεται παντού σε διάφορα σπίτια στη Λάρισα και στην Ανατολή. Ο αιωνόβιος βοσκός Κυριαζής Δαλαβίκας, στη μνήμη του οποίου οφείλω αρκετές σελίδες του βιβλίου μου, θυμάται τον γιατρό να φιλοξενείται στην καλύβα τους στη θέση του Κισσάβου Καβρόρεμα, όπου ο πατέρας του Κώστας Δαλαβίκας ξεχειμώνιαζε το κοπάδι του.
Είναι λογικό τις ιδέες και την πολιτική σκέψη του Νίκου Φλώρου να τις ενστερνιστεί και ο γιος του.
Στο βιβλίο του καθηγητή Γιάννη Μήτσιου «ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΡΡΕΝΩΝ ΕΝ ΛΑΡΙΣΗ», εκδόσεις του βιβλιοπωλείου «Γνώση», Λάρισα 2006, ο Γιάννης Φλώρος γράφει: «… Το χειρότερο ήταν ότι τις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου τις διανύσαμε στα χρόνια του πολέμου και της κατοχής. Η φλόγα του πατριωτισμού και των υψηλών ιδανικών της ελευθερίας και της δημοκρατίας που έκαιγε στα στήθη μας, μας οδήγησε αμέσως στην Εθνική Αντίσταση. Οργανωθήκαμε στην ΟΚΝΕ και λίγο αργότερα ιδρύθηκε ο Θεσσαλικός Ιερός Λόχος, ο οποίος συγκέντρωσε την αφρόκρεμα της Θεσσαλικής Νεολαίας. Αμέσως αρχίσαμε τη δράση μας. Ο συμμαθητής μας Νικόλαος Τλούπας διέθετε έναν πολύγραφο, με τον οποίο γράφαμε τις προκηρύξεις που μοιράζαμε σε όσο περισσότερα σημεία μπορούσαμε. Γράφαμε συνθήματα στους τοίχους, συγκεντρώναμε πληροφορίες για τις κινήσεις των κατακτητών, φροντίζαμε τους τραυματίες, μεταφέραμε υλικά και πολλές φορές παίρναμε το όπλο στο χέρι.
Όλα αυτά δεν λησμονούνται. Είναι βαθιά χαραγμένα στην ψυχή μας».
Ο Λάζαρος Αρσενίου στο βιβλίο του «Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» γράφει:
«Η δράση της ΕΠΟΝ απαιτεί ιδιαίτερη εξιστόρηση για τη Θεσσαλία». Εδώ θα αναφερθεί μια αγωνιστική εκδήλωσή της. Η στέψη του Ηρώου την 28η Οκτωβρίου 1942 στη Λάρισα:
Οι νέοι που στεφάνωσαν το Ηρώο μπροστά σε εκατοντάδες πατριώτες και αψήφησαν τον κίνδυνο να τους δουν και να τους μαρτυρήσουν είναι οι: Τάσος Αναστασίου, γιατρός τώρα, Τάκης Καλαμπουρδάκης, υπάλληλος, Γιώργος Παπαχρίστος, δικηγόρος και Γιάννης Φλώρος, γιατρός, νομάρχης και πρώην υπουργός.
Το 1943 ο Γιάννης Φλώρος βγαίνει στο βουνό και εντάσσεται στον ΕΛΑΣ, στην ομάδα του γνωστού καπετάνιου Γιώργου Μπλάνα (Κίσσαβου). Τελειώνοντας την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, παίρνει την ειδικότητα του Καρδιολόγου.
Ασκεί την ιατρική στη Λάρισα. Το 1974 μετέχει στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Στις εκλογές του 1974 εκλέγεται βουλευτής Λάρισας, αξίωμα που διατηρεί για 20 χρόνια συνεχώς. Στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας (5 Ιουλίου 1982 – 5 Ιουνίου 1985), υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (26 Ιουλίου 1985 -31 Οκτωβρίου 1988) και υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (23 Σεπτεμβρίου 1987-18 Νοεμβρίου 1988). Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1994 εξελέγη νομάρχης της Λάρισας με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ (πρώτος εκλεγμένος νομάρχης), ενώ στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1998 κέρδισε τη δεύτερη θητεία, παραμένοντας νομάρχης ως το 2002.
Η μεγαλύτερη προσφορά του Γιάννη Φλώρου στη χώρα είναι η δημιουργία και η εδραίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), μαζί με τον Γιώργο Γεννηματά και τον Παρασκευά Αυγερινό. Το γιγάντιο έργο της δημιουργίας τριακοσίων περίπου Κέντρων Υγείας και των μεγάλων νοσοκομείων που χτίζονται αμέσως μετά, είναι έργα που δεν γίνονται εύκολα σε κάθε εποχή. Άλλωστε, η αντιμετώπιση της πρόσφατης πανδημίας του κορονοϊού δεν θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστεί χωρίς τη συμβολή του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ένα μέγα έργο, προσφορά των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη.
Σημειώνω, για λόγους ιστορικής δικαιοσύνης, ότι το πρώτο Κέντρο Υγείας που άρχισε να λειτουργεί στην Ελλάδα είναι το Κέντρο Υγείας της Ελασσόνας. Η λειτουργία του αρχίζει το 1985 με υπουργό Υγείας τον Γιώργο Γεννηματά και υφυπουργό τον Γιάννη Φλώρο.
Ο μπάρμπα Γιάννης ως ιατρός ήταν εργατικός και αφιλοχρήματος. Ως πολιτικός ήταν έντιμος, ευθύς, πιστός στις αξίες του και τα ιδανικά του, πράος, ήρεμος και ευγενής, δεν τον ενθουσίαζαν οι συγκρούσεις. Στις επαφές του με τους πολίτες ήταν άμεσος και φιλικός. Διέθετε ένα πηγαίο χιούμορ, με το οποίο κέρδιζε τους συνομιλητές του.
Θυμάμαι ένα ωραίο περιστατικό, το οποίο συνέβη στην προεκλογική περίοδο του 1985. Ακολούθησα τον μπάρμπα Γιάννη στη Σπηλιά του Κισσάβου. Το περιβάλλον στην πλατεία της Σπηλιάς ήταν πολύ φιλικό. Ξαφνικά, ένας υπέργηρος Σπηλιώτης απευθύνεται στον μπάρμπα Γιάννη:
- Γιάννη έχω πολλά παράπονα από το ΠΑΣΟΚ.
- Μπάρμπα Κώστα, εγώ να δεις.
Σε λίγο φεύγαμε για την Ανατολή. Ο μπάρμπα Κώστας πλησίασε το αυτοκίνητο και απευθυνόμενος στον μπάρμπα Γιάννη του είπε:
- Γιάννη θα σε ψηφίσω.
Στις 10 Δεκεμβρίου 2021 ο μπάρμπα Γιάννης περνά στην αιωνιότητα.
Ήταν ο τελευταίος μιας γενιάς πολιτικών που η προσωπική τους πορεία, αλλά και η πορεία των οικογενειών τους πέρασε μέσα από τις πιο περίκαυστες περιοχές της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας.
Στέλιος Τσιανίκας
