Του Χρήστου Τσαντήλα
ΟΡΚΩΜΟΣΙΕΣ Περιφερειακών Συμβουλίων, δεν γίνονται κάθε μέρα. Μια, στα πέντε χρόνια στο εξής. Την περασμένη Παρασκευή θα θεωρούσε κανείς τη διαδικασία που τελέσθηκε στο Δημοτικό Ωδείο, ως το κεντρικό γεγονός της Λάρισας (όπου και έγινε η εκδήλωση) και της Θεσσαλίας ολόκληρης, αφού ορκίζονταν με τον περιφερειάρχη και οι συν αυτώ εκλεγμένοι σύμβουλοι και των τεσσάρων νομών.
ΤΗ συγκεκριμένη εκδήλωση δε, εξαιτίας των σχεδιαζόμενων πολιτικών αντιδραστικών εκδηλώσεων από ομάδες χρυσαυγιτών και αντιφασιστών, τα ΜΜΕ την παρουσίαζαν... γαρνιρισμενη με ένα επαπειλούμενο «πολεμικό» κλίμα, που δικαιολογήθηκε εν μέρει στη συνέχεια, από τη ρίψη κάποιων δακρυγόνων σε ώρα ανοιχτής αγοράς!
ΚΑΙ ενώ για την ασφάλεια και περιφρούρηση αυτής της εκδήλωσης απασχολήθηκε (και ταλαιπωρήθηκε) κόσμος και κοσμάκης, μετακινήσεις αστυνομικών, αιρετών και κρατικών άλλων λειτουργών, μεροκάματα, βενζίνες, φρουρές και δεν συμμαζεύεται, οι ενενήντα στους εκατό Θεσσαλοί, και ιδίως οι Λαρισαίοι πολίτες, δεν κατάλαβαν το παραμικρό απ' όσα έγιναν! Ούτε που τους ένοιαζε δηλαδή...
ΜΙΑ πλατεία πιο κάτω από το Ωδείο, δύο τετράγωνα πιο κει, το βράδυ της Παρασκευής, πολλές χιλιάδες κόσμου, το αδιαχώρητο, κυριολεκτικά δεν έπεφτε καρφίτσα, απολάμβαναν τη βόλτα, στους πεζόδρομους, την αγορά και τα καφέ της πόλης, αδιαφορώντας πλήρως για την ορκωμοσία των εκλεκτών τους, που προφανώς θα είχαν ψηφίσει!
ΧΩΡΙΣ να έχω καμία διάθεση να αμφισβητήσω την ανάγκη του έργου της Περιφέρειας και την ύπαρξή της ως θεσμού, οι τυπικές διαδικασίες του πρωτοκόλλου της, αφήνουν εντελώς αδιάφορους τους πολίτες. Αν, τις προάλλες, στην τελετή της ορκωμοσίας του Περιφερειακού Συμβουλίου μέσα στην αίθουσα του Ωδείου, βρέθηκε έστω και ένας πολίτης που να μην είχε «συμφέροντα ή εξάρτηση» ή να συγγένευε μ' αυτά, για να ήταν εκεί, να μου τον δείξετε γιατί... σπανίζουν τέτοιοι!
ΠΕΡΑΣΕ λοιπόν ανεπιστρεπτί η εποχή της ευρείας κοινωνικής συμμετοχής όπου οι πολίτες συμμετείχαν στις πολιτικές εκδηλώσεις από ενδιαφέρον ενημέρωσης και προσφοράς, ενώ τα τηλεοπτικά κανάλια, ψάχνουν πλέον για εικόνες... καλοφάγωτες στον τηλεθεατή. Τι νομίζετε έπαιξε περισσότερο στα δελτία ειδήσεων εκείνο το βράδυ; Η τελετή ορκωμοσίας των συμβούλων και η (ομολογουμένως πολύ καλή) ομιλία του περιφερειάρχη, ή οι φωνασκίες της όμορφης συζύγου του εγκλείστου Ηλιόπουλου που ορκίζονταν με χειροπέδες και το μωρό του αγκαλιά;
(Συμπέρασμα. Ο κόσμος πλέον έχει τα βάσανά του, ουδείς ενδιαφέρεται και δεν τον βρίσκουν σύμφωνο οι λαμπρές τελετές ακόμα και αν αυτές φέρνουν και δακρυγόνα! Όσο για το Περιφερειακό Συμβούλιο, η τεχνητή παραγωγή εντάσεων θα επιχειρεί να εμποδίζει σε κάθε συνεδρίαση την παραγωγή έργου...).
