Επέτειος εθνικής μνήμης και αφύπνισης

Από τη Χρυσούλα Μότσιου-Τσανά, δρ. Θεολογίας ΑΠΘ

Δεν ήταν κάτι συνηθισμένο αυτό που συνέβη το ξημέρωμα  της 28ης Οκτωβρίου ‘40. Δεν ήταν μόνο υπέροχο κατόρθωμα ανδρείας και γενναιότητας. Ήταν θαύμα πίστεως, θαύμα της προστασίας του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, που έσωσε όχι μόνο την Πατρίδα μας, αλλά και την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Ήταν απίστευτη Εποποιία που ανέβασε το κύρος της Πατρίδας μας παγκοσμίως.
Το Έπος του 1940 ήταν η πρώτη γενναία αντιαξονική αντίσταση. Μέχρι τότε η ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ και η φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι με τις σιδηρόφρακτες στρατιές τους και την ασύγκριτη υπεροπλία τους έσπερναν φόβο και τρόμο στους λαούς. Αρκετά κράτη, όπως η Σουηδία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Γιουγκοσλαβία, η Ισπανία, κράτησαν ουδετερότητα ή συνθηκολόγησαν με τον Άξονα χωρίς να πολεμήσουν.
Άλλα κράτη, όπως η Τσεχοσλοβακία, η Πολωνία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γαλλία υπέκυψαν στον εχθρό με ανύπαρκτη ή σκιώδη αντίσταση. Η Αγγλία καταματωμένη περίμενε τη σειρά της. Η Ρωσία με τις αμέτρητες μεραρχίες της έσπευδε να συνάψει «σύμφωνον μη επιθέσεως». Η Αμερική αιφνιδιασμένη μόλις τότε άρχιζε να οργανώνει τις δυνάμεις της. Μόνον η μικρή σε έκταση και πληθυσμό Ελλάδα όρθωσε το ανάστημά της και φώναξε στους αήττητους, ως τη στιγμή εκείνη, Ιταλογερμανούς: Όχι! Δεν παραδίδουμε την Πατρίδα μας. Ας είμαστε μόνοι, ας είμαστε λίγοι, ας είμαστε φτωχοί, ας είμαστε σχεδόν άοπλοι. Θα υπερασπίσουμε τα «πάτρια εδάφη» μέχρι την τελευταία αναπνοή μας.
Την 28η Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα κινδύνευσε τον έσχατο κίνδυνο. Αλλά οι ένδοξοι πρόγονοί μας έκαναν το χρέος τους προς την Πατρίδα. Δεν στάθηκαν με σταυρωμένα χέρια, δεν αντιμετώπισαν μοιρολατρικά τον κίνδυνο από τον καναπέ, αλλά κατέφυγαν στον Θεό, πολέμησαν, θυσιάστηκαν, έσωσαν την Πατρίδα μας και δόξασαν το Έθνος μας!
Tώρα η Ελλάδα βρίσκεται πάλι σε δυσχερή θέση. Εμείς που είμαστε τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών που πολέμησαν το 1940 άραγε θα κάνουμε το χρέος μας για να σώσουμε την Πατρίδα μας; Ανθρωπίνως και σήμερα η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Φαντάζει αδιέξοδο. Θεανθρωπίνως όμως έχει πολύ αισιόδοξη προοπτική, διότι ακριβώς «το αδιέξοδο των ανθρώπων είναι το κατ’ εξοχήν πεδίο δράσεως του Θεού. Είναι η ευκαιρία του Θεού», σύμφωνα με τα λόγια του σοφού Γέροντα Επιφανίου Θεοδωρόπουλου. Βλέπουμε όλα αυτά, που γίνονται γύρω μας, και πονούμε για την αποστασία, τη σύγχυση, την απιστία και την αμετανοησία, που υπάρχει στον κόσμο γενικά και στην πατρίδα μας ειδικά.
Η επέλαση ενός ιού έφερε το γκρέμισμα δικαιωμάτων συνταγματικώς κατοχυρωμένων, έφερε τα πάνω κάτω στην οικονομία και την κοινωνία, τη χρήση του φόβου για τη χειραγώγηση των πολιτών, έτσι ώστε να μεταβληθούν σε ένα ζαλισμένο-φοβισμένο κοπάδι, που θα αισθάνεται ευχαριστημένο στη ζέστη του στάβλου.
Αν μείνει κανείς στην ανθρώπινη μόνο προσέγγιση του σκηνικού, είναι φυσικό να αισθάνεται τον κίνδυνο, την αδικία. Εάν όμως το ζοφερό αυτό σκηνικό το φωτίσουμε θεανθρωπίνως τότε αλλάζουν όλα. Τότε κάνουμε την υπέρβαση. Η υπέρβαση είναι θεανθρώπινο κατόρθωμα πίστεως, ελπίδας και προσευχής και όχι μια φθηνή ψυχολογική ίσως τεχνική αυθυποβολή.
Είναι ώρα και σήμερα όσο ποτέ άλλοτε να διδαχθούμε από την Ιστορία! Ήταν μικρότερη η δυσκολία που αντιμετώπισε η γένια του ’40; Το πρόβλημα θεωρούνταν και τότε άλυτο. Αλλά αυτοί που έγραψαν την αθάνατη Εποποιία, δεν έλυσαν το πρόβλημα με την ψυχρή λογική. Το έλυσαν με την κάρδια και την πίστη!
Να τους μοιάσουμε! Να μιμηθούμε τον ηρωισμό τους, την ομοψυχία τους, τη θερμή πίστη τους στον Θεό, την καταφυγή τους στην προστασία του Θεού και τη σκέπη της Παναγίας, την αυταπάρνηση και τις θυσίες τους, την απέραντη αγάπη τους προς τη γλυκύτατη Πατρίδα!
Για να βγούμε από την πολύπλευρη κρίση που μαστίζει τον τόπο μας, οφείλουμε όλοι να βοηθήσουμε την Πατρίδα μας με την αρετή μας, την τιμιότητά μας, την ειλικρίνεια στις σχέσεις και τις συναλλαγές μας, τον τίμιο ιδρώτα μας, αν χρειαστεί και το αίμα μας! Δεν τη βοηθούμε, αν βαδίζουμε στην αποστασία. Τη βοηθούμε, αν δείξουμε την έμπρακτη μετάνοιά μας και τη θυσιαστική αγάπη μας. Να προσφέρουμε τη φύλαξη του Έθνους μας όχι σε μια ξένη δύναμη, αλλά στην προστασία του Θεού και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Να εμπνεόμαστε από τον λόγο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: «Τήν Πατρίδα τίμησον καί τή αρετή βοήθησον αυτή», και ανάλογα να πορευόμαστε με τη σιγουριά ότι ο Άγιος Τριαδικός Θεός σώζει την Ελλάδα!
«Ουδέν πατρίδος γλυκύτερον», σαλπίζει ο ιερός Χρυσόστομος! Για τη γλυκύτατη Πατρίδα μας αξίζει να προσφέρουμε ό,τι το καλύτερο, για να ζήσει και να μεγαλουργήσει! Τότε θα αισθανόμαστε και εμείς υπερήφανοι ότι κάναμε το χρέος μας προς αυτήν!