Ντροπή, γιατί δεν είναι δυνατόν, αμούστακα σχεδόν παιδιά να κρύβουν τόσο μίσος μέσα στην ψυχούλα τους εναντίον άλλων συνομηλίκων, κάποιοι απ’ αυτούς, προκλητικά, να χαιρετούν φασιστικά μπροστά στα τηλεοπτικά συνεργεία, ενώ κάποιο άλλο καλόπαιδο να εκστομίζει το φρικτό, «Θα σας κάνουμε σαπούνια, ρε», απευθυνόμενο στους απέναντι, της αντισυγκέντρωσης... Απογοήτευση, γιατί οι έφηβοι αυτοί, όντας έτοιμοι να βγουν στον στίβο της ζωής, αντί να οπλισθούν με εκείνα τα εφόδια για να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις όποιες δυσκολίες βρεθούν μπροστά τους, ξεκινούν με όπλα τη βία, το μίσος, την εκδίκηση και την ακραία ιδεολογία, αυτή που αιματοκύλισε την Ευρώπη και περισσότερο -τηρουμένων των αναλογιών- την πατρίδα μας. Απορώ. Δεν διδάχθηκαν τίποτα στο σχολείο τους; Δεν άκουσαν τίποτα μέσα στην οικογένειά τους; Δεν διάβασαν πουθενά για εκείνη την εποχή της γερμανοϊταλικής Κατοχής, κατά τη διάρκεια της οποίας τα κατοχικά στρατεύματα διέπραξαν τα ειδεχθέστερα εγκλήματα σε βάρος του άμαχου πληθυσμού; Υπολογίζεται πως ο αριθμός των εκτελεσθέντων - σφαγιασθέντων Ελλήνων αμάχων πολιτών υπερβαίνει τις 30.000 και κατ’ άλλους αγγίζει τις 50.000 -ανάμεσα σ’ αυτούς μικρά παιδιά και βρέφη-, ενώ ο αριθμός των πυρπολημένων μαρτυρικών χωριών, πόλεων, οικισμών, επισήμως, ανέρχεται σε 120 και οι καταστροφές των οικιών σε πολλές χιλιάδες...
Αλλά πώς να τα γνωρίζουν όλα αυτά οι... φερέλπιδες αυτοί νέοι; Τι τους διδάσκει το σημερινό, αλλά και το χθεσινό σχολείο; Έχω μπροστά μου το βιβλίο της Ιστορίας της Γ’ τάξης του Γενικού Λυκείου, με τίτλο: «Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας», το οποίο εκδίδει το Υπουργείο Παιδείας Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Αφού το είδα μέχρι το τέλος, πήρα μόνος μου την απάντηση. Η ύλη του βιβλίου αυτού της Ιστορίας που διδάσκονται τα Ελληνόπουλα σήμερα και χθες, φτάνει μέχρι το 1936, με τελευταίο κεφάλαιο το: «Εκσυγχρονισμός και επεμβάσεις (1923-1936)». Τέλος! Ύστερα; Τι έχεις να πεις; Τα τελευταία 85 χρόνια του ιστορικού βίου της Ελλάδας δεν είναι Νεοελληνική Ιστορία; Δεν θα πρέπει τα παιδιά μας να μάθουν για την τόσο επώδυνη για τον λαό μας περίοδο και για τον αιματηρότατο Εμφύλιο που ακολούθησε και που χώρισε τους Έλληνες σε δύο παρατάξεις με τις οδυνηρότατες συνέπειες γι’ αυτούς και την πατρίδα μας; Κρίμα, γιατί οι δύο αυτές παρατάξεις, οι αντίπαλες, το 1989, με τη συγκυβέρνηση, ψήφισαν την Εθνική Συμφιλίωση...
Εμείς εδώ, δεν πρόκειται να γράψουμε την Ιστορία της Κατοχής, αλίμονο, έχουν γραφτεί τόσα βιβλία απ’ αυτούς που τα έζησαν, άλλωστε. Εμείς εδώ, θα αναφερθούμε σε κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις βαρβαρότητας των στρατευμάτων Κατοχής, που μόνο το άκουσμά τους, σου προκαλεί φρίκη και αποτροπιασμό.
Καλάβρυτα 13/12/1943. Γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στην κωμόπολη αυτήν της Αχαΐας και σε αντίποινα, συγκεντρώνουν όσους δεν πρόλαβαν να φύγουν, τους κλείνουν στο Δημοτικό Σχολείο, ξεχωρίζουν τους άντρες άνω των 14 ετών και τους οδηγούν λίγο έξω. Στήνουν τα πολυβόλα και εκτελούν 499 απ’ αυτούς και πυρπολούν τα Καλάβρυτα. Σύνολο εκτελεσθέντων της περιοχής 1.104.
Δίστομο Βοιωτίας 10/6/1944. Γερμανοί μπαίνουν στο μαρτυρικό χωριό, σκοτώνουν όποιον βρουν μπροστά τους, ακόμη και βρέφη με την ξιφολόγχη και πυρπολούν τα σπίτια. Ο απεσταλμένος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού μιλάει για 600 εκτελεσμένους στην περιοχή, εκ των οποίων 280 στο Δίστομο (117 γυναίκες, 112 άντρες).
Κοκκινιά (Νίκαια Πειραιώς) 17/8/1944. Οι Γερμανοί περικυκλώνουν την περιοχή (Μπλόκο), συγκεντρώνουν στην πλατεία 20.000 ομήρους, εκτελούν στη Μάντρα 350 και 8.000 στέλνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Δομένικο Ελασσόνας 16-17/2/1943. Ιταλικά στρατεύματα, μπαίνουν στο χωριό και σε αντίποινα, συγκεντρώνουν τους άντρες άνω των 14 ετών, τους οδηγούν σε ερημικό μέρος, εκτελούν 150 ομήρους, καίνε ζωντανό τον ιερέα του χωριού και το πυρπολούν.
Εδώ, στην περιοχή μας, οργιάζουν οι Ναζί. Στο Μεγάλο Μοναστήρι εκτελούν 45, στην Τσαριτσάνη 40, στο Ελευθέριο συλλαμβάνουν 44 ομήρους και τους εκτελούν λίγο έξω απ’ την πόλη της Λάρισας, στο Συκούριο 25, στο Ασμάκι 100, στην πόλη της Λάρισας εκατοντάδες...
Λίγο πριν κλείσουμε το θέμα, έπεσε στα χέρια μας ένα δεύτερο βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Γενικού Λυκείου, με τίτλο: «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου από το 1815 έως σήμερα», της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας, που εκδίδει το Υπουργείο Παιδείας. Εκεί, το βιβλίο αναφέρεται, εντελώς επιγραμματικά, στις εκατόμβες των θυμάτων της ναζιστικής Κατοχής μέσα σε σχεδόν μία σελίδα, ενώ για τον Εμφύλιο, το θέμα εξαντλείται μέσα σε είκοσι σειρές...
Θα τελειώσουμε με τα σοφά λόγια δύο μεγάλων της Παγκόσμιας λογοτεχνίας: «Η αγάπη, η φιλία, ο σεβασμός, δεν συνδέουν τους ανθρώπους τόσο, όσο το μίσος», Α. Τσέχωφ. «Το μίσος είναι η κακία των μικρών ανθρώπων», Ονορέ ντε Μπαλζάκ.
Από τον Τάσο Πουλτσάκη
