Αρκετοί χειροκρότησαν. Προσωπικά προβληματίστηκα. Είναι σωστό τα παιδάκια των 5 ετών να μαθαίνουν στο νηπιαγωγείο αγγλικά; Μήπως είναι πολύ νωρίς; Δεν θα μπορούσαν να τα μάθουν αργότερα; Ή μήπως θα πρέπει από το νηπιαγωγείο και αργότερα στο δημοτικό, στο γυμνάσιο αλλά και στο λύκειο, επιτέλους τα Ελληνόπουλα να μάθουν σωστά την ελληνική γλώσσα; Την υπέροχη αυτή γλώσσα που μας κληροδότησαν οι Αρχαίοι Έλληνες με τα βαθιά νοήματα, τη μαθηματική της δομή, τη φιλοσοφική της ανάλυση και σύνθεση;
Με λύπη μου παρατηρώ ότι δεν ξέρουμε καλά ελληνικά. Αδυνατούμε να αρθρώσουμε έναν μεστό ελληνικό λόγο. Υπάρχει δραματική αδυναμία αλληλοσυνεννόησης. Άλλα σκέπτεται, άλλα εκφράζει ο ομιλών, άλλα αντιλαμβάνεται ο συνομιλητής του, άλλα ανταπαντά. Αδυνατούμε να διαλεχθούμε εις την Ελληνική Γλώσσα. Θλιβερό και απογοητευτικό.
Δεν είμαι ειδικός, ούτε παιδαγωγός, ούτε νηπιαγωγός. Γι’ αυτό ερώτησα διδασκάλους, παιδαγωγούς, άτομα τα οποία έχουν ασχοληθεί με την παιδεία, διάβασα και ορισμένα βιβλία για να αποκτήσω μία καλύτερη πληροφόρηση και γνώση επί του θέματος. Οι περισσότεροι ισχυρίζονται ή προτείνουν, να μην ξεκινάμε την εκμάθηση των αγγλικών από το νηπιαγωγείο. Αλλά να μάθουμε στα παιδιά καλά την ελληνική γλώσσα, διότι η μητρική γλώσσα, εάν τη μάθει κανείς καλά, δημιουργεί μία σταθερή βάση και για τη γενικότερη νοητική και πνευματική ανάπτυξη των νέων παιδιών, αλλά και υποβοηθεί την εκμάθηση ξένων γλωσσών!
Ακόμη, στο νεαρό παιδικό μυαλό, το οποίο είναι σφουγγάρι και ρουφάει όλες τις γνώσεις, ιδιαίτερα στην εποχή μας με τις τόσες δυνατότητες εμπειριών, δεν θα είναι καλό να μαθαίνει και να αναμιγνύει τη βασική ελληνική γλώσσα με μία άλλη. Γιατί η ελληνική γλώσσα, σαν μια αναπτυγμένη γλώσσα, δεν είναι και εύκολη! Η αγγλική γλώσσα, η οποία είναι μία απλή γλώσσα, είναι ευκολότερη. Άρα, το νήπιο θα προτιμήσει την πιο εύκολη οδό. Δεν θα εντρυφήσει στην πιο δύσκολη που είναι η ελληνική. Ισχυρίζονται πολλοί παιδαγωγοί ότι είναι καλύτερο η αγγλική γλώσσα, ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, να διδάσκεται αργότερα. Από την Τετάρτη Δημοτικού ή και αργότερα. Και τείνω και εγώ να ασπαστώ αυτή τη γνώμη.
Υπάρχουν όπως πληροφορήθηκα και ορισμένα νηπιαγωγεία ιδιωτικά, τα οποία ήδη μαθαίνουν στα παιδάκια και την αγγλική γλώσσα. Και μάλιστα οι γονείς των, ιδιαιτέρως προτιμούν αυτά τα ιδιωτικά νηπιαγωγεία. Εδώ ετίθεται ένα θέμα: Για ποιον λόγο προτιμούν αυτοί οι γονείς, τα νηπιαγωγεία αυτά και έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εκμάθηση της αγγλικής από τόσο νεαρή ηλικία; Μια άποψη είναι ότι οι γονείς πλέον χρησιμοποιούν τα παιδιά τους σαν ανταγωνιστές σε έναν αγώνα πρωταθλήματος! Δηλαδή, «το δικό μου το παιδί ξέρει και αγγλικά, ξέρει και τένις, ξέρει το ένα, ξέρει το άλλο… είναι καλύτερο από το δικό σου».
Υπάρχει όμως και μια άλλη άποψη. Προετοιμάζουν κάπως τα παιδιά τους για ένα μέλλον εκτός Ελλάδος. Δηλαδή, ύστερα από λίγο, όταν μεγαλώσει το παιδί, θα πάει σε ξένα πανεπιστήμια, διότι εδώ δεν επιτρέπουν οι συνδικαλιστές και το όλο σύστημα την αυστηρή προσήλωση στα μαθήματα, μετά να κάνουν τις μεταπτυχιακές σπουδές, πιθανότατα να μην έρθουν να υπηρετήσουν στον στρατό, ως έχουν Εθνική Υποχρέωση και τελικά να μείνουν έξω, να προκόψουν ή να μην προκόψουν και τελικά χαθούν για την Πατρίδα.
Αυτό θέλουμε για τα παιδιά μας; Ας το πούμε καθαρά. Τα προετοιμάζουμε για να φύγουν έξω; Και τι θα γίνει αυτή η Πατρίδα; Ποιος θα μείνει τελικά σε αυτή την Πατρίδα;
Θα συνιστούσα στο Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδος, της Πατρίδος μου, θα συνιστούσα στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος της Πατρίδος μου, να φροντίσουν και να επιδιώξουν να μάθουν τα παιδιά μας σωστά ελληνικά, νέα και αρχαία, σωστά την Ιστορία μας, σωστά τον Πολιτισμό μας. Είναι το πρώτιστο χρέος στη νέα γενιά, στην Πατρίδα μας.
Υ.Γ.: Το παρόν αφιερούται στον συνεργάτη μου Σταύρο Φαρμάκη και στις κορούλες του Δήμητρα και Σοφία.
Από τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου
