Ελευθερία

Από τον Αθανάσιο Φώτο, επί τιμή δικηγόρο

Σταμάτησα με δέος και πολλή αγάπη σε αυτήν τη λέξη «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Τη διάβασα και την ξαναδιάβασα. Δεν τη μοντάρισε κάποιος φιλόσοφος. Ούτε κάποιος ποιητής. Η λέξη αυτή είναι βγαλμένη μέσα από αιματηρούς αγώνες του έθνους ενάντια σε κάθε κατακτητή. Σε όποιον επιβουλεύονταν το κύρος και την ανεξαρτησία της χώρας. «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά» αναφέρει ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, βγήκε η λέξη αυτή και έγινε η ψυχή του έθνους και του καθένα από εμάς. Η νοηματική συνάφεια, μέσα στην οποία είναι ενταγμένη η λέξη αυτή αναφέρεται στο μεγάλο θέμα και μοναδικό, στην ατομική μας ελευθερία μέσα στους κόλπους της κοινωνίας, αλλά και έναντι κάθε αρχής και εξουσίας.
Η ελευθερία αν υπάρχει και όπου υπάρχει είναι στάλαγμα της θυσίας, του πόνου. Της αμέτρητης στέρησης, της αιματηρής αντιπαράθεσης με τον εχθρό, της γενναίας πάλης με τον θάνατο. Για την απόκτηση της ελευθερίας αρκεί κανείς να αναφερθεί στο μακρό ιστορικό που καταγράφει όλες τις περιπέτειες του γένους μας, στους σκληρούς αιματηρούς αγώνες που έδωσε, παλιούς και νεότερους για την κατάκτηση και την εδραίωσή της στον τόπο. Αγώνες που έβαψαν τον τόπο με αίμα, πόνο θλίψη, και πολλές άλλες κακουχίες για να μπορέσουμε να είμαστε ελεύθεροι, αυτόβουλοι και ανεξάρτητοι.
Αξίζει τιμή και δόξα σ’ όσους πάλεψαν και θυσιάστηκαν για της πατρίδας την ελευθερία, για την κατάλυση των δομών της κοινωνικής εκμετάλλευσης.
Η ελευθερία για κάθε άνθρωπο στη ζωή του, είναι αυτή η ύπαρξη της ζωής του. Χωρίς αυτή ο άνθρωπος είναι νεκρός, αδύναμος και ανήμπορος να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του και τα οράματά του μέσα στους κόλπους του κοινωνικού ιστού.
Όλες οι πόρτες είναι κλειστές και αμπαρωμένες αφού άλλοι (οι δυνάστες της ζωής του) αποφάσισαν να του επιβάλλουν τον δικό τους τρόπο ζωής, τις δικές του συμπεριφορές και τα δικά τους θέλω και πιστεύω. Μέσα σε αυτό το κλίμα της ανελεύθερης ζωής και δοκιμασίας, οι άνθρωποι αντιστέκονται και κινούνται ενάντια σ’ όσους στέρησαν την ελευθερία τους, με κάθε μέσο για την απόκτησή της και την επαναφορά τους στην κανονική, ελεύθερη ζωή. Οι παράγοντες που βρίσκονται κοντά στους καταλυτές των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και γνωρίζουν τη λειτουργικότητα των θεσμών και έχουν τη γνώση και την ευχέρεια να ελέγχουν τις καθημερινές ανενδοίαστες παραχαράξεις κατεβάζουν το κεφάλι από ντροπή όταν ψηλαφούν τη θρασύτατη αλλοίωση των πραγματικών κανόνων και θεσμών της Πολιτείας και νιώθουν μέσα τους να σταλάζει πικρό το δάκρυ για τις απανωτές εκτροπές των ιθυνόντων της πολιτείας. Αγανακτούν για το γεγονός ότι η κατάλυση της ελευθερίας, η προδοσία εμφανίζεται και προβάλλεται μπροστά στα μάτια του λαού ως ιστορικό κατόρθωμα και η στέρηση της προσωπικής του ελευθερίας ως εκσυγχρονισμός της ζωής του.
Ελεύθερος είσαι όταν μπορείς να προβάλεις τις απόψεις σου και τις σκέψεις σου χωρίς να εμποδίζεσαι από κανέναν. Να αρθρώσεις τον δικό σου ορθό λόγο μέσα στους κόλπους της κοινωνίας χωρίς να θίγεις ή να προσβάλεις τους συνανθρώπου σου. Ελεύθερος είσαι όταν μπορείς να προβάλεις την άρνησή σου στην προπαγάνδα που προσπαθεί να σου επιβάλλει γεγονότα ψευδή και αναληθή ως αληθή και σπουδαία. Όταν είσαι σε θέση να προβάλεις την άρνησή σου στις απατηλές απόψεις των άλλων, στον εκχυδαϊσμένο μοντερνισμό και σε κάθε αθλιότητα που αποβλέπει και αποσκοπεί στη στέρηση της προσωπικής σου ελευθερίας. Ελεύθερος είσαι όταν μπορείς να αναπτύξεις τα προσωπικά σου κριτήρια με γνώμονα όχι το ρεύμα της εποχής, αλλά με την κοσκινισμένη και καταξιωμένη εμπειρία των προγόνων σου και των γύρω σου, όταν αντιστέκεσαι με θάρρος στις έκνομες και παράνομες ενέργειες των τοπικών και των κυβερνητικών αρχόντων του τόπου σου. Κάποιοι γύρω μας ίσως βιαστούν να προσδιορίσουν το προνόμιο της ελευθερίας ως τη δυνατότητα πρόσβασης και πρόσκλησης όλων των αγαθών στο όνομά της, ακόμη και με τη χρησιμοποίηση ανόμων μέσων. Αυτό δεν είναι ελευθερία. Αλλά ασυδοσία. Ανομία που με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να συσχετίζεται και να ενεργείται στο όνομα της ελευθερίας. Οι ισχυρισμοί του κόσμου στο σύνολό τους γενικά, όταν ομιλούν, όταν επιχειρηματολογούν ή όταν μάχονται σε τοπικό επίπεδο ή σε οικουμενικό τότε υψώνουν με αυτοπεποίθηση και με πείσμα ως μοναδική πηγή έμπνευσης τους το λάβαρο της ελευθερίας. Προπαγανδίζουν και προσδιορίζουν την ελευθερία ως το πολυτιμότερο αγαθό των ανθρώπων στη γη.
Στην ουσία αυτοί οι ίδιοι τις περισσότερες φορές είναι οι καταλύτες των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων των ανθρώπων. Δηλώνουν επίμονα και εμφαντικά, ότι δήθεν τους νευρώνει και τους ενεργοποιεί η προσωπική τους θέληση για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων λαϊκών μαζών, ενώ στην πραγματικότητα οι πράξεις τους και οι ενέργειές τους αυτές οπλίζουν το χέρι τους και παγιδεύουν και σκοτώνουν την ανθρώπινη ελευθερία. Σήμερα οι δυνάστες έχουν καταντήσει οι απανθρωπότεροι και θρασύτεροι καταλυτές των ελευθεριών των ανθρώπων και οι αδύναμοι, οι φτωχοί, οι ανήμποροι, οι εξαρτημένοι από τους ισχυρούς της γης σκύβουν το κεφάλι και περπατούν χωρίς να μπορούν να βιώσουν τη ζεστασιά και την παρηγοριά της ελευθερίας.
Η δική μου η γενιά που έζησε τη φωτιά και τη λάβα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, αλλά και του εμφυλίου πολέμου είναι σε θέση να καταθέσει την τραγική εμπειρία της γύρω από την προσωπική της ελευθερία. Τράφηκε με τα συνθήματα της ελευθερίας. Ανδρώθηκε ενταγμένη στα απελευθερωτικά κινήματα. Βγήκε στους δρόμους, φώναξε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία. Συγκρούστηκε με το πολιτικό κατεστημένο της εποχής. Πάλεψε σκληρά για την ελευθερία της και ύστερα από πολλά χρόνια αν και τα σκήπτρα της παντοδυναμίας πέρασαν σε άλλα χέρια, η δίψα της ανθρώπινης ψυχής για ελευθερία ακόμη δεν έφθασε στο σημείο της πλήρους ικανοποιήσεως. Οι άνθρωποι οφείλουν αν θέλουν την ελευθερία τους να παραμένουν άγρυπνοι και να συνασπίζονται πάντα για την απελευθέρωσή τους και την κατακύρωση της δημοκρατίας.