Του Χρήστου Τσαντήλα
ΕΙΝΑΙ να απορεί κανείς με τους πράσινους και (ιδίως) τους γαλάζιους βουλευτές. Πώς καταφέρνουν, με ποιο κουράγιο δηλαδή μπορούν, να περιοδεύουν στις εκλογικές τους περιφέρειες... Πώς ξεγλιστρούν και τα βγάζουν πέρα με τους πολίτες; Τι λένε στον κόσμο, όταν τους παίρνουν με... το άγριο;
ΔΕΝ μπορεί, κάποιο κόλπο θα έχουν. Να τους προστατεύει άραγε το ότι συντάσσονται με τον λαό, «χώνοντάς τα» , όλοι μαζί... «λαός και Κολωνάκι» που λένε, στην κυβέρνηση; Διότι πώς γίνεται και αντιμετωπίζουν τον θυμό των ψηφοφόρων τους; Τι άραγε να λένε οι βουλευτές στον κόσμο που πλησιάζουν, (γιατί τώρα κανείς πλέον δεν... στριμώχνεται να τους δει), για τον παράλογο ΕΝΦΙΑ ας πούμε;
ΠΩΣ μπορούν να αντιμετωπίζουν τον ροδακινοπαραγωγό της Ημαθίας, τον αγρότη της Πέλλας, της Πιερίας και της Λάρισας, που από κακό χειρισμό της κυβέρνησης στο θέμα της Ρωσίας, τον χειμώνα θα πεινάσουν οι άνθρωποι; Δεν μπορεί, κάτι κάνουν οι βουλευτές και συνεχίζουν τις επαφές και την βγάζουν καθαρή, στα χωριά και στις πόλεις. Κάτι βρίσκουν και εφευρίσκουν και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Αλλιώς, πώς αντιμετωπίζουν την οργή πλέον των συνταξιούχων και των εργαζομένων, τους οποίους τσακίζει κυριολεκτικά το νέο ασφαλιστικό; Τι να λένε στους νέους ανθρώπους, που, αν καταφέρουν και βρουν κάποια δουλειά, στη σύνταξη μάλλον, δεν βγαίνουν, στον... αιώνα τον άπαντα; Απορίας άξιο δεν είναι, με ποιον τρόπο υπερασπίζονται οι βουλευτές το κόμμα που τους ανέδειξε και που βρίσκεται σε μια κυβέρνηση η οποία έχει κάνει... φέτες την οικονομία της ελληνικής οικογένειας, με τα χαράτσια του Βενιζέλου και του Σαμαρά, πότε στη ΔΕΗ και πότε στα ακίνητα; Τι να λένε μπαίνοντας στα καφενεία, στα περήφανα γηρατειά, των οποίων κατακρεούργησαν, περηφάνια και συντάξεις; Πώς καλύπτουν τις φανερές πλέον ομολογίες των κυβερνητικών στελεχών για πενιχρή «εθνική σύνταξη» των 360 ευρώ;
ΕΧΟΥΝ πολλά ζόρια, είναι λογικό και επόμενο, ιδίως οι βουλευτές της γαλάζιας παράταξης, (γιατί οι πράσινοι έπαιξαν και έχασαν) στις όποιες επαφές τους με τον κόσμο. Δεν είναι ότι δεν φταίνε. Διότι έχουν και επιλογές. Απεδείχθη πάντως στην πράξη στα χρόνια που κυβερνά η κρίση, ότι οι (κυβερνητικοί) εκπρόσωποι του λαού στο κοινοβούλιο, (για τους άλλους της αντιπολίτευσης δεν ξέρουμε, θα το δούμε εάν και όταν έρθουν στην εξουσία) ακολουθούν πιστά το κόλπο του λαγού μόλις του ζήτησε τον λόγο το λιοντάρι. Περιοδεύουν ως λιοντάρια, ψηφίζουν ως λαγοί! Και λένε και καμία @@@ έτσι να περνά η ώρα...
