Του Φίλιππου Ζάχαρη
Σε χαλαρούς ρυθμούς το καλοκαίρι αλλά κάποιοι φαίνεται πως δεν θα πάνε διακοπές, όπως ο υπουργός Οικονομικών που παρακολουθεί επισταμένως την πορεία του ΕΝΦΙΑ με τα ασύλληπτα λάθη και υπερχρεώσεις των νοικοκυριών, ανθρώπων που κόπιασαν μια ζωή για να φτιάξουν περιουσίες και που τα παιδιά τους πλέον αρνούνται λόγω της φορολογίας να κληρονομήσουν. Λάθη επί λαθών που δεν δικαιολογούν την παραμικρή ολιγωρία, ευθεία φωτογράφηση του τέως υπουργού Γιάννη Στουρνάρα και αγωνία στο κυβερνητικό επιτελείο που τρέχει και δεν φτάνει λόγω των αλλεπάλληλων διορθώσεων. Νέοι φόροι και στόχοι λοιπόν, παρά τις διαβεβαιώσεις πως κάπου υπάρχει και ένα στοιχειώδες όριο. Φορολογία που πνίγει τα νοικοκυριά, δημιουργεί πανικό και αναστάτωση στην αγορά. Και μέσα στο καλοκαίρι γίνονται αλχημείες για να αποκατασταθεί το υποτιθέμενο δίκαιο, όταν οι πολίτες αγανακτούν με την θεώρησή τους από την κυβέρνηση ως πρόβατα επί σφαγή. Πως γίνεται αυτό; Με πολλούς και διάφορους τρόπους. Καταρχάς, κάθε νοικοκυριό έχει στην πλάτη του και από μία ρύθμιση – δόση εις το διηνεκές. Θες ο φόρος για τα ακίνητα, θες η ΔΕΗ, θες άλλες υποχρεώσεις με την συνηθισμένη πια δοσοπροσφορά από την πλευρά της Πολιτείας, έχουν ωθήσει τα νοικοκυριά να πληρώνουν για πολλά ακόμη χρόνια, μη λαμβάνοντας υπόψιν βέβαια και τα όποια δάνεια όπου και εκεί ναι μεν υπάρχει η δυνατότητα μείωσης των ποσών ειδικά για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αλλά σε καμία περίπτωση διαγραφή των οφειλών. Και μιλάμε για μια χώρα όπου τα χαράτσια των τελευταίων χρόνων έχουν εξουθενώσει την μέση ελληνική οικογένεια, για αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον των νέων γενεών. Καλοκαίρι λοιπόν και μεγάλα λάθη στον υπολογισμό φόρου επιφέρουν σημαντικές αλλαγές στις κυβερνητικές προθέσεις, αφού από την μια μιλούν για ελάφρυνση των χρεών, και από την άλλη υποθηκεύουν το μέλλον των περισσότερων νοικοκυριών με καταβολή υπέρογκων ποσών. Οι διορθωτικές κινήσεις ρίχνουν λάδι στην φωτιά, αφού στην συνείδηση των πολιτών η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στο κράτος. Φαίνεται λοιπόν η ιστορία να μην έχει τέλος αφού από πλευράς φορολόγησης τα νέα δεν είναι ευχάριστα για τους χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων που θυσιάζονται στο όνομα της οικονομικής τάχα εξυγίανσης. Η πίεση βέβαια για την φορολόγηση των ακινήτων – ακόμη και των γιαπιών – ξεκίνησε από χρόνια με δημοσιεύματα ξένων περιοδικών και εφημερίδων, με το επιχείρημα ότι οι ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ελλάδα παραμένουν στο απυρόβλητο. Βούτυρο στο ψωμί των κάθε λογής μνημονιακών τα δημοσιεύματα αυτά, ώθησαν τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών να εκδικηθούν τους πολίτες αυτούς που επένδυσαν για τα παιδιά τους. Λες και τα χρήματα τα έκλεψαν από το κράτος, λες και δεν ίδρωσαν να φτιάξουν τις περιουσίες, έρχεται τώρα η εφορία να επιβάλλει φόρους και δη ασύλληπτους. Το κράτος –τιμωρός λοιπόν είναι εδώ. Δεν λείπουν βέβαια οι «διευκολύνσεις»μέσω δόσεων, ο φόρος όμως πρέπει να καταβληθεί στο ακέραιο. Και σκέφτεται ο μέσος πολίτης: «Για καλό τα έκανα όλα αυτά;». Απάντηση δεν υπάρχει, όπως ποτέ δεν υπήρξε κάθε φορά που επιβαλλόταν έναν νέο εισπρακτικό χαράτσι. Το αποτέλεσμα, το βλέπουμε μπροστά μας. Από την μια στην κυβέρνηση τρέχουν και δεν φτάνουν γιατί εκτέθηκαν με όλους αυτούς τους φόρους και από την άλλη κάποιος πρέπει να παίζει τον ρόλο του καλού, εν προκειμένω ο κος Χαρδούβελης που στέκεται, λέει, πάνω από το πρόβλημα και ξενυχτά για τους θιγόμενους πολίτες. Αυτή είναι η Ελλάδα του σήμερα, αυτή είναι η πολιτική της. Υπάρχουν βέβαια και οι φωνές της Αντιπολίτευσης, που χαρακτηρίζουν ντροπή τους φόρους αυτούς, Κάποια άλλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ) πάντως ζητούν ένα μήνα για διορθώσεις, αλλά ο φόρος – φόρος, παρά το ότι σε άλλη στιγμή είναι κάθετοι κατά της όποιας νέας φορολογίας. Με λίγα λόγια, αγαπητοί φίλοι, ο ΕΝΦΙΑ μας απομακρύνει οριστικά από τις θάλασσες και τα ξεκούραστα μπάνια. Και ενώ οι υπουργοί λένε πως δεν θα κάνουν διακοπές, οι πολίτες ναι μεν κάνουν αλλά το μυαλό τους είναι στην δόση του Σεπτεμβρίου. Μαύρες και άραχνες διακοπές, αγαπητοί φίλοι, για όλους μας που πέρα από την δοσοπληρωμή, δεν έχουμε άλλα περιθώρια. Κάθε βουτιά και ένα άγχος για την εξασφάλιση της επόμενης δόσης. Κάθε επίσκεψη σε νησί και ένας ακόμη ενοχικός βραχνάς για τον μέσο Έλληνα πολίτη που δεν ξέρει τι να πρωτοπληρώσει μετά τις διακοπές.
