Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)
Η φτώχεια στην Ελλάδα δεν λέει να υποχωρήσει παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις περί εξόδου της χώρας στις διεθνείς αγορές, την μείωση της ανεργίας και την αλλαγή στην ρευστότητα. Θα έλεγε κανείς πως η κυβέρνηση Σαμαρά, μη έχοντας επίγνωση του τι επικρατεί στα ελληνικά νοικοκυριά, πορεύεται με βάση αποκλειστικά τα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών και αναθαρρεύει ανάλογα με τις εκάστοτε ρήσεις των Ευρωπαίων εταίρων, που μιλούν για τις «γενναίες θυσίες» του ελληνικού λαού. Είναι όμως έτσι; Ασφαλώς και όχι. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, η μακροβιότερη ύφεση συνεχίζει για έβδομη συνεχή χρονιά και εντός του 2014, παρά το γεγονός ότι κυμαίνεται σε χαμηλότερο ποσοστό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι προβλέψεις του ΟΑΣΑ επιβεβαιώνονται και από τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε η ΓΣΕΕ μέσα στο 2014, σύμφωνα με την οποία 3 στους 4 μισθωτούς έχουν χάσει εισόδημα μέσα στον τελευταίο χρόνο, 1 στους 3 μισθωτούς δηλώνει νέα μείωση εισοδήματος μέσα στο τελευταίο τρίμηνο (εκ των οποίων 82% λόγω μείωσης στο μισθό) και 4 στους 10 φοβούνται περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων τους στο επόμενο τρίμηνο. Το ποσοστό της ανεργίας αγγίζει το 26%, ένα στα τρία στεγαστικά δάνεια βρίσκεται στο κόκκινο και 35% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Το τελευταίο είναι και το πιο συγκλονιστικό στοιχείο, όταν σχεδόν τρεις στους δέκα Έλληνες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Τι λέει η κυβέρνηση για αυτό, αλλά πάνω απ΄όλα τι κάνει; Η καθημερινότητα για σημαντική μερίδα του πληθυσμού δε φαίνεται να βελτιώνεται μέσα στο 2014. Αντιθέτως η αβεβαιότητα που την χαρακτηρίζει καθιστά αναγκαία περισσότερο από ποτέ μέτρα που δημιουργούν ένα ασφαλές δίκτυο για όλους εκείνους που πλήττονται περισσότερο. Μοιραία λοιπόν το βάρος πέφτει στις ΜΚΟ., που υλοποιούν προγράμματα στήριξης των ανέργων και άλλων ευπαθών κοινωνικών ομάδων που έχουν πληγεί από την κρίση. Η ΜΚΟ «Praksis» μας ενημερώνει σχετικά ότι υλοποιεί από το Μάρτιο 2012 το πρόγραμμα «Συν στο Πλην», το οποίο υποστηρίζεται από το ΙΣΝ, και στόχο έχει ακριβώς αυτό: να προάγει ένα μοντέλο παρέμβασης που μπορεί αποτελεσματικά να λειτουργήσει ως δίκτυο ασφαλείας αξιοπρεπούς διαβίωσης σε εφαρμογή ευρείας κλίμακας για όλους εκείνους που πλήττονται από την παρούσα κρίση. Από το Μάρτιο του 2012 ο άξονας της Κοινωνικής Κατοικίας έχει ανακουφίσει 2373 οικογένειες με ανήλικα παιδιά που έχουν υποστεί αποδεδειγμένη μείωση στο εισόδημά τους. Από αυτές: Το 61% αποκαταστάθηκε στην αγορά εργασίας, 59% των περιπτώσεων πέτυχαν σημαντική ελάφρυνση των χρεών, 41% κατάφεραν να αυξήσουν το μέσο οικογενειακό εισόδημα κατά 41% και 70% μείωσαν τον κίνδυνο έξωσης από την κατοικία τους. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι η φτώχεια σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, καθώς τουλάχιστον 1 δις άνθρωποι ζουν στα όρια της φτώχειας ή και κάτω από αυτά και 30.000 άτομα πεθαίνουν καθημερινά από αιτίες που σχετίζονται με την φτώχεια και την πείνα. Σύμφωνα με παλαιότερες εκθέσεις, τουλάχιστον 19 εκ παιδιά ζούσαν κάτω από τα όρια της φτώχειας στην Ευρώπη, αριθμός που αντιστοιχούσε στο 19% των παιδιών. Στην Ελλάδα και πάλι λοιπόν όπου τα προβλήματα με την ακραία φτώχεια κορυφώνονται με την αστεγία. Εκεί και πάλι το βάρος πέφτει στις ΜΚΟ: Οι Γιατροί του Κόσμου ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του 2012 έρευνα μέσω κοινωνικών λειτουργών, για την καταγραφή του πληθυσμού των αστέγων στο κέντρο της Αθήνας και στον Πειραιά. Ο αριθμός που καταγράφηκε ήταν 200 ,σε Αθήνα (50) και Πειραιά (150). Έκτοτε οι ΓτΚ ξεκίνησαν να επισκέπτονται τους άστεγους 2 φορές την εβδομάδα με κινητή ιατρική μονάδα. Ο στόχος του προγράμματος ήταν παροχή πρωτοβάθμιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, παροχή κοινωνικών και ψυχολογικών υπηρεσιών και ελαφρύ γεύμα. Το πρόγραμμα συνεχίζεται μέχρι και σήμερα 2 φορές το μήνα και επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές. Να σημειωθεί εδώ ότι σύμφωνα με τη FEANTSA (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εθνικών Οργανώσεων που εργάζονται για τους άστεγους - (2012), υπάρχει σημαντική έλλειψη έγκυρων και επίσημων στατιστικών στοιχείων στα θέματα στέγασης και αστέγων στην Ελλάδα. Στοιχεία μετά από έρευνα καταδεικνύουν ότι ο αριθμός των άστεγων ατόμων και των ατόμων σε «προσωρινά καταλύματα», στην Αθήνα, είναι περίπου 11.000 (3000 Έλληνες και 8000 αλλοδαποί). Οι άστεγοι δεν είναι παρά το απαύγασμα της οικονομικής κρίσης, με δεδομένο ότι ολοένα και πληθαίνει ο αριθμός τους λόγω της οικονομικής κρίσης. Το τελευταίο αυτό στοιχείο μαζί με το ποσοστό των Ελλήνων (35%) που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, αποτελούν και τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα στην Ελλάδα της κρίσης την τελευταία πενταετία.