τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά. Απ’ τους αγώνες που για τον έξω κόσμο ήταν μάταιοι, αφού το μόνον που εισέπρατταν οι αγωνιστές για το δικαίωμά τους στη λευτεριά ήταν οι καταδικαστικές αποφάσεις των τότε ισχυρών της Ευρώπης.
Με το σημερινό μας άρθρο θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι η λευτεριά και τα εθνικά δικαιώματα δε χαρίζονται, αλλά κατακτώνται με ανυποχώρητους αγώνες κατά της φράξιας των ισχυρών... Αυτό συνέβη και το 1822 στη Βερόνα της Ιταλίας όπου συνεδρίασαν οι επίτροποι των κραταιών της Ευρώπης: Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, Αυστρίας και Πρωσίας, οι οποίοι έβγαλαν καταδικαστική απόφαση για την ελληνική επανάσταση. Τότε ο διπλωμάτης και αγωνιστής Ανδρέας Μεταξάς έγραψε την περίφημη φράση: «Εις ημάς μόνον έχομεν να ελπίζομεν».
Η διαχρονική αξία της φράσεως αυτής επαληθεύθηκε και στους καιρούς μας μέσα από τη διατύπωση: «Μόνοι μας θα πολεμήσουμε» προερχόμενη από στόματος του ναυάρχου και πρώην υπουργού Αμυνας Αποστολάκη. Και αυτό, γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται. Διότι και τότε και σήμερα καταδικάζεται η αξία του δικαίου. Τότε το δικαίωμα προς την ελευθερία του σκλαβωμένου γένους μας και σήμερα αμφισβητούνται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα με τους ισχυρούς να κωφεύουν και να αποστασιοποιούνται. Διότι το δίκιο μας, όπως και τότε, δεν συμπίπτει με τα συμφέροντά τους...
Αυτά το εμποδίζουν να ανθίσει και να καρπίσει. Αυτά δημιουργούν την τακτική των ίσων αποστάσεων... Αυτά προβάλλουν αναχώματα στη θέσπιση κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής στην Ε.Ε. Αυτά κινούνται κατά της δημιουργίας ευρωπαϊκού στρατού, που αν υπήρχε δε θα είχαμε καμία αμφισβήτηση της κατοχυρωμένης με διεθνείς συνθήκες εθνικής μας κυριαρχίας.
Άρα η ιστορία του ελληνισμού επαναλαμβάνεται κατά τον ίδιο τρόπο. Γιατί όπως τότε έτσι και σήμερα το εθνικό μας δίκιο χάνεται μέσα στα συμφέροντα των ισχυρών. Και εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Να διδαχθούμε απ’ την περίφημη φράση του Ανδρέα Μεταξά: Ελπίζοντας μόνον στους εαυτούς μας, στις δυνάμεις μας, οι οποίες ενωμένες, αλύγιστες και αποφασιστικές μπορούν να πετύχουν το εθνικώς ωφέλιμο.
Να, γιατί πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι στην αντιμετώπιση της διαχρονικής αμφισβήτησης των δικαίων της πατρίδας μας, οπλισμένοι με την εθνική και πατριωτική μας ενότητα, η οποία μπορεί να αποτελέσει αράγιστο τείχος, φρούριο απόρθητο, όπλο ανίκητο στην υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, κάνοντας αυτό που έκαναν οι πρόγονοί μας 200 χρόνια πριν: την κατάκτηση με αγώνες και θυσίες, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις... του υπέρτατου αγαθού της ελευθερίας.
Έτσι θα διατηρήσουμε ανοιχτό τον δρόμο που οδηγεί στην αιωνιότητα της ένδοξης Ελλάδας μας.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
