Κυριαρχεί σε πολλούς η τρομοκρατία, το άγχος και η αγωνία. Η έντονη ανησυχία εξαιτίας του αριθμού των κρουσμάτων και των θυμάτων στον οποίο αναφέρονται συνεχώς τα Μέσα Ενημέρωσης. Τα γραπτά και ηλεκτρονικά. Και υποφέρουν πολλοί σωματικά, μα προ πάντων ψυχικά από τον αναγκαστικό εγκλεισμό στα σπίτια. Αν ήταν αυτός ελεύθερη προσωπική τους επιλογή, θα το χαίρονταν. Τώρα όμως βασανίζονται. Υποφέρουν φοβερά. Και αρκετοί για να απαλλαγούν από το άγχος και την κατάθλιψη, καταφεύγουν στη χρήση ηρεμιστικών και αντικαταθλιπτικών φαρμάκων. Είναι τραγική η κατάσταση.
Άλλοι αντιμετωπίζουν την πανδημία πιο χαλαρά. Και άλλοι τη θεωρούν «τεχνητή», που χρησιμοποιείται ως όχημα για να περάσουν άλλες σκοπιμότητες και να χειραγωγηθεί η ανθρωπότητα. Όλοι αυτοί θεωρούν υπερβολικά τα μέτρα προστασίας που επιβάλλονται με την ισχύ του νόμου και με την αστυνομία. Γι’ αυτό ζητούν τη χαλάρωσή τους.
Λέγονται πολλά από ειδικούς επιστήμονες και μη. Και κρίνονται διαφοροτρόπως οι χειρισμοί της πανδημίας. Υποστηρίζεται πως: «Οι αμερόληπτοι επιστήμονες στην Ελλάδα και διεθνώς μας συμβουλεύουν επιλεκτικά μέτρα για όσους τα χρειάζονται». Αυτό επισημαίνει ο καθηγητής της φυσικής και της φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Γεώργιος Παύλος, ο οποίος ζει «σε απομόνωση με τα συμπτώματα του κορονοϊού» και εμφανίζει μια μορφή πνευμονίας. Οι γιατροί, γράφει, του πρότειναν να μπει σε πρόγραμμα οξυγόνου, αλλά δε δέχθηκε. Όπως σημειώνει: «Υπέγραψα στο νοσοκομείο και έφυγα με δική μου ευθύνη, για να μην μπω σε κλίμα φόβου και πανικού».
Υποστηρικτής των επιλεκτικών μέτρων είναι ο Έλληνας επιστήμονας Ιωαννίδης, ο οποίος διατύπωσε τον χαρακτηρισμό «δεν γκρεμίζεις την πολυκατοικία για να σβήσεις τη φωτιά σε ένα διαμέρισμα. Διότι προφανώς θα έχεις πολύ περισσότερα θύματα, όπως και έχουμε».
Δεν είμαι ειδικός και δεν μπορώ να εκφέρω αυθεντική κρίση επί των ανωτέρω. Θέλω όμως να επισημάνω εξαιτίας των, ότι με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού στοχοποιήθηκε η Εκκλησία και τα θεοσύστατα μυστήρια της από τους άθεους και αρνητές της πίστης. Ιδίως δε με το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, που μεταδίδει θεία ζωή, υγεία και σωτηρία. Αν ήταν μεταδοτική των όποιων ιώσεων και ασθενειών, δε θα είχε μείνει κανένας ιερέας ζωντανός. Θα είχαν ξεκληριστεί όλοι, αφού μετά τη μετάδοση στους πιστούς της Θείας Κοινωνίας, προβαίνουν στην κατάλυση του περιεχομένου του Αγίου Ποτηρίου.
Έκλεισαν αντισυνταγματικώς οι ναοί και σύρθηκαν στα δικαστήρια ιερείς και αρχιερείς, επειδή εκτέλεσαν το καθήκον τους. Επειδή μετέδωσαν τη Θεία Κοινωνία σε πιστούς που αυτοβούλως και αυτοπροαιρέτως προσήλθαν και τους το ζήτησαν. Τι έπρεπε να κάνουν; Να αρνηθούν; Να παραβούν τον όρκο τους και το Σύνταγμα, για να εφαρμόσουν μια αντισυνταγματική Κοινή Υπουργική Απόφαση; Πού ακούστηκε αυτό!
Οδηγήθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κερκύρας, γιατί τέλεσε λιτανεία του ιερού λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνος εντός του ναού με την παρουσία τεσσάρων μόνο εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και αθωώθηκε από πρωτοδίκως. Τώρα όμως οδηγείται σε νέα δίκη για την ίδια υπόθεση. Τι φοβερό!
Αποφασίστηκε πριν από τα Χριστούγεννα στη συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον Πρωθυπουργό το άνοιγμα των ναών τα Θεοφάνεια. Και όμως επιδιώχθηκε προσχηματικά να παραμείνουν κλειστοί, όπως και το Πάσχα. Ενδεικτικό της πρόθεσης των κυβερνώντων είναι το γεγονός ότι ενώ ανακοίνωναν το κλείσιμο των ναών κατά τα Θεοφάνεια (6 Ιανουαρίου), εξαγγελλόταν συγχρόνως η επαναλειτουργία των σχολείων μετά από πέντε ημέρες. Φαίνεται πως είμαστε περισσότερο ευάλωτοι από τον ιό στους ναούς από ό,τι στα σχολεία. Ευτυχώς η για πρώτη φορά σθεναρά στάση της Ιεράς Συνόδου απέτρεψε το κλείσιμο των ναών τα Θεοφάνεια. Αυτό όμως εμφανίσθηκε παραπληροφορικά ως «ανταρτικό Ιεραρχών».
Όλα αυτά και πολλά άλλα, όπως για παράδειγμα η μη εφαρμογή πλήρως από το Υπουργείο Παιδείας των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα Θρησκευτικά, αποδεικνύουν τις διαθέσεις των κυβερνώντων έναντι της Εκκλησίας. Αλλάζουν οι κυβερνήσεις, αλλά όχι και οι στοχεύσεις.
Και συμβαίνουν όλα αυτά το 2021, διακόσια χρόνια μετά την Εθνεγερσία του 1821 και την Εθνική Παλιγγενεσία, στην οποία πρωτοστάτησε η Εκκλησία. Είναι αδιαμφισβήτητη αυτή η αλήθεια. Και τη διακήρυξε ευγνωμόνως στη Β’ Εθνοσυνέλευση ο νομομαθής Νικόλαος Σαρίπολος με την επιγραμματική φράση: «Εσώθημεν διά της Εκκλησίας».
Επιλήσμονες της ιστορικής αλήθειας και της πατρογονικής κληρονομιάς, αρνούμαστε τον φωτισμό του Θεού κι αλλάζουμε τα πνευματικά μας φώτα. Τι κρίμα!
Από τον Βασίλειο Χ. Στεργιούλη
