να έχει τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα στην Ευρώπη, σε σύγκριση με κράτη του αυτού πληθυσμού; Ποιος φταίει; Oι δρόμοι; Oι οδηγοί; Τα μηχανοκίνητα οχήματα; Η ανεπαρκής αστυνόμευση; Μια απάντηση που κανείς δεν μπορεί να δώσει μετά βεβαιότητας. Μπορεί η τεχνολογία η ταγμένη να πλάθει σοφά και επιδέξια εργαλεία και μηχανήματα εξυπηρετικά της ζωής των ανθρώπων, παρόλα όμως αυτά τα ατυχήματα, αντί να μειωθούν, αυξήθηκαν. Παρακολουθώ τις έντονες συζητήσεις πάνω στο θέμα αυτό, που γίνονται στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια. Δεν μπορώ να συμμετάσχω στα «πάνελ» που διεξάγεται ο διάλογος και οι καυτές αντιπαραθέσεις. Προσεγγίζω όμως τον χώρο από μακριά με ενδιαφέρον, με δέος και έξαρση αγωνίας. Συμφωνώ με τις εισηγήσεις και τα τελικά συμπεράσματα, αλλά λυπούμαι που αυτά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν από την πολιτεία. Είναι κοινή η πεποίθηση των ανθρώπων, ότι τα θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα οφείλονται κατά πρώτο λόγο στην υπερβολική ταχύτητα που αναπτύσσουν οι οδηγοί πάνω σους κινούμενους δρόμους. Την άποψη αυτή δέχονται και οι κατά καιρούς συστατικές εκθέσεις των ειδικών πάνω στο θέμα, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Και κατά δεύτερον λόγο και άλλοι απρόβλεπτοι παράγοντες που διαμορφώνουν το τελικό τα αποτέλεσμα. Στη χώρα μας τα τροχαία θανατηφόρα ατυχήματα το 2019 ανήλθαν στα 760 και το 2020, μέχρι τη στιγμή που χαράσσονται αυτές οι γραμμές, στα 600. Δεν αγνοώ, ούτε παραβλέπω τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Πρόκειται για ένα σοφό νομοθέτημα της πολιτείας που ρυθμίζει, ποία πρέπει να είναι η συμπεριφορά των οδηγών, όταν οδηγούν το αυτοκίνητό τους στους δρόμους και των πεζών, όταν κινούνται σ’ αυτούς. Είναι το πηδάλιο και η πυξίδα που κατευθύνουν την επίγεια πορεία των οδηγών και των ανθρώπων για την αποφυγή τυχόν ατυχημάτων. Συμπέρασμα από όλες τις παραπάνω σκέψεις και παρατηρήσεις, είναι, ότι το κύριο και καθοριστικό στοιχείο αποφυγής των τροχαίων ατυχημάτων είναι η πιστή τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας. Φαίνεται όμως πως η πλησμονή της ηδονής της ταχύτητας που νιώθουν οι οδηγοί ορισμένης ηλικίας, είναι ανώτερη από τους κανόνες της σωστής οδήγησης, με συνέπεια η άσφαλτος να βάφεται με άφθονο αίμα. Οικογένειες και χωριά να βυθίζονται στο σκοτάδι και ο απαρηγόρητος στεναγμός του λαού μας να συνοδεύει για πολλά χρόνια την πένθιμη λιτανεία των συγγενών των θυμάτων. Από τα παραπάνω συνάγεται αβίαστα, ότι ο καθένας μας έχει ιερή υποχρέωση να τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες οδήγησης, όταν κινείται στους δρόμους με το αυτοκίνητό του. Είναι ο μοναδικός τρόπος να αποφύγουμε τα ατυχήματα και να μη θρηνούμε θανάτους στους δρόμους. Είναι κάτι το αδιαπραγμάτευτο μέσα στους κόλπους της κοινωνίας. Όπως δεν χωράει και καμία διαπραγμάτευση στην τήρηση των κανόνων οδήγησης και της ηπιότερης διατύπωσής αυτών. Κάθε αβαρία τούτων στοιχίζει ανθρώπινες ψυχές. Η εποχή μας διαφημίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Ο πολιτικός λόγιος υπόσχεται σεβασμό στον άνθρωπο. Στην προσωπικότητά του. Ωστόσο οι διακηρύξεις αυτές παραβιάζονται και ακυρώνουν κάθε ελπίδα πιστής εφαρμογής των. Δεν είναι λίγοι αυτοί που αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη ζωή με ανευθυνότητα. Χωρίς σεβασμό και τιμή. Χωρίς αγάπη και ευγνωμοσύνη.
Θα ήταν μεγάλη παράλειψή μου, εάν στο κείμενο αυτό δεν αναφερόμουν στους επαγγελματίες οδηγούς. Στους ανθρώπους του μόχθου, για την ανεκτίμητη προσφορά τους προς τους συνανθρώπους τους. Στους επαγγελματίες οδηγούς που κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες οργώνουν καθημερινά τη χώρα για την ομαλή διακίνηση των ανθρώπων και την τροφοδοσία της αγοράς από αγαθά και άλλα προϊόντα απαραίτητα για την απρόσκοπτή λειτουργία της κοινωνίας. Νιώθω την ανάγκη να σταθώ με σεβασμό και αγάπη στον επαγγελματία οδηγό και να του εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για το έργο που επιτελεί στη χώρα μας. Θέλω να τους διαβεβαιώσω, ότι όλος ο κόσμος τους περιβάλλει με αγάπη και συμπάθεια για την προσφορά τους απέναντι στην κοινωνία και τη συμβουλή τους στην ανάπτυξη της οικονομίας της χώρα μας. Τα θανατηφόρα ατυχήματα είναι μία διαρκής πληγή για τον τόπο μας και πρέπει κάποτε να περιοριστούν στο ελάχιστο. Αυτή η γάγγραινα που χρόνια τώρα μαστίζει την ελληνική κοινωνία και βάφει με αίμα την άσφαλτο, με καταστροφικές συνέπειες στην οικονομία της χώρας, δεν μπορεί να συνεχίζεται έτσι. Ας συμβάλλουμε όλοι μας, όσο μπορεί ο καθένας να εκλείψει αυτό το φαινόμενο προς το καλό της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας.
Από τον Αθανάσιο Φώτου, επί τιμή δικηγόρου
